After what happened last night, pumasok parin ako kahit namamaga pa itong mga mata ko dahil sa kakaiyak kagabi. I decided na didistansya muna ako kay Duke,for me to get over this feelings at para hindi na ako mas ma attached pa sakanya. Also, I want to start and refresh myself.
Habang naglalakad ako papunta sa room ay nakasalubong ko si Duke sa hallway. I was about to avoid his direction pero dali-dali itong lumapit sa akin sabay hawak sa braso ko.
"Letisha about yesterday-"
"Okay lang talaga yun sa akin Duke, kalimutan na natin 'yon, let's act like nothing happened" I said at lalakad na sana ako palayo sakanya pero pinigilan niya ako ulit.
"Let me finish to talk first, please" nagmamakaawa niyang sabi sa akin "I don't want to lose you and I don't want you to avoid me"
Napabuntong ako ng hininga.
"Just give me some space for a while. I am not avoiding you, didistansya lang muna ako sayo just give me some time to get over this feelings that I have on you. Don't worry, you won't lose me, we're still friends. Best friends." I smiled at binitawan ko ang kamay niya sa pagkahawak sa kamay ko tsaka ako umalis.
***
Hindi muna ako papasok sa morning class schedule ko, magcu-cutting muna ako ngayon. Namamaga pa ang aking mga mata and I don't want to hear people asking what happened to me, baka iiyak lang ako ulit. Ayoko ring makita ako ni Winston na ganito.
Nandito ako sa vacant room tumatago, nakaupo habang humagulhol sa pag-iyak. Tears are coursing down on my cheeks, I keep on sobbing because of this damn pain. Sobra akong nasaktan sa nangyari kagabi. First time kong umamin at first time rin akong nasaktan dahil sa taong mahal ko.
Para akong sinampal sa reyalidad na walang magkakagusto sa isang taong katulad ko. Bawal bang magmahal ang isang pangit na katulad ko? Tao rin naman ako, nakakaramdam, nasasaktan at gusto ko lang rin naman maranasan ang mahalin ng taong mahal ko.
Winston was right, kagaya ng sanabi niya, masasaktan lang ako sa gagawin ko. Sana nakinig nalang ako sakanya. He's right, I should have listen to him in the first place pero nagmatigas ako. Now, I am broken and I also break his heart.
Habang patuloy ako sa paghagulhol dito sa sulok ng vacant room, tanging ang mga binti ko lang ang aking kayakap. I should cry as much as I can so that I can finally get rid of this so much pain I'm feeling right now.
Bigla akong napalingon sa tabi ko dahil may biglang tumatapik sa likod.
"Are you okay?" It was Winston.
"Leave me alone" umiwas ako ng tingin sa kanya.
"I can't leave you like this Letisha, you're sad and I know that you need someone to lean on" he said, sincerely .
Tumingin ako sakanya habang patuloy parin ang pagbuhos ng aking mga luha.
BINABASA MO ANG
Sleeping Ugly
RandomAng pamilya Hermosa ay kilala sa kanilang lugar bilang mga pamilya na may angking ganda at gwapong lahi. Ngunit si Letisha Madison Hermosa ay isinumpa ng isang matanda na maging pangit dahil sa kagagawan ng kanyang ama. Sa pagdating ng kanyang ikala...
