TEACH ME HOW TO LOVE || Kastiel X Reader ||

6. Złe Znajomości

Minął kolejny tydzień szkoły. Mojej mamy nadal nie było, co oznaczało, że póki co miałam prawo robić wszystko co mi się podoba.

Chodziło dużo plotek, że w sobotę miała być  impreza nad jeziorem. Po ostatnich wydarzeniach postanowiłam, że chyba sobie odpuszczę zwłaszcza, że laski również nie chciały iść, a to umocniło mnie w moim przekonaniu.

Do czwartku moja szkoła obchodziła jakiś jubileusz. Oznaczało to, że lekcji praktycznie nie było, a nawet jeżeli to tylko do 11 rano. Każdy z nas był zadowolony z biegu zdarzeń, gdyż mogliśmy w końcu odpocząć.

Było sobotnie popołudnie. Lysander napisał do mnie o spotkanie. Szczerze, zdziwiło mnie to strasznie, ale nie miałam serca mu odmówić.

Umówiliśmy się na obiad, więc przyszykowałam się i wyszłam.

Spotkaliśmy się przy parku i od razu poszliśmy coś zjeść. Jako iż była pora akurat kolacyjna padło na burgery.

- Lys, tak właściwie czemu mnie zaprosiłeś? - zapytałam gryząc frytkę.

- Chce Cię prosić o pomoc - słysząc to wystraszyłam się.

- Coś się stało? - zapytałam zmartwiona i odłożyłam widelec z połową frytki.

- Chyba Kastiel niczego się nie nauczył po ostatnim razie. - powiedział.

- Czekaj czekaj, o czym mówisz?

- Od wczoraj nie mogę się do niego dodzwonić. A na story jednego z tych jego super kumpli było go widać.

- Nie gadaj... - słysząc to odechciało mi się nawet jeść - Czemu akurat do mnie zadzwoniłeś, chłopaki z zespołu może by bardziej pomogli.

- Kastiel bardzo Cię lubi, ufa Ci. Podobasz mu się najwyraźniej... - powiedział szeptem.

- Kurde... - zamyśliłam się na co Lysander kontynuował.

- Wiem, że to tylko przyjaciel, ale traktuje go jak brata. Nawet bym się odważył powiedzieć, że jest mi bliższy niż Leo - mówiąc to głos chłopaka lekko zadrżał.

Dotknełam jego ramienia. Na co on przytulił się i mocno zacisnął na mnie dłonie. Poklepałam go po plecach delikatnie aby dodać mu otuchy.

- Jak mam Ci pomóc? Nie wiemy nawet gdzie jest - powiedziałam zmartwiona.

- Napewno będzie na tej imprezie dziś.

- To jest jakiś trop. Może spróbuje zadzwonić do niego co? - zapytałam wyjmując telefon z torebki.

- No spróbuj...

Wybrałam jego numer i zadzwoniłam.
Nie udało mi się usłyszeć ani jednego sygnału, co musiało oznaczać, że pewnie rozładował mu sie telefon.

- Kurde no... - oparłam ręce o stół.

- Zjedzmy do końca i pójdziemy w stronę tej imprezy.

Pokiwałam głową i dokończyłam posiłek. Gdy zjedliśmy ruszyliśmy nad jezioro.

-Sugerujesz, że od wczoraj nie było go w domu? - zapytałam Lysandra.

- Tak podejrzewam.

- A co z psem?

- Ma drzwiczki dla psów wmontowane w drzwi na taras. Myślę że daje sobie jakoś rade.

Pokiwałam głową i zadzwoniłam ponownie.

- Na marne dzwonisz. Nie odbierze.

- Warto spróbować...

Szliśmy dalej, a na dworze zdarzyło się już zciemnić. Żeby dostać się na teren imprezy trzeba było przejść przez gęstwinę traw i krzewów. Nie miałam ochoty tam iść, ale nie mogłam zawieść Lysandra, w tym bardziej Kastiela.