Pogi

24. Bölüm

Fehmi bana şaşkınca bakarken kapı çaldı.

Gözüm kapı'ya kaydı sonra Fehmi'ye bakıp "kim bu saate" dedim "bilmiyorum " dedi ayağa kalkıp kapı'ya yöneldim kapıyı açtığımda karşımda mavi gözlü, düz siyah saçlı keskin yüz hatları bulunan bir kız çıktı, benden küçük gibi duruyordu "Merhaba Araf Abi" dedi kaşlarım çatık bir şekilde ona bakarken gözlerim Kuzenime kaydı.

Bana gülerek bakıyordu mavi gözlerinde şefkat vardı "Bu kim" dedim bana gülerek bakıp "Ona sormaya ne dersin." dedi mavi gözlü kıza bakıp "sen kimsin?" dedim.

Bana doğru atılıp boynuma sarıldı.
"Ben senin Kardeşinim Abi" dedi.
İçimdeki ateş taşma derecesine gelince hızla kendimden uzaklaştırdım "ne demek kardeşinim" dedim bana üzgün bir şekilde bakıp "insan kendi Kardeşini unuturmu Abi" sinirle "Dalga mı geçiyorsun lan sen benimle?" diye bağırınca irkildi.

Arkamdan bana bağıran kuzenime baktım "lan ne diye kardeşine bağırıyorsun" dedi ona alev saçan gözlerimle bakıp "ne kardeşi lan siz benimle dalga mı geçiyorsunuz?" diye bağırdım "Kuzen, şimdi sakin ol ve Ezgi'yi içeri al. Konuşacağız. " dedi.

Ezgi'ye bakıp "geç" dedim Ezgi içeri geçip Yankı'nın Yanına oturdu Yankı'ya gülerek "Naber yenge" dedi Kuzenime baktığımda gülerek Yankı'ya bakıyordu Yankı'ya baktığımda sinirden kudurmuş bir şekilde Ezgi'ye bakıyordu.

"Konuş Kuzen" dedim bana ciddi bir şekilde bakıp.

"Ezgi senin öz kardeşin sen doğduktan 3 yıl sonra doğdu yani sen ondan 3 yaş büyüksün. Ezgi doğduktan sonra Annen ve Babana sabotaj düzenlendi ve o sabotaj'da öldürüldü. Seni öldürmek için'de bir sabotaj düzenleneceğini Dayın bildiği için seni hemen saraya aldı. 3 yıl kadar orada korudular. Ama seni buldular Dayın hemen seni Dünya'ya koruyucu ailen olan Yağız ve Semra'nın yanına gönderdi."

"Ezgi'ye ise Biz baktık Ezgi'yi de bulduklarında evi kurşunladılar Annem ve Babam o saldırıda öldü bizde evin gizli bölümünden kaçtık.
Sarayda bu yaşımıza kadar korunduk yaklışık 4 ay önce Dayın onları bulup öldürdü ve bu bela da başımızdan gitti. "dedi.

Söylediklerini pür dikkat dinledim gözlerimden yaş aktı ve konuştum" neden bize saldırdılar? Ne istiyorlardı bizden? "dedim gözlerinden iki damla yaş düştü" Babanın düşmanı bunlar, Baban bu itleri bir kadına tecavüz ederken basmış ve adamlarını öldürmüş bu yüzden intikam almak istemişler ve sonuç bu "dedi siyah gözlerim Ezgi'ye kaydı  bana özlemle bakıyordu.

Ona soğuk davranmak istemiyordum ama hafızam silindiği için hatırlamıyorum
"ne bakıyorsun sarılsana kardeşine" dedi Kuzenime bakıp "keşke bu kadar kolay olsa" dedim.

Ama Ezgi koşarak bana sarıldı gözlerim dolmaya başlayınca bende ona sarıldım saçının kokusunu içime çektim. Çok tanıdık geliyordu ayrıldığımızda Ezgi'nin gözlerine baktım mavi gözleri kızarmıştı.

Gözünden akan bir damla yaşı elimle sildim "ağlama artık bundan sonra kimse bizi ayıramayacak kimse bize saldıramayacak etrafımızda ne kadar düşmanımız varsa kül edeceğim" dedim mavi gözleri özlemle bana bakarken tekrar sarıldı "seni çok özledim Abi" dedi.

"Bundan sonra ayrılmayacağız Kardeşim" dedim Ezgi Yankı'nın yanına oturduğunda Kuzenime döndüm "neden bana daha önce söylemedin" dedim bana üzgün bir şekilde bakıp "hem biraz beladan uzaklaşalım hemde zamanı geldiğinde söyleyecektim ama Ezgi dayanamadı" dedi gülerek Ezgi'ye baktım.

"Bundan sonra benim korumam gereken iki can var" dedim gözlerim Yankı ve Ezgi arasında gidip geldi kuzenim alınır gibi "biz neyiz burada" dedi gülerek Kuzenimin omzuna yumruk attım "sen her zaman yanımdasın istesem'de istemesem'de seni korurum" dedim gülerek ayağa kalktı bana sarıldı bende ona karşılık verdim.