Nagsimula na sa pagleleksyon si Prof sa harap ng klase. Pero hanggang ngayon ay wala paring anino ni Winston ang dumating sa classroom.
Hanggang sa natapos na ang klase namin buong araw ay wala akong ginawa kundi nakatulala lang habang nagleleksyon yung mga subject teacher namin kanina. Hindi ako nakakapagfocus sa klase dahil nadidistract ang isip ko sa kakaisip sa nakita ko kaninang umaga.
Hindi parin ako makapaniwala sa aking nasaksihan lalong lalo na noong narinig ko ang sinabi nito sa kabilang linya. I even force myself to believe na baka nag o-overthink lang ako or baka ibang Winston yung boyfriend ni Arreona at baka na malik mata lang ako sa nakita kong picture sa phone ni Arreona kanina dahil sa kakaisip ko kay Winston kagabi.
Pero di ko mapilit ang sarili kong maniwala sa mga bagay na pilit kong paniwalaan. I can't stop myself to overthink dahil may kakaiba talaga akong hinala kay Arreona at lalong lalo na ngayon na bigla naring nagbago ang mga kilos ni Winston. I'm so disappointed right now, not on them but to myself.
I'm disappointed on myself for being like this. Kailan pa ako naging overthinker? Halos hindi ako makatulog kagabi dahil sa kakaisip sa mga hinala ko. Even now nadidistract ako at hindi makapagfocus sa klase. And I am more disappointed to myself dahil sino ba naman ako para maging ganito? Sino ako para mag isip at maghinala ng ganito? I'm not his official girlfriend yet but why am I being like this? Wala akong karapatan para manghinala sa kanya pero bakit ako nasaktan sa aking nasaksihan?
Mag isa akong lumabas palabas ng gate sa school. When I finally leave the exit gate of the school, I saw a familiar car and a familiar man standing outside.
It was Winston.
I miss him. I want to run and hug him so tightly pero hindi ko kayang eh kilos ang sarili papunta sa kanya. When he finally saw me, he immediately walk towards on me and he unexpectedly give me a hug.
"I miss you" he whispered.
Why do I feel that my blood is boiling instead that I should feel a butterflies in my stomach right now. I can't even hug him back.
Bumitaw siya sa pagkayakap sa akin at hinawakan niya ang magkabilang balikat ko.
"Hindi mo ako namiss?"
I didn't respond.
"W-why are you not answering me?" he confusedly ask.
"Bakit kita sasagutin? dalawang araw kang hindi pumasok sa school ng walang paalam o text man lang." nagtatampo kong sabi sakanya.
"I'm sorry" yan lang ang sabi niya sa akin, hindi lang man siya nagpaliwanag kung bakit wala siya at bakit hindi niya ako tinetext para magpaalam man lang.
"Sawa ka na ba sa akin Winston?" bigla kong tanong sakanya.
I need to clarify everything right now so that I can already stop on overthinking and to clear my suspicions.
BINABASA MO ANG
Sleeping Ugly
RandomAng pamilya Hermosa ay kilala sa kanilang lugar bilang mga pamilya na may angking ganda at gwapong lahi. Ngunit si Letisha Madison Hermosa ay isinumpa ng isang matanda na maging pangit dahil sa kagagawan ng kanyang ama. Sa pagdating ng kanyang ikala...
