~HUZUR'UN PEŞİNDE~

~2.BÖLÜM~ "KURTULANI KURTAR"

Tekrardan yüklemeye başladığım bölümlerin mutluluğunu yaşıyorum🤭

Keyifli okumalar 🌹

Üzülme!
Çünkü yaradan umudu en çaresiz anlarda yollar.
Unutma!
Yağmurun en şiddetlisi en kara bulutlardan çıkar

~Mevlana~

Huzur, kardeşini hazırlayıp hastaneye doğru yol aldı. İçinde bir umutla yolları adımlarken bir yandan da derin düşüncelerle savaşıyordu. Düşüncelerden sıyrıldı ve önünde durduğu odanın kapısını tıklattı. Gelebilirsiniz komutu ile kapıyı açarak adımlarını odaya yönlendirdi. Karşılaştığı ela gözlerle olduğu yerde kaldı

~Geçmiş~

Yemyeşil çimenlerin üzerine oturmuş, göz­lerinden birbiri ardı sıra yuvarlanan gözyaşları arasından bana bakıyor. Oturduğu yerdeki çimen­lerin sarı, yeşil parıltısı gözlerimi kamaştırdığı için yalnızca gözlerini görebiliyordum. Kan kırmızı lalelerden etrafa hafif, serin bir koku yayılıyordu

Dudaklarından çıkan yalnızca iki kelime;
"Beni kurtar! Beni kurtar! Beni kurtar!"

Üzerimdeki beyaz elbisenin eteklerinden tutarak, ona doğru adımlamaya başladım. İlerledikçe yerdeki çimler sarmaşık olarak ayaklarıma dolanıyor, gökyüzü adeta delinmiş gibi, kovadan boşalırcasına yağmurunu akıtıyordu ve gök yüzünden gelen kalın bir ses şunları söylüyordu;

"KURTULAN,SELAMETE ÇIKAN,TALİHİNE KAVUŞAN, HUZURUNU BULAN... KURTAR!KURTULAN'I KURTAR"

Birkaç adımdan sonra lalelere yetişmiştim ve ona az kalmıştı. Bir anda kan kırmızı laleler yok olarak, yerini kan gölüne bıraktı. Gök yüzünden çığlık gibi ince bir ses yükselirken kulaklarımı çınlatıyordu. Ellerimi kulaklarıma koyup dizlerimin üzerine çökerek "hayır, hayır, hayıııırrr" diye bağırıyordum ve kan ter içerisinde gördüğüm rüyadan uyanıyordum. Bu rüyanın benzerlerini ve bu gözleri hep görürdüm ama en etkisinde kaldığım rüya buydu.

Doktorun konuşmasıyla anımsadığım rüyayı omzunu silkerek savuşturdu. Daha fazla o gözlere bakmamak için başımı önüme eğdim çünkü ,bir erkekle göz göze gelmek haramdır.

"Şöyle oturabilirsiniz."

Yusuf'un elini tutarak yan yana olan sandalyelere oturduk.

ABİL EFLAH'DAN

"Merhaba küçük adam. Benim adım Abil Eflah. Seninle ilgilenen Doktor amcan izinde olduğu için seninle ben ilgileneceğim."

Elimi uzattım ve karşımdaki bu güzel çocuğun elimi sıkmasını bekledim. Küçük adam çekinerek elini uzattı.

"Ben de Yusuf"

Masum bakışları ve iri kahverengi gözleriyle o kadar tatlıydı ki, gözlerimi alamadım üzerinden. Kapı açıldığında Camiinin önünde gördüğüm kızla karşılaşınca kalp ritmim istemsizce değişmişti. Bu durum benim hiç hoşuma gitmedi.