Why Not Me?

Epilogue

JELAY POV

Maraming nagbago dito sa Resort pero di ata magbabago ang Night Session tuwing gabi..

Mas dumami lang tables nito ngayon.. Mas maraming tao at parang daming pailaw. Ang ganda ganda lalo.. Nakakainlove yung lugar.

Magkakasama kami sa table ni Karina, Lie at syempre ni Kaori.. Pinapanuod lang namin tumugtog si Achi.

Pagtapos nya kumanta ay nagpalakpakan kami lahat..

"Maganda gabi sa lahat!" tumahimik naman ang lahat ng magsalita si Achi..

"Baka may gustong umakyat dito sa stage at kumanta?" nakangiting tanong nito..

"Ate Kaori kanta ka!" alok ni Lie kay Kaori..

"Ayuko. Nahihiya ako" pag tanggi naman nito...

Pilit tinuturo ni Lie at Karina si Kaori sa kay Achi.. Nakisali na rin ako at tinuro ko sya.. Gusto ko rin marinig siyang kumanta..

"Sige na Love, kantahan mo ko" pag kumbinsi ko rin sa kanya..

"Kaori, halika!" aya din sa kanya ni Achi kaya lahat na ng andun ay nakatingin sa kanya..

Napabuntong hininga sya at walang nagawa kundi tumayo at lumapit sa stage..

Sa pagtapak nya sa stage ay inabot agad sa kanya ni Achi ang gitara at ngumiti..

"Sabi niya kantahan ko daw sya.. Haha Love, para sa iyo ito." ani ni Kaori. Di ako sigurado pero parang naiiyak siya..

Sabi nila
Balang araw darating
Ang iyong tanging hinihiling
At nung dumating
Ang aking panalangin
Ay hindi na maikubli

Ang pag-asang nahanap ko
Sayong mga mata
At ang takot kong sakali mang
Ika'y mawawala

Nakatitig lang ako sa kanya ng mapansin kong nakatitig sakin si Karina at Lie..

"Bakit?" ngumiti lang sila sakin at pinanuod si Kaori

At ngayon, nandyan ka na
'Di mapaliwanag ang nadarama
Handa ako sa walang hanggan
'Di paaasahin
'Di ka sasaktan
Mula noon
Hanggang ngayon
Ikaw at Ako

At sa wakas
Ay nahanap ko na rin
Ang aking tanging hinihiling
Pangako sa'yo
Na ika'y uunahin
At hindi naitatanggi

"Tara! Ate Jelay, samahan mo naman sa stage si Ate Kaori." aya sakin ni Lie at inakay pa ako patayo ni Karina..

Nagpatianod na lang ako sa dalawa kahit medyo nahihiya ako..

Inabotan nila ako ng Mic. Gets ko naman ano gusto nila ipagawa sakin pero medyo nahihiya ako..

Pero ng titigan ko si Kaori at may namumuong luha sa mata nya ay di ko napigilang sabayan siya...

Ang tadhanang nahanap ko
Sa'yong pagmamahal
Ang dudulot sa pag ibig
Natin na magtatagal

Ngumiti sakin si Kaori ng marinig nyang sinabayan ko siya..
Di nakatakas saking paningin ang paglandas ng luha nya.

At ngayon, nandyan ka na
'Di mapaliwanag ang nadarama
Handa ako sa walang hanggan
'Di paaasahin
'Di ka sasaktan
Mula noon (Mula noon)
Hanggang ngayon
Ikaw at Ako

At ngayon, nandito na
Palaging hahawakan
Iyong mga kamay
'Di ka na mag-iisa
Sa hirap at ginhawa
Ay iibigin ka
Mula noon
Hanggang ngayon
Mula ngayon
Hanggang dulo
Ikaw at Ako

Tuloyang naiyak si Kaori pagtapos ng kanta. Nataranta naman akong lumapit sa kanya.

Napilitan ata sya kumanta sa harap ng maraming tao kaya naiiyak na sya ngayon..

"Love, sorry.." na-guguilty na paghingi ko ng tawad pero umiling sya..

"Masaya ako." sagot niya sakin..

Napukaw ang atensyon ko sa mga nagpalakpakan sa paligid..

Oh my gosh! Nagulat ako ng makita ko ang pamilya ko at pamilya ni Kaori.

Ano ginagawa nila dito?

Binalik ko ang tingin ko kay Kaori..

Ganon na lang ang pag-iyak ko ng makita ko siyang nakaluhod at may hawak na maliit na kahon na kulay pula.

Napatutup ako sa bibig..

"Diba sabi ko sayo? Hindi na tayo bumabata. Ayuko ng magsayang ng oras pa. Gusto ko ng simulan ang forever na kasama ka." nalunok ko na ata ang dila ko at tila di ako makapagsalita. Patuloy lang sa pag-agos ang mga luha ko.

"Sorry.. Hindi ko na mahintay na alokin mo ko ng kasal. Haha" natatawang ani nya. She's so pretty

"We started as stranger until we met and become Bestfriends then turns out to be girlfriend then part ways... That's the hardest part.. Then we met again, our hearts collide again.. Jelay, we've been through a lot.. And going through a lot more. I know we're better version now. We can surpass everything as long as we're together.. I told you, i was so sure about you three years earlier until now. I don't want to be your girlfriend anymore. Can you be my Wife?"

Hindi ako makapaniwala. Plinano lahat ni Kaori ito ng wala akong kaalam alam..

Naiyak man ay nagawa kong sumagot.

"Yes Kaoni ko. Yes!" agad siyang tumayo at narinig ko namang nagpalakpakan ang lahat..

Akma nyang isusuot sa daliri ko ang singsing ngunit pinigil ko siya..
Nakita ko naman ang pagtataka sa muka niya..

"May laman na ang daliri ko e." pinakita ko sa kanya yung promise ring na binigay niya..

Kinuha ko ang singsing na isusuot nya sana sa akin..

"It suit you more." ani ko at sinuot sa kanya ang singsing..

Ngumiti naman siya at pinunasan ko ang ilang luha na nasa pisngi nya..

"I love you Kaoni ko" nakangiting saad ko sa kanya

"I love you more Baby kigwa" mabilis ko syang niyakap ng mahigpit..

Nakita ko sa paligid ang nga ngiti sa pamilya namin. Kay Ate, Kuya Renz, Raven, Mommy, Tita Racquel at Daddy.

Masaya silang lahat para samin.
Nakita ko rin si Achi na nakangiti.

Feeling ko kasabwat siya ni Kaori para dito.

Sa wakas, sa haba haba man ng pinagdaan namin ay sa kasalanan din ang tuloy.

Alam kong marami pa kaming pagdadaan pero alam kong malalagpasan namin ito. Pinatatag kami ng panahon at magkasama naming haharapin ang mga hamon..

"Love, tingnan mo yun" tinuro ni Kaori sakin ang fireworks sa di kalayuan..

Laging nasa eksena talaga namin ang fireworks. Natatawang ani ko sa sarili.

"What was important wasn't the fireworks, it was that we were together this evening, together in this place, looking up into the sky at the same time." — Banana Yoshimoto

--- WHY NOT ME SIGNING OFF 💛💚