Chapter 18

21 2 0
                                    

Chapter 18
Nakapagdesisyon  Nako

"Sakura...do you feel the same way too?" he asked after his confession.

Nanatili akong tahimik at hindi parin tumatayo mula sa pagkakasalampak sa sahig.

I wiped my tears away pero patuloy parin ito sa pagpatak na tila walang katapusan.

"Please say something..."he said raucously na tila ba nasasaktan at nahihirapan na siya sa pananahimik ko.

I tightened my clutch on my chest to stop my self from speaking.

Pinaghalong saya at sakit ang nararamdaman ko ngayon.

My Master Colder is in love with me but can I confess my feelings too?

I cleared my throat and heave a sigh. "M-Master Colder, I'm tired the whole day. C-Can we talk about this some other time..." pinilit kong hindi manginig ang boses ko pero nabigo parin ko.

Ilang minuto siya natahimik bago nagsalitang muli. " O-Okay, I'm sorry kung nagbigla kita. Take a rest, Sakura." bigo niyang sabi at narinig ko nalang ang mga yapak niya palayo.

Nang masigurado kong wala na talaga siya doon ako humagulhul ng iyak.

Bakit ba ako nagkaroon ng ganitong sakit ? Anong kasalanan ko? Bakit kailangan kong danasin ang lahat ng sakit na'to?

The next days was dull and gloomy to me. Linggo-linggo akong may check-up at nakakapuslit lang ako sa pagadadahilang bibisitahin ko si Lolo kasama si Helius.

"You're with him again." Matalim ang tingin na iginawad sakin ni Master Colder.

Nagkasalubong kami sa grand staircase. Sabado ngayon at kakagaling ko lang sa ospital para sa regular check-up ko.

"N-Nagpasama lang ako kay Helius para bisitahin si Lolo." I said, averting my eyes on his dark gaze.

"Which is kaya ko namang gawin. D-Do you still like him? Are you choosing him over me, again? That's why you're avoiding me for these past few days after my confession, huh?" He closed our distance.

He looked at me with his bloodshot eyes. Napasandal at napahawak ako sa handrails ng hagdanan.

He caged me using his hands on my both sides. "Speak, Sakura." he commanded.

" I-I don't know what your talking about, Master." I said looking at my feet.

He was about to speak nang dumating si Helius.

"Colder, what are you doing? You're scaring her. Let her go." Helius said with authoritiveness on his voice.

Nilingon siya ni Master Colder ng may nagbabantang ngisi.

"Oh really?," bumaling ulit siya sakin, "Am I scaring you?" mapanuya niyang tanong.

Agad akong umiling. Marahan siyang humalakhak at tiningnang muli si Helius.

"I will never scare my possession Helius," Again he diverted his gaze on me. " I will let you go...but only for now." He said with his eyes and voice full of wickedness.

Umalis siya at dali-daling umakyat pataas ng hagdanan. Muntik nakong mabuwal sa kinatatayuan ko kung hindi lang ako nasambot ni Helius.

"Helius, masasaktan ko siya ng sobra." I said while crying on Helius' arms.

Sinundan kami ni Madame Heidi kanina sa ospital. Nung araw na nalaman kong may tumor ako, she over heard everything dahil bumalik siya sa ospital para sana hatiran ako ng pagkain dahil gusto sana ni Master Colder  na gawin iyon pero may pasok siya kaya si Madame Heidi nalang ang gumawa.

Fall With You (Vinson Series : 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon