İntikam Kraliçesi(Düzenlenecek)

13.Bölum

Hayatınızı sadece bir Dokunuş değiştirir. Bir sarılma, bir şefkat, bir sevgiyle değiştirirsin. Iste ben tamda o değişimde kalmıştım. Canımdan çok sevdiğim abim bana sarılıyordu. Hemde öyle içten öyle duyguyla.

-Anlamadım.

-Melek hadi gidiyoruz.

Sinan'ın seslenmesiyle arkama döndüm. Yoluma devam ettim. Daha fazla üstüne gidemezdim. Arabaya bindiğimde Sinan'ın binmesiyle eve doğru yol aldık.

Kendimi tutamadım. Büyük bir hıćkırıklarla ağlıyordum. Içim öyle acıyordu ki. Içimi döke döke ağladım.

-İlkay iyi misin?

-Nolur sakin bir yere çek arabayı.

Arabayı ormanlık bir alanda durdurdu. Kendimi aşağıya atıp bir ağacın altına oturdum. Bacaklarımi ve kollarımı kendime doğru toplamıştım. Sonra bir el hissettim kolumda.

-Noldu İlkay.

-Bana neden böyle bir kötülüğü yaptılar. Neden ailem bana sahip çıkmadı Sinan. Ben kötü bir şey yapmadım. Yapmadım.

Sinan'ın boynuna sarılmıştım. Ben ağladıkça boynuda ıslanıyordu. Saatlerce ağlamam yatışana kadar onun kollarında kaldım. Sonra kendmi güçsüz hissettim. Baygın düştüm kollarına. Beni kucağına alıp arka koltuğa yatırdı tıpkı bana çarptığı o gün gibi.

-Adınız ne ?

-İ-ilkay

-Çok güzel bilinciniz kaybetmediniz. Lütfen uyumayın.

*******

Gözlerimi yarı ayırdığımda onun kollarındaydım. Beni yukarı çıkarıyordu. Yine o kokusu geliyordu burnuma. Buram buram kokuyordu. Bir insan nasıl böyle kokabilir.

Beni yatağa yatırdığında bana yaklaşarak bir cümle kurdu.

-Umarım bir gün sende bana seni seviyorum dersin güzel kadın çünkü ben seni seviyorum. Her şeye rağmen.

Sonra saçlarıma bir öpücük kondurdu. Odadan çıkıp kapıyı kapattı. Sinan beni seviyordu. Benden bir karşılık bekliyordu. Ben onu bu haldeyken nasıl sevebilirdm. Dediğini yapmalımıydım. Adalete mi teslim etmeliydim Leventi. Ya sonra benden nefret ederse.

*********

-İlkay annecim uyan artık intikam al asla vazgeçme.

-Siz kimsiniz siz benim annem değilsiniz.

-Ben senin annenim.

Yataktan ter içinde kalktığımda nefes nefeseydim. Bu rüyada neyin nesiydi?.
Psikolojim mi bozuluyordu. Bu kadın benim gerçek annemmiydi.
Saate baktığımda 04.50 yi gösteriyordu. Bu rüyalar neden uyumama engel oluyordu.
Yataktan kalkıp mutfağın yolunu tuttum. Dolabı açıp bir bardak su doldurdum. Icimdeki yangını az da olsa söndürmüştü.

Sinanların odasına girdiğimde Sinan'ın kucağında ki Şimşek e baktım. Birde bu evden gidecek diyordu.

Bir anda Sinan'ın bana soyledikleri geldi aklıma nasıl olacaktı bu hikaye. Hangimizin sonunu yazacaktı.

*******

Dışarıdaki yağmur sesiyle uyandım bu sabah. Öyle huzurlu yağıyordu ki yatsam hiç uyanmadan yatardım. Hiç kalkmak gelmiyordu bugün içimden havanın kasfetide içime çökmüştü. Yavaş yavaş kış geliyordu. O geceden beri tam 6 ay geçmişti.

Sinan bizi Aydın a kendi memleketine götürecekti. Ben ilk başlarda kabul etmesemde sonradan ikna olmuştum. Çünkü Aydından dönüşte artık Sinan la ayrılacaktım. Onun yanında kalmayacaktım.