İntikam Kraliçesi(Düzenlenecek)

Ben Hamile' miyim?(14.Bölüm)

Sabah kalktığımda üstümde çok büyük bir yorgunluk hissediyordum. Bir düş aldım ve üstümu giyindim. Aynaya baktığımda git gide kilo aldığımı fark ettim. Karnım çok şiş duruyordu. Sanki içinde hareketler vardı. Bel ağrılarım artmıştı.

Hemen aşağıya inmek için merdivenlere geldim. Bir kaç adım atacaktım ki ayağım kaydı ve yuvarlanmaya başladım. Karnım o kadar ağrı yapıyordu ki. Her yuvarlanışımda canım acıyordu. Yuvarlanmam son bulduğunda acı içinde çığlık atmaya başladım.

Bir iki dakika sonra yanıma bütün aile fertleri toplandı.

-İlkay iyi misin? Bu kanda ne böyle. Anne arabayı açın çabuk.

Sinan beni incitmeden kucağına aldı. O kadar betbah bir haldeydim ki. Karnımın ağrısı ile kendi bilincimin kaybolduğunu hissettim. Allahım bu ne büyük bir acıydı.

********

Gözlerimi bir hastane odasında açtım. Başımda dikilmiş Sinan ve ailesi vardı. Hepsi bana sanki bir zombi görmüş edası ile bakıyordu. Sessizliği daha fazla sürdürmeden Sinana sordum.

-Bana noldu Sinan.

Tam Sinan konuşacaktı ki annesi ve babası odadan çıktılar. Hemen ardından Levent te çıktı.

-İlkay ilk önce sakin olmak zorundasın.

-Sinan beni delirtme ne oldu diyorum. Hem ben iyiyim artık hadi eve gidelim.

-İlkay sen tam tamına 6 aydan beri hamileymişsin. Karnını daha fazla sert çarpsaydın bebeğin düşme ihtimali yüzde yüzdü.

Beynimden aşağıya kaynar sular döküldü. Ben artık bir anneydim. Benim küçücük bir bebeğim vardı. Ben onu farkedemedim. Ben dünyadan habersiz olan minik Bebeğimi fark edemedim.

-Başından beri şüphelerim vardı. Sürekli bayılıyordun. Baş dönmelerin mide bulantısı ve en sonunda daha çok belirginlesen karnın oldu.

Benim bebeğim babasızdı. Hemde bir tecavüz sonucu olan bir çocuktu. Ben simdi ne yapacaktım. Bu yavrum varken nasıl intikam alacaktım.

-Doktor tehlikeli bir şeyin olmadığını söyledi. Bileğinde ufak çatlak var. Hadi üstünü giyinde çıkalım.

Kafamı onaylar şekilde salladım.
Sinan durgun bir şekilde nefes alıp verdi. Kapıyı kapattığında kendimi hıçkırıklarla ağlarken buldum. Tam her şeyi ayarlamışken şimdi buda neyin nesiydi. 21 yaşındaki bir kızın ufacık bir bebeği olmuştu. Karnımı tutup oksadım. Sanki bütün yorgunluğum gitmişti.

********

Arabaya binerken Sinan kolumdaki elini yavaşça bıraktı. Deniz Bey yarı sevinçle bana baktı.

-Hayırlı olsun güzel kızım.

Ufak bir gülümsemeyle başımı cama çevirdim.

-Evime yerleşmesi bitmezmiş gibi birde çocuk yapmış. "Dedi Sinan'ın annesi. Haberi olsa bunu en sevdiği oğlunun yaptığını.

-Kusura bakmayın. Oğlunuza yük olduğum için hiç merak etmeyin efendim yakında benden kurtulursunuz.

-Nerde o günler.

Sinam annesine ters ters baktığında sessizlik oluştu arabada. Yolda da sessizlik hakim sürmüştü. Eve geldiğimizde kendimi Çardağa attım. Sinan belime bir yastık yerleştirdi ve hemen yanıma oturdu.

-Bak annemin dediklerini asla kafana takma. Bu bebek için zararlı. Hem sen artık bir annesin güçlüsün. Ben her ne olursa olsun size bakarım.