Katelyn's POV
After one day
"Kate, wake up" Sabay yugyog sakin
"Mmmm!!!"
"Wake up" Si mama pala
Naupo ako sa kama ko habang nakapikit pa tinapik tapik ni mama ang pisngi ko. "Wake up na, my princess" Sabi ni mama
Ngumiti ako at dumilat. "Yes, mom" Ng lumabas na si mama dumiretso na ako sa CR at nag-ayos na ng sarili ko. Ng makaayos na ako ay bumaba na ako nasa hagdan pa lang ako may naririnig na akong tawanan hindi familliar sakin ang mga boses nila
Ng tuluyan na akong bumaba may nakita akong isang lalaki na nakaupo sa sofa at nagcecellphone hindi ko siya kilala at ngayon ko lang din nakita sino kaya to? Naramdaman siguro niya na nakatingin ako sa kanya kaya tinignan niya ako at nagkatinginan kami. Ako na mismo ang unang umiwas
"Is that Kate?" Nagulat ako ng may isang matandang lalaki ang lumapit sakin. Ang tingin ko mga kaidad siya ni papa ngumiti siya sakin at inilahad ang kamay nakatingin lang ako sa kamay niya
"Im Larry Adams" Ng marinig ko ang aplido niya ay parang namanhid ang buong katawa ko. He's Larry Adams, and then. Tumingin ako sa lalaking nagcecellphone, then he is Luke Adams
"Kate, anak!" Nagulat ako sa sinabi ni papa tumingin ako kay papa at itinuro niya si Mr Larry
Ng tignan ko si Mr Larry nakalahad sakin ang kamay niya. "S-sorry po. I'm K-katelyn" Kinuha ko ang kamay niya at nakipag kamay
"Nice to meet you, my soon to be daughter-in-law" Nakangiti niyang sabi tapos pinuntahan niya ang lalaking nakaupo sa sofa at may ibinulong
Itinago ng lalaking ang cellphone niya sa bulsa at tumayo ngayon naglalakad na siya papalapit sakin. Ng nasa harap kona siya ngumiti siya. He's handsome. "I'm Luke Adams" Inilahad niya ang kamay niya sakin
Tumingin ako kay mama at papa tumango lang sila sakin at ngumiti. "I'm Katelyn" Sabi ko kinuha ko ag kamay niya at nagkamay na kami
Sabay sabay na kaming kumain ng breakfast nagsiupo na din kami sa mga upuang nakaasign samin. "So, Kate. Tomorrow is our flight, are you ready?" Tanong ni tito Larry
Yumuko lang ako at hindi sumagot subo lang ako ng subo ng pagkain ko nagmamadali ako bat ganun parang ayukong umalis. "Anak, what's wrong?" Tanong ni mama kaya nilingon ko siya
Ngumiti ako ng pilit. "W-wala po, nagulat lang ako bukas na po pala ang flight natin." Sabi ko at ngumiti ng pilit
"Don't worry, anak. Ready na ang mga papeles mo wala kanang poproblemahin" Nakangiting sabi ni papa ngumiti din ako sa kanila
"Excuse me po." Nakangiti kong sabi at tumayo sa kinauupuan ko. Nagpunta ako sa garden at naupo dun. Bukas na ang flight namin bat ang bilis ng araw? Naalala ko tuloy ang nangyari sa rooftop nung isang araw ng magkausap kami ni Calvin
Medyo gumaan na ang nararamdaman ko ngayon siguro dahil nasabi ko ang dapat kong sabihin sa kanya. Totoo ngang mahal kopa siya. Pero wala na kaming magagawa ngayon. Sabi ko nga sa kanya kung kami talaga ang para sa isa't isa gagawa at gagawa ng paraan ang tadhana para magkita kami kahit nasaan man kaming impiyerno
"What are you thinking?" Nagulat ako sa nagsalita kaya napa-ayos ako ng upo. Ramdam ko din na tumabi siya sakin kaya medyo dumasog ako
"Nothing." Sagot ko sa kanya
"Are you happy?" Tanong niya sakin ng tignan ko siya nakatingin siya sa malayo
"Yes" Tipid kong sagot kay Luke
"Are you sure?" Tanong ulit niya
Gusto kong sumagot ng OO pero hindi ko magawa yung bibig kona mismo ang pumipigil sakin yumuko nalang ako. Natawa siya. "See. I'm right, your not happy" Nakangiti niyang sabi tumingin ako sa kanya at tumingin din siya sakin kaya nagkatinginan kami
"Pwude kapang magbackout habang hindi pa tayo nakakaalis. Sundin mo to, oh!" Sabi niya sabay turo sa puso niya
Seryoso ba siya sa sinasabi niya. "How?" Tanong ko
"I don't know" Sabi niya at nagkibit balikat
Natawa ako. "See, you don't know too." Nakangiti kong sabi sa kanya
"Alam mo kahit hindi ko alam kung pano magbackout gagawa at gagawa ako ng paraan para hindi matuloy yung kasal. At para sundin ang puso ko." Pagpapaliwanag niya sakin ng tignan ko siya nakatingin siya sa malayo
"Ok lang sayo?" Tanong ko
Tumango siya. "Oo, alam ko naman na hindi tayo magiging masaya, eh! Kahit anong gawing pilit natin hinding hindi tayo magiging masaya. Kaya kung ako sayo susundin ko ang puso ko." Sabi niya natawa ako
"Ok sabi mo, eh!" Nakangiti kong sabi sasagot pa sana siya ng biglang tumunog ang cellphone ko
Tinignan ko ang nakalagay unknown number sino naman kaya to sinagot ko ang tawag. "Hello" Sabi ko sa kabilang linya
"Hi! Can we meet" Sabi niya sa kabilang linya. Bat naman ako makikipagmeet dito eh hindi ko nga siya kilala
"Sino kaba?" Tanong ko
"Pagnakipag meet ka sakin tyka mo malalaman" Sabi niya mula sa kabilang linya
"Anong kailangan mo sakin" Tanong ko sa kabilang linya
"About sa inyo to ni Calvin" Sabi niya
"Ano yun?" Tanong ko sa kabilang linya
"Let's meet" Sabi niya mula sa kabilang linya
"Ano nga yon?" Tanong ko
"Sa mall magkita tayo sa starbucks" Sabi niya
"Sino kaba?" Inis kong tanong
"Before lunch dapat andun kana" Sabi niya
"I won't go!" Sabi ko
"I'll wait for you there"---tottot at pinatay na niya ang tawag sino ba siya. Parang familliar ang boses niya pero hindi ko malaman kung san ko narinig
Itinago kona sa bulsa ko ang cellphone ko sino ba yun? Pupunta ba ako or hindi? Tungkol daw samin ni Calvin, eh! Kainis naman ayukong pumunta pero yung mga paa ko nangangati kainis
"May pupuntahan ka?" Tanong ni Luke
Tumango ako. "Yes"
"Then go"
"Okay"
____________________
Last two chapter, guys. Enjoy po thank you ulit sa pagbabasa magingat kayo palagi. Iloveyouall❤
_larayxssss_
