Κεφάλαιο 32

2.2K 143 17
                                    

Το επόμενο πρωί όταν σηκώθηκα από το κρεβάτι ξύπνησα με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπο μου. Ο Θάνος με ξύπνησε τουλάχιστον τέσσερις φορές μέσα στην νύχτα αφού είχε ορέξεις...ή μάλλον τρεις αφού την μια ήμουν εγώ αυτή που τον ξύπνησα, και νιώθω όλο το σώμα μου να πονάει. Αλλά χαλάλι του. Έριξα μια ματιά δίπλα μου και ένα μικρό χαμογελο απλώθηκε στα χείλη μου όταν είδα στην μεριά του μια γκρι μπλούζα και την φόρεσα κατευθείαν αφού οι δικές μου οι πυτζάμες βρισκόταν στο πάτωμα. Σκισμένες. Πως στο καλό τα είχε καταφέρει και την είχε σκίσει έτσι δεν μπορώ να καταλάβω. 

Φόρεσα την μπλούζα του και αφού σηκώθηκα από το κρεβάτι άνοιξα τα παράθυρα και προχώρησα προς το σάκο μου,βγάζοντας το ίδιο φόρεμα που φορούσα εχθές και ένα επιπλέον ζευγάρι εσώρουχα που είχα φέρει μαζί μου. Αυτό θα φορέσω σήμερα στο καφέ με την Κλειώ και τον Πέτρο και μετά θα πάω σπίτι. Ούτως ή άλλος σε κανα δύορο έχω κανονίσει μαζί τους καφέ.Το μεσημέρι θα βγω για φαγητό με τα ξαδέρφια μου και το βράδυ.. το βράδυ έχω να βγω με τον Θάνο. 

Εν τω μεταξύ αυτός που στο καλό είναι; Ούτε έντεκα δεν έχει πάει.

Έσμιξα τα φρύδια μου όταν άνοιξα την πόρτα και άκουσα ομιλίες να έρχονται  από το σαλόν. Ποιός στο καλό είναι πρωί πρωί;

Προχώρησα προς το σαλόνι και ένιωσα να εκνευρίζομαι αμέσως όταν είδα τον Θάνο στον καναπέ και από δίπλα του την ξινή την Γεωργία με ένα...και καλά λυπημένο βλέμμα στο πρόσωπο της. Τι στο καλό θέλει αυτή η οχιά εδώ; Και γιατί ο Θάνος δεν την έχει πετάξει ακόμα έξω;

"Τι κάνεις εσύ εδώ;" ρώτησα και γύρισαν και οι δύο να με κοιτάξουν. Ο Θάνος με ένα μικρό χαμόγελο στο πρόσωπο του ενώ η Γεωργία με το ίδιο λυπημένο βλέμμα,λες και έχασε κάποιον. Σχεδόν να με πείσει ότι κάτι πάει λάθος. Σχεδόν.

"Καλημέρα Κυβέλη." 

"Κακή,ψυχρή κα αναπόδη." 

"Μωρό μου μπορώ να σου μιλήσω λίγο στο δωμάτιο;" άκουσα τον Θάνο να λέει και πριν προλάβω να απαντήσω ερχόταν προς το μέρος μου. Με άρπαξε από το χέρι και με έσυρε μέχρι το δωμάτιο του. Έκλεισε την πόρτα πίσω του και γύρισε να με κοιτάξει.

"Τι στο καλό κάνει αυτή εδώ;" τον ρώτησα εκνευρισμένη ενώ αυτός παρέμεινε ήρεμος.

"Βγήκα σήμερα το πρωί να πάω στο φούρνο να μας πάρω κάτι να φάμε και την ώρα που ερχόμουν την βρήκα στις σκάλες να κάθεται μουρμουρίζοντας κάτι, με ένα κουτί χαπάκια δίπλα της. Έτοιμα να τα πάρει." 

Μέχρι Που Σε Γνώρισα (Οικογένεια Μιλς 1)Onde histórias criam vida. Descubra agora