Nagdaan ang ilang linggo, balik buhay nanaman ako sa pagiging estudyante. Tapos ko nang isinuot ang aking uniform tsaka ko kinuha ang backpack po at bumaba na papunta sa dining area namin para kumain ng almusal.
"Good morning Mommy" nakangiti kong bati sakanya habang naghahanda siya sa almusal ko.
"Good morning din sayo anak, naku!!! patagal ng patagal mas naging mas masayahin ata tong anak ko ahhh! halatang inspired" my mom gives me a teasing smile while looking at me.
Now, I'm annoyed with mom.
"Mom stop, I'm just in good mood today kaya ako masaya" sagot ko.
She didn't respond instead she only give me an another teasing smile, again.
Sinimulan ko nang kainin ang sandwich na ginawa ng mommy ko. Maya-maya pa ay narinig ko na ang busina galing sa labas ng bahay naminkaya mabilis kong nilamon ang sandwich ko at inubos na ang isang basong fresh milk. Dali-dali kong kinuha ang aking backpack at bumeso na sa Mommy ko tsaka ako lumabas ng bahay.
Pagkalabas ko naman ay bumungad kaagad sa akin ang maamo at preskong mukha ni Winston na nakatayo sa harap ng kanyang sasakyan habang naghihintay sa akin. Pagkakita niyang lumbas na ako, agad itong ngumiti at kumaway sa akin. Kumaway din ako sakanya.
"Good morning, pasok ka na"
Tumango ako sakanya at agad nang pumasok sa kanyang sasakyan. Pumasok narin siya sa drivers seat nang bigla nalang siyang lumapit papalapit sa akin. Nanlaki ang mga mata ko at napa atras galing sa aking kinauupuan.
He chuckles.
"Don't worry wala akong gagawing masama sayo" hinila niya ang seat belt na nasa gilid ko at inayos niya para sa akin. Pagkatapos ay nagsimula na siyang magmaneho.
Binigyan ko ng pagkakataon si Winston pagkatapos sa nangyari namin doon sa rest house nila, noong humingi siya ng chance para mapaniwala niya ako kung gaano niya ako kamahal. That's the reason why my Mom was teasing me earlier. Dahil si Winston ay palagi akong binibisita sa bahay na may dala-dalang mga bulaklak kulang nalang maging flowershop yung kwarto ko dahil sa dami na ng mga bulaklak na binigay niya sa akin. But I really appreciate the flowers that he gave to me, it makes me happy knowing that there's a one person who sees my worth and a person who makes me believe in myself that I am beautiful in my own ways.
Because of him, I finally learned on how to embrace my flaws and be proud of who I really am. Kaya ako mas naging masayahin na tao kagaya ng sinabi ni Mommy sa akin at dahil iyon kay Winston. He became one of the reason why I smile and why I am happy everyday.
Pagkarating namin sa harap ng paaralan ay agad na kaming bumaba ni Winston galing sa sasakyan. Bago pa ako makapasok sa gate ay pinigilan ako ni Winston.
"What?" I ask
He just smiled and he tightly hold my hand then started to walk entering the school gate.
BINABASA MO ANG
Sleeping Ugly
RandomAng pamilya Hermosa ay kilala sa kanilang lugar bilang mga pamilya na may angking ganda at gwapong lahi. Ngunit si Letisha Madison Hermosa ay isinumpa ng isang matanda na maging pangit dahil sa kagagawan ng kanyang ama. Sa pagdating ng kanyang ikala...
