İMKANSIZ [Chanyeol OC]

16.Bölüm

Selam minikagolarım yine söz verdiğim zaman da yayınlayamadığım bir bölüm ile geldim🤦🏻‍♀️ Çok ama çooook özür dilerim. Neyse yazım yanlışlarım varsa affola
❤️❤️İyi okumalar❤️❤️

Changmin'e bakmayı kesip Lay'e baktın. Sen ayağa kalkıp onun yanına giderken Lay ortamdaki gerginliği azaltmaya çalışıyordu.

-Sorun yok beyler, ufak bir yanlış anlaşılma. Ben size açıklayayım.

Sen Changmin'i kolundan tutup kapıya doğru ilerlerken Hoya ve Chanyeol de ayaklanmıştı. Lay ayağa kalkıp onları durdurdu.

-Siz de sakin olun. (Adın) halledebilir.

Hoya sinirle konuşmaya başladı.

-O herif nasıl (Adın)'a sevgilim diyebiliyor? Hatta ne hakla bu eve geliyor?

Woohyun Lay'e yardım etmek için Hoya'nın kolundan tutup yerine oturmasını sağladı.

-Lay açıklayacağını söyledi dostum. Biz de merak ediyoruz zaten.

Chanyeol' ün aklı sen de kalmıştı ama Lay'in bakışları ile yerine oturmak zorunda kaldı.

-(Adın) ile Changmin sevgili falan değil. İş yerinde tanışmışlar. O sıralar birbirlerini sevmişler ama (Adın), Changmin'in gerçek kimliğini öğrenince sevgili bile olmadan uzaklaşmış. 

Hoya duydukları ile biraz üzülmüştü. Durgunca önüne bakarken devam eden konuşmayı dinlemeye başladı.

-O zaman (Adın)'yi takıntı haline dönüştürmüş olabilir. Yardım etmemiz gerekmiyor mu?

-Bir sorun yaratırsa (Adın) ilk bana söyler. Beraber çözeceğimize söz vermişti.

Hoya Chanyeol'ün sözleri ile biraz daha kırılsa da ona sinirle bakmaya başladı. He Ran' ikilinin bakışlarını fark edince gülmemeye çalıştı. Seul'e dönmeyecek olsalar ikilinin nasıl kapışacağını hayal edebiliyordu.

~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~

-Sana telefonda ne demiştim ben Changmin!

-Şuan hatırlayamadım güzelim. Bu arada harika görünüyorsun. Benim için bu kadar hazırlanman gururumu okşadı.

Elini beline koyup seni kendine çekeceği sırada hızla elini tutup kolunu burktun.

-AHH! (Adın) deşifre olmak istemiyorsan beni Aahh! Kolumu bırak!

-Sen de biricik abinin şu hani herkesden sakladığın sevgilini öğrenmesini istemiyorsan benim ve ailemin peşini bırak!

Kolunu serbest bıraktığında şaşkın bir şekilde sana bakıyordu. Gözündeki korkuyu görünce gülmeye başladın.

-Aah ama benden saklayamamışsın değil mi Changmin!

Donup kalan adamın etrafında yürümeye başladın.

-Neydi adı.... Hah! Hatırladım... Woo Ji-Hyun. Doğru değ_

-Nasıl öğrendin!

Sırtın hızlıca duvara çarptığında kısa süreliğine gözlerini kapattın. Boğazındaki elleri umursamamaya çalışarak sinsice gülmeye başladın.

-Sakin olmalısın Changmin! Bu ikimizin arasında. Tabi senin ellerinde...

-(Adın)!

-Bence birbirimizden uzak durduğumuz müddetçe Yunho'nun kulağına da ulaşmaz.

Gözlerine kararlı şekilde baktın. Bir süre sonra oflayarak ellerini çekti. Bir kaç adım geriledikten sonra sesini biraz yükselterek konuşmaya başladı.