The Calling Of Her Heart [COMPLETED✓]

C H A P T E R 45

[A/N: This would be the last POV of Britney.... thanks for supporting this story]

I ran as fast as I can. I know Diego told me to be careful but I am panicking. What if hindi ko sya maabutan ng buhay---- no no no.... Britney calm down

Argghh.. Im crying

I saw mom using her phone.

Nagtatype sya at hindi ko alam kung ano at sino ang minemessage nya

"Mom! I need to go to the hospital!" sigaw ko saka ko binuksan ang pinto ng kotse. Sumasakit ang tyan ko. Pakiramdam ko pag sumigaw ako ay lalabas anomang oras ang baby sa loob ng tummy ko. I hold my tummy and smile while I'm crying

"Baby... we need to see your daddy...." naiyak ko nang ani. Mommy yelled and called me but I ignore her. I drove my car to the hospital. I am nervous while driving my car.

I have a lot if what ifs inside my head and those thoughts might kill me. I need to stop overthinking. Right now.. I needed to see him... I needed to see Diego..

Halos magwala ako inside my car dahil sa traffic. Biruin mo kung kailan nga naman nagmamadali ka saka naman ganitong traffic? Nakita kong may mga taong naglalakad. May parada. Napapikit ako at napahawak ng mariin sa manibela.

"Fvck!" asik ko saka umiyak sabay tungo. Nakahawak ako sa manibela habang nakatungo at nakapatong ang ulo ko sa manibela. Patuloy sa pag agos ang mga luha ko. I wanted to stop my tears from falling but I can't. Parang sirang gripo ang mata ko dahil sa patuloy na pag agos ng luha.

I heard my phone ring tone. Sandali kong sinulyapan ang cellphone ko at lalong naiyak ng makitang tumatawag si Ate Drina. I didn't answer her call. Pati si Jack natawag na rin sa'kin pero ni isa wala akong sinagot na tawag. Bakit ganon? parang hindi man lang naandar ang mga sasakyan sa harap ko?! nakakainis na ah! Napasigaw ako at ganon na lang ang pagsisisi ng humilab ang tyan.

"A-Ahhh" inda ko sabay hawak sa tyan. Naiyak pa rin ako. Why am I so iyakin? Nakakainis na

Tadhana! Why are you doing this to me? To us? Why? Please Give me a damn reason!

"Baby... please hold on" aniko sabay tingin sa tyan ko. Nag ring na naman ang phone ko pero hindi ko sinagot. Sa wakas umandar na rin ang nasa unahan pero ganon na lang ang gulat ko ng makita ang isang kotse ay nabunggo sa nasa unahan kong Jeep. Napatili ako at naluha.

Napapikit ng mariin at pinagsisihan na nagdesisyon agad. Pwede akong mapahamak. Pwede akong mamatay o ang baby ko. Panay ang busina ng mga sasakyan sa paligid. Napalingon ulit ako sa cellphone ko dahil naiirita na ako.

Nakita ko ang 119 missed calls ni mommy. 58 missed calls ni Jack. 75 misses calls ni ate Drina. 234 missed calls and  56 unread messages kay Kuya. 59 missed calls and 45 unread messages ni Shona ganon rin kila Elaine. Napapikit ako ng mariin saka mahinang bumanggit ng

"Sorry..." saka ko pinaandar ang kotse at sumiit sa lahat ng masisiitan. Habang nag mamaneho ako ay nagpupunas ako ng luha.

I immediately remember what he said while we were at San Pascual

"Cry if you want...ilabas mo lang... everything's gonna be alright" aniya at hinaplos ang buhok ko, umiyak ako ng saglit at nakaramdam ako ng ginhawa

"I'm sorry...." aniko ng makitang nabasa ng bahagya ang damit nya ng luha ko

"It's okay" natatawang aniya, bago kami pumasok ay hinigit nya pa ulit ako at ikinabigla ko ang ginawa nya