Pogi

28. Bölüm

Gözümü kırpıştırarak açtım içimde çok büyük bir enerji vardı sanki hiç durmadan koşsam da yorulmazdım.

Etrafa göz gezdirdim yanımda olan tüm ağaçlar yerinden kopmuştu ve dümdüz bir araziye dönmüştü etrafta hiç yaşam belirtisi yok.

Aklıma son olan olay geldi. Korku ile ayağa kalkıp " Fehmi, Yıldıray!" diye bağırdım. Kimseden ses gelmeyince yavaş yavaş yürümeye başladım.

Yürürken aynı zamanda gözlerim ile etrafı tarıyordum. Telefonumu almak için elim cebime gitti. Ama yoktu her yer aydınlıktı birden kafamın içinden bir ses yankılandı " Oğlum " gözlerim şaşkınlıkla açıldı.

Korku ile etrafa göz gezdirdim. Kimse yoktu " sen kimsin? " dedim bir kez daha yankılandı " Ben senin annenim, sen ve kuzenin seçildiniz. Size özel bir güç bahşediyorum, bu güç sen ve kuzeninden başka hiç kimsede olmayacak." dedi "neredesin?" dedim.

Birden önümde aynı benimki gibi siyah saçları siyah gözleri uzun boylu çok güzel bir kadın belirdi.

Bana şefkat ile bakıp "aynı bana benziyorsun, davranışların da babana hiç bir zaman pes etmiyorsun, ben seni her zaman izledim." Dedi.

Artık bu olanlar beynime sığmıyordu çok fazla şey yaşadım " Sen benim gerçek annem misin? " diye sordum bana sevgiyle bakıp" evet oğlum ben senin annenim" dedi "neredeyiz biz? " dedim

Ağzını açarak " senin bilinç altındayız" dedi. Derin nefes alarak " Fehmi ve bana ne gücü verdin söyler misin?" dedim bana sırıtarak baktı ve " söyleyemem en yakın zamanda size kendini gösterecek." dedi. "Benim artık gitmem gerekiyor kardeşin Ezgi'ye sahip çık onu her zaman koru." Dedi gözlerim dolmaya başlayınca " Gitme!" diye bağırdım gülerek " Merak etme ara sıra rüyanda seni ziyarete gelirim." dedi ve yok oldu.

***

Gözlerimi açtığımda hastanede olduğumu anladım hemen yanımdaki sedyedeki kuzenime baktım. Baygındı gözünden bir damla yaş düştü farkında olmadan benimde gözümden yaş düştü.

Doktor benim başıma dikilip "İsmin ne senin?" dedi doktora bakıp "Araf" dedim "Ne olduğunu hatırlıyor musun?" dedi evet anlamında kafamı salladım "Çok güzel şimdi sakinleş ve uyu çok zor bir olay atlattın" başımı olumlu anlamda salladım ve gözümü kapattım.

***

Kulaklarıma yankılanan ses ile uyandım " dün akşamdan beri uyuyor ne zaman uyanacak doktor. Bu hiç normal bir durum değil" kuzenimin sesi çok endişeli çıkıyordu " Araf zor bir olay atlattı. Bilinç altında bir olay yaşamış olmalı ki etkisinden çıkamadı. Bu durum çok nadir rastlanan bir şey Araf bilinç altında birini görmüş olmalı. Korkma uyanacak" dedi.

Gözüm kapalı açmak istiyorum ama o enerjiyi kendimde bulamıyorum.
Birden gözümün önüne annem gelince "Anne! " diye bağırarak yerimden kalktım ve oturur pozisyona geldim kuzenim korku ile "Araf!" dedi. Korku ile Kuzenime baktım gözlerim dolmaya başlayınca hiç tutmadım. Kuzenim yanıma gelip başımı göğsüne bastırdı "Tamam kardeşim geçti." dedi "Annemi gördüm Kuzen" dedim şaşkınca "Ne!" dedi "Bana ve sana özel bir güç verdiğini söyledi." dedim.

İçeri çok büyük bir gürültü ile giren Yankı üstüme atladı başını boynuma gömüp ağlamaya başladı. Bende saçlarının kokusunu içime çektim
"Tamam geçti, bir daha böyle bir şey olmayacak." dedim.

Başını boynumdan çekip " Sana bir şey olacak diye çok korktum. Beni asla bırakma." dedi gözleri nemli bir şekilde söyledi.

Şefkat ile bakıp " Seni asla bırakmayacağım" dedim.
Kuzenime dönüp " Annemi görmem normal değil, dayımla konuşmamız lazım kuzen" dedim. Kuzenim beni onaylayıp dışarı çıktı. Yankı'ya dönüp "Sen hadi uyu biraz gözlerinden belli yorulduğun. Ben saraya gidiyorum." dedim. Ağlayarak "Beni yalnız bırakma" dedi gülerek dudağına bir öpücük bıraktım. " Tamam sende gel ama arabada kalmak zorundasın içeride özel bir konu konuşmamız gerekiyor." dedi gülerek "Tamam yeter ki yanımda ol." dedi.