8

5.8K 546 14

by Hayzel_Minn

by Hayzel_Minn

Zawgyi

ကိုကိုထြက္သြားတာတစ္ႏွစ္ေက်ာ္လို႔ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္ခါနီးၿပီ။ကိုကို႔
အေဖကအလုပ္ေတြအရမ္းမ်ားေနတာမို႔ လာလည္ခ်င္ေနေပမယ့္ အခ်ိန္မရေၾကာင္းကိုေမေမ့ဆီကၾကားသည္။

ျပန္လာဖို႔သိပ္မၾကာေတာ့ဘူးတဲ့။ကိုကို႔အေၾကာင္းေတြကို တစ္ရက္မွေမ့မရပဲေတြးေနခဲ့တဲ့ဟီေယာင္းကေတာ့အထီးက်န္လို႔ေနသည္။

ကိုကိုေက်ာင္းတက္ေနရင္းေကာင္မေလးမ်ားရသြားၿပီလား။ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ ကိုကိုကသူ႔ကိုေမ့ေနမွာပဲ။

ေမ့ႏိုင္မွာပဲ။ဟီေယာင္းကသာ....

အထက္တန္းၿပီးတဲ့အခါ ကိုကိုနဲ႔အတူဓာတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔စိတ္ကူးထားေပမဲ့ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ကိုကိုကအနားမွာမွမ႐ွိပဲ။
အခုေတာ့ တကၠသိုလ္ေတာင္တက္ေနၿပီပဲဟာ။

အိပ္ေရးမမွန္တာေၾကာင့္ မ်က္လံုးေအာက္ကညိဳမဲေနၿပီ။ဒီလို
ျဖစ္ေနတဲ့ ဟီေယာင္းကိုျမင္ရင္ ကိုကိုစိတ္ပူမွာလား။

ေခါင္းေနာက္ၿပီး ကေယာင္ေျခာက္ျခားေတြျဖစ္ေနလိုက္ပံုက
မနက္တိုင္းကိုကို႔ကို ဟီေယာင္းေဘးမွာျမင္ေနမိတဲ့အထိပဲ။

ေမ့ဖို႔ႀကိဳးစားေနရင္းနဲ႔ ေမ့လို႔မရေတာ့တာပါပဲ။နာနာက်င္က်င္
နဲ႔ကိုရင္ထဲထည့္ထားမိတာ။

"ဟီေယာင္းအာ ငါဒီမွာ~"

ေက်ာင္းသြားဖို႔ေစာင့္ေနတဲ့ဂ်ီေဟးက လမ္းတစ္ဖက္ကလက္
လွမ္းျပလို႔ေနသည္။

"ေအာ...လာၿပီ"

ေနာက္က်ေနၿပီမို႔လက္ျပန္ျပကာအျမန္ေျပးသြားလိုက္သည္။
ကိုကို႔စိတ္ေတြနဲ႔ပဲျပည့္ေနတဲ့ ဟီေယာင္းက တစ္ဖက္လမ္းဆီ
ကူးသြားဖို႔ကိုပဲအာရံုစိုက္ေနမိသည္။

ဟြန္းတီးကာ လမ္းဆံုကေကြ႔လာတဲ့ေဈးကားကိုေတာ့သတိမထားမိပံုမေပါက္ေပ။

"ဟီေယာင္းအာ!!!ရပ္လိုက္ ကားလာေနတယ္!!"

ဂ်ီေဟးတစ္ေယာက္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူက ႐ုတ္တရက္ႀကီးဒီဘက္ကိုေျပးလာလိမ့္မယ္လို႔မထင္ထားမိပါ။

ကားကဟြန္းတီးေနသည့္တိုင္ ဟီေယာင္းကသူ႐ွိရာကိုေျပးလာလို႔ေနသည္။