Akatsuki bir kedi!

Öpücük

Medya: KEN ama saçları daha koyu.

 " Bunu yaptığıma inanamıyorum." Tamara çaktırmadan gülüyordu. Tanya ise hala Nora'dan kaçmaya çalışıyordu. Hala. Nora hazırladığı çayları alıp içeri geçerken tekrar ve tekrar söyleniyordu. Tabi tüm söylenmeleri kapının önünde kesilmişti. Ne de olsa içeri de ufak(!) bir misafiri vardı. Şimdi şöyle olmuştu.

 Tanya konuştuktan sonra telefonu, Ken'in yüzüne kapatıp sırıtarak arkasını dönmüştü. Ve sırıtması yüzünde donmuştu. Nora'nın güzelim yeşil gözleri resmen simsiyah olmuştu. Tabi diğer herkesin de ağızı bir karış açıktı. Nora yavaşça elinde ki poşetleri yere bıraktı. Gözünde ki beyaz kenarlı güneş gözlüklerini çıkarıp Merelyn'a verdi. Boynunu sağa sola kıtlatırken Tanya'ya doğru yavaşça yürümeye başladı.

 Nora ileriye bir adım atarken, Tanya geriye doğru gidiyordu. Seslice yutkundu. Arkasını dönüp büyük bir hızla koşmaya başladı. Nora da peşinden. Öyle ki iki dakika olmadan gözden kaybolmuşlardı bile. 

 Amara kıkırdayıp Nora'nın yere bıraktığı poşetlerden bazılarını aldı. Kalanını ise Deidara'ya uzattı. Ona en yakın kişi oydu çünkü. Hem elinde en az poşet olan da oydu. Hala şaşkınlığını koruyan Akatsuki üyelerine baktı.

"Acıkan var mı? Şahsen ben kurt gibi açım."

---

"Sonunda gelebildiler!" Tamara'nın sözü üzerine neredeyse herkesin kafası tabağından kalktı. Tanya'nın geldiği yöne bakarlarken gülmeden duramadılar. Öyle ki İtachi ve Pain bile gülümsemişti. Neden mi? Çünkü Tanya baştan aşağı ıslanmış ve esen her rüzgarda tir tir titriyordu. Dudakları soğuktan beyazlaşmayı geçmiş morarmıştı. Teni iyice donmuş, saçları ve kiyafetleri bedenine yapışmıştı. Nora'yı görünce ise gülümsemeleri kayboldu.

 Onun durumu çok daha iyiydi. Sadece bacakları ve kolları biraz da karnı ıslanmıştı. Onun dışında evden çıkarken açık bıraktığı saçlarını at kuyruğu olarak toplamıştı. Saçları her zamanın aksine kabarmış ve dolaşmıştı. Ama yüzünde ki ifade korkunçtu.

 Tanya Sasori'nin yanına otururken; Nora Pain'in yanına oturmuştu. Birbirlerine en uzak noktadalardı. Masada ki kimse neler olduğunu sormaya cesaret edemiyordu. Korktuklarından değil. İki kızında yüzünde öyle ifadeler vardı ki! Bakamıyorlardı bile! 

 Masaya yeni kişilerinde katıldığını gören garson hızla masanın oraya gitti. Ama olacakları bilseydi gider miydi acaba?

 "Ne alırdınız?"

"ZIKKIMIN KÖKÜ!!" iki kızın aynı anda aynı şekilde söylemesiyle genç garson yutkundu. Çatmıştı belaya.

"Bir şey-"

"ÇEKİP GİTSENE SEN!"

"SİKTİR GİT LAN!"

 Anlaşılacağı üzere daha kibar(!) olanını Nora; daha ııı..... kaba olanını Tanya söylemişti. Zaten hemen arkasından da garson arkasını bakmadan topuklamıştı. Tanya ve Nora birbirlerine korkutucu bakışlar atarken masada berbat bir hava yayıldı. Dikketleri bundan sıkılan Tobi bozdu. O an Merelyn, Amara ve Tamara onun boynuna sarılıp, yılın kahramanı ilan edebilirdi. Ama hepsi bu durumu içinde tutmaya kararlaştırmıştı.

"Tobi üşüdü. Eve gitmek istiyor." Tamara son lokmasını da ağızına atarken ayaklandı.

"Evet evet. Ben de üşüdüm. Hadi kalkalım. Hem daha ev temizleyeceğiz."

""Ne temizliği hımm." Amara tatlı bir gülüşle Deidara'ya baktı.

"Kalacağınız odaların temizliği Deidara."