QUALITY TIME (Bitch 1)

Feelings

CHAPTER 23

* * *

AC's POV

Sobrang pagod yung katawan ko. Literal. Pati legs ko hindi parin nakaka-move on.

Hindi ko alam kung paano ko nagawang gumising kanina ng maaga para lang makapasok ngayon. Hindi na din kasi ako pwedeng umabsent pa, baka hindi na ipasa ng mga subjects ko kapag nadagdagan pa lalo yung absents ko. Gusto ko din naman grumaduate.

Pagka-pasok ko sa parking lot. Hindi ko pa nagagawang bumaba ng sasakyan ko ng may makita akong kakaiba.

Napa-kunot lalo ang noo ko ng mapansin ko ang mga ngitian nilang dalawa sa isa't-isa.

Duh. Anong ibig nilang sabihin sa mga ngiting iyon? Sila na ba?

Dahil hindi naman nila napansin ang presensya ko sa lugar na 'yon. Minabuti ko munang 'wag bumaba sa sasakyan ko at pinagmasdan pa silang dalawa.

Mukhang masaya sila sa isa't-isa.

Kung saan naman masaya si Paige, dun din naman ako. Mahal ko yan kahit lagi niya akong sinesermunan.

Nang makita kong naihatid na ni Luke si Paige sa room, dun na din ako bumaba sa sasakyan ko para pumasok na din.

"Bes!"

Nagulat ako dahil sa biglang pagsigaw ni Paige sakin.

"Ang tagal mo. Kanina pa kita hinihintay." sabi niya.

Hindi ko siya pinansin at naupo nalang sa tabi niyang upuan. Dahil din naman 'to sa kanya kaya ako napatambay pa sa parking lot eh. Ang harot.

"May quiz daw ngayon sa psych. Nung isang linggo ka pa hinahanap ni Sir, panay absent ka kasi eh." sabi niya na may kasamang panenermon.

Walang gana akong lumingon sa kanya.

"May reviewer ka? Pahiram," sabi ko nalang.

Hindi niya parin alam kung anong nangyari sakin sa isang linggo na 'yon. Ang sabi ko lang, umuwi ako ng Pangasinan kahit na dun naman talaga ako sa unit ni Ace namalagi ng apat na araw.

Ngumuso siya sa harapan ko.

"I don't have, kay Carmen meron. Hiramin natin. Wait, ask ko."  sabi niya saka tumayo na agad para hanapin si Carmen sa kabilang section.

Hindi na ako sumunod sa kanya. Wala talaga ako sa mood. Ramdam na ramdam ko din kasi talaga yung pagod ko ngayon matapos ang pangyayaring hindi naman namin sinasadyang mangyari ni Ace kagabi. Hays.

Hindi ko kasi alam kung anong nangyari sa katawan ko at sa condo niya ako umuwi kagabi.

Baka dahil miss na miss mo na siya?

Ghad. I don't know.

At lalong-lalo na na hindi ko alam kung paano kami napunta sa kwarto niya. We just talk... tapos... tapos pagmulat ng mga mata ko, katabi ko na siya.

Nakayap pa siya sakin.

Nasapo ko ang ulo ko ng may maalala kong sinabi niya sakin kagabi.

"Where have you been? I missed you.." he softly whispered on my ears while he's still inside me.

Tumigil siya sandali sa paggalaw para matitigan niya ako sa mga mata.

"Ace..."  nanghihina kong sambit sa pangalan niya.

Para akong nanghina dahil sa pagkakatitig niya. Humigpit ang hawak ko sa mga braso niyang nakatukod sa harapan ko. Hindi parin siya gumagalaw sa loob ko.