Akatsuki bir kedi!

çikolata-marşmelo-tarkao

medya= Merelyn Switenso

"Tanya doğru söylüyor. Kedilere bir ad takmamız gerek." Bunu diyen Merelyn'dı. Oda dudaklarını büzmüş düşünüyordu. Nora gözlerini devirip masanın yanından kalktı. Bu işe karışmaya hiç mi hiç niyeti yoktu. 

 Nora kızların içinde ki en büyüğüydü. Bir kaç hafta sonra resmen 29'a basmış olacaktı. Ve neredeyse 3 tane üniversite bitirmişti. Ayrıntılı olarak bakarsak, Nora hem bir psikolog hem bir avukat hem de bir bilgisayar mühendisiydi. 

 Nora'nın bu kadar okumasının iki sebebi vardı. Biri evlenmek istememesi, biri ise okumayı çok sevmesi. Nora zamanında üç meslek arasında bir seçim yapamamış; hem de erkenden evlenmek istememişti. Etrafında ki kişiler ne zaman evlilik konusunu açsa direk okulundan bahsediyor, konuyu orada kapatıyordu. Nora çoğu annenin gözde gelin adaylarındandı. Güzeldi, zekiydi, hamarattı, terbiyeliydi ve oldukça şevkatliydi. Ama ne var ki artık iyice yaşlanmıştı onların gözünde. Bu yüzden dikkatleri ondan daha çok kızlara kaymıştı. Ta ki bir gün Nora patlayana kadar. Hemen arkasından eskiden yaşadıkları evden taşınmış ve evlerini kiraya vermişti. Bir daha da o mahalleye adımını atmamıştı.

-flasback-

 Nora'nın yoğun geçen bir günden sonra istediği tek şey sıcacık bir banyoydu, her zaman ki gibi. Bu işi ayak uyduramıyordu artık. Hem üniversite, hem işi, hem de kızlar.... Bir de şu komşuları vardı. Tutturmuşlardı sen ne zaman evlenicen diye? Hem onlara neydi ki bu durum? Sana ne kardeşim sana ne! İster 18'inde evlenirdi; ister 48'inde. Şayet eğer yaşı o kadar ilerlerse hiç evlenmezdi bile. Nora özgürlüğüne düşkündü. Kimseye hesap vermezdi. Eğer biri ondan hesap sormaya kalkarsa o kişiyi dakikasında hayatından çıkarırdı. Tabi ki buna kızlar dahil diğildi.

 Bu dörtlemeden kendine ayıracak vakit bulmayı bırak, bir dakika aynaya bile bakamıyordu. Derin bir nefes çekti içine. Hava kapalı gibiydi. Sanki yağmur yağacaktı.  Evin bahçesine girdi. Etrafını saran çiçeklerin kokusu ile bir an rahatlar gibi oldu. Adımlarını yavaşlatıp eve doğru yürürken yan komşusunu gördü. Ah! Keşke yavaşlamasaydı. Orta yaşlı kadın Nora'yı görünce gülümsedi.

" Ah! Nora kızım. Bu akşam işiniz var mı?" Nora dışından samimi, ama içinden oldukça sahte bir gülümseme gönderdi kadını. Baya bi sövüyordu ya!

" Boşuz Maria teyze. Hayırdır inşallah?" Yaşlı kadın gülümsedi.

"Bu akşam hayırlı bir sebepten dolayı sizi ziyaret edeceğiz de. Haber vereyim dedim." Nora tek kaşını kaldırıp sorarken Maria çoktan eve girmişti bile.

"Hayırlı bir sebep?" Nora söylene söylene eve girerken sinirlenmişti. Allah kerim akşam gene neler olacaktı...

 Saat neredeyse 9 olmuş, misafirleri gelmişti. Hem de çiçek ve çikolatayla. Neler olduğunu kavrayan Nora ve Tamara bir an birbirlerine bakmışlar, kaşlarını iyice çatmışlardı. Tabi diğerleride anlamıştı bir süre sonra. Ve biraz korku içinde olacakları beklemeye başlamışlardı. En sonunda iki hoş geldin, beş gittinden sonra Maria konuya girmişti. Yanında ki insanları gösterirken konuşmaya başladı.

"Nora kızım. Bu kişiler benim akrabalarım. Kardeşim, karısı ve çocukları ve diğer kardeşim. Sebepleri ise senin kardeşlerinden biri ile ilgili. Yani Tanya'yla."

 Nora iyice kaşlarını çattı. 

"Kızım, Felix -yanında ki oğlanı gösterir- yeğenim diye demiyorum ama çok akıllı bir çocuktur. Çalışkandır, zekidir, hali vakti yerindedir, okumuştur, sigarası alkolü filanda yoktur." Beklenti ile Nora'ya dönen bakışlar ile kaşlarını iyice çattı. Düz ve buz gibi bir sesle konuşmaya başladı.