When He Hold Her (La Dominic Series #1)

Kabanata 18

Kabanata 18

Days has past and I did what Doctor Diaz told me. Sabi niya i-monitor ko ang sarili at iyon ang ginagawa ko.

I do my reminders on my calendar both in my desk calendar and in my phone calendar. I am all organize and ready for any circumstances. Ayos lang ang lahat. Ayos lang ang lahat until I crumpled my yellow paper and shoot it in the trash bin.

"Nakakainis!" Singhal ko sa sarili.

It's the last day of finals today. At last day ko na rin na babagsak.

I can't memorize my notes! Even the lectures we had last week, wala akong matandaan!

The first subject I took the first day of exam is like a real hell. Nalimutan ko lahat ng nireview sa mismong araw ng exam. And I'm sure I screwed up my tests. Kasi ni isa doon wala akong sure na sagot.

Bumagsak ang balikat ko sa kinauupuan at pinag-uuntog ng bahagya ang ulo sa study table ko.

Hindi ko alam kung dahil ba ito sa subject at mahirap talaga kabisaduhin ang sandamakmak na formula o dahil humihina na ang memorya ko kaya ako nahihirapan magkabisa.

"You're still awake?" Malalim na boses ni Slater sa tawag.

I sighed and looked at my watch. Ang bilis ng oras. It's five in the morning already and I'm still having a hard time to memorize all my notes. Dammit my head.

Hinilot ko ang sentidido ko at pumikit.

Antok na antok na ako at wala pang tulog sa kakareview. Siguro naman tama na ang oras na nilaan ko sa pagrereview para maalala ang lahat.

Sumuko na ako at gumapang na sa kama at binagsak ang katawan roon. The soft foam of my bed is like a real soft cloud after breaking my spine in my desk chair after twelve hours sitting there.

Sa kama ko na kinausap si Slater pagkatapos kong sagutin ang tawag niya.

"How about you? You're awake too."

"I just woke up and just scanning my notes now. Ikaw natulog ka ba?"

Pinatong ko ang braso sa noo, nakapikit na ngayon habang ni-loud speaker ko ang phone at nilapag sa aking dibdib ang phone para makausap ko si Slater ng maayos sa tawag. I made myself drowned to the bed.

"Matutulog pa lang." I said, sleepy.

I heard him let out a deep sigh. Matagal bago nagsalita at kung hindi pa yata siya nagsalita sa huli ay nakatulog na ako.

"Don't overdo yourself. Mas mahalaga ang kalusugan kesa sa grado, Leticia. It will never define you as a person. I know you're smart. Kung tingin mo tama na iyon, then rest."

"I don't really review for too long... Ngayon kasi nahihirapan ako."

"I'll review you."

"Hindi na." Marahan kong sinabi dahil inaantok na rin.

"Okay, then. Rest now."

His voice were deep in the call. Malalim naman na ang boses niya sa personal pero mas lumalalim sa tawag at lalo na't madaling araw ngayon at mukhang kakagising lang niya kaya mas dumoble iyon.

I feel like I can sleep while just listening to him kaya matagal ako bago nakasagot.

"Hmm... By the way, why did you call?"

I heard some creaks at maya maya rin ay ang pagsarado ng pintuan sa kanya.

"I happened to visit my social media then saw your story posted three minutes ago... Kaya naisip kong tumawag kasi bakit gising ka pa..."