When He Hold Her (La Dominic Series #1)

Kabanata 15

Kabanata 15

"Concert na mamaya, omg!" Hiyaw ni Lana habang hawak hawak ang braso ko.

Can you believe it? It's the last day of U-week and next week preparation na for finals tapos bakasyon na! I can't stop thinking of it now especially we are going in our mansion in Bataan to celebrate my birthday there.

Sabay kami ni Lana na excited na nagtatatalon habang naglalakad sa gitna ng mga booth, parehong excited dahil may concert mamaya para sa closing ng u-week, ako naman excited din sa nalalapit na kaarawan ko.

The mere sight of my plan for my celebration excites me a bit. Nakausap kasi nila Mommy ang mga Arcega at syempre iimbitahan sila para sa salo-salo na magaganap. Nakausap ko na si Adriano patungkol doon sa mga klaseng hindi niya pinasok at syempre nagtalo na naman kami ng dumalaw sila sa bahay.

"Don't try to butt in about my academics! You always like to got tangled with my life. Sinabing ayoko sa'yo!" Malakas na pagtatalo namin isang gabi ng bumisita sila sa bahay.

"Sinasabi ko 'to sa'yo dahil ako ang nilapitan ng prof mo. At ayaw niya rin iparating sa magulang mo dahil maliit na bagay daw iyon-"

"Fuck! Wala akong magulang!"

"Adri-"

"Can't you just shut up? Ni hindi mo nga naalala..."

"Ang alin?"

He looked at me with his burning eyes. Parang mas lalo siyang nag-alab sa naging sagot ko. He just shook his head in disappointment and anger.

"Seriously? You really don't remember."

"Remember what?" Kumunot ang noo ko, gustong makuha ang ibig niyang sabihin.

"Fuck! Mas lalo lang akong naiirita sa'yo!"

I tried to talk to him in a calm way but he went ballistic again that night, so we ended up not talking again after. Kumalabog ang pintuan ng kwarto ko pagkatapos niyang sumigaw at itapon sa hangin ang pintuan ko.

Binuntong-hininga ko na lang at hindi masyadong inintindi ang sinabi niya noong gabi na 'yon, at wala rin akong naiintindihan sa sinabi niya.

He seems I forgot something really important but I wasn't even guilty about it because I don't know what he really meant by that. Inisip ko na lang na lagi naman siyang ganyan sa akin, galit. Kaya hindi ko na inintindi.

"Do you think the basketball players will attend the concert later?" Lana wondered.

Dumaan kami sa hilera ng mga booth ng senior high. Konti lang iyon hindi katulad nung una dahil last day na nga ng u-week ngayon, panigurado ang iba ay mag-p-prepare pa sa concert mamaya para manood.

I shook my head at her and my gaze went to the people in front who look like an artist when walking. Nagkasalubong agad ang mata namin ni Slater sa unahan. Saglit pang siyang natigilan nang makita kami, base sa lakad niya na bumagal.

But he immediately recover to it and walk smoothly and put his hands on his pocket while walking as if nothing happened.

"Shit..." Bulong bulong ni Lana at biglang nagtago sa likod ko.

Kumunot ang noo ko sa kanya, magtatanong sana kung bakit bigla siyang nagtatago pero naagaw rin agad ng grupo nila Slater ang atensyon ko lalo na nang tumawa si Larko at napatingin na rin sa puwesto namin. He smiled at us widely and raised his hand to wave.