De negentienjarige Imogen is de dochter van een invloedrijke en steenrijke zakenman. Ze wist dat niet alles waar hij zich mee bezig hield precies volgens de regels ging, maar ze heeft zich nooit bemoeit met zijn zaken. Daar was dan ook nooit een red...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Om vier uur ben ik eindelijk klaar met mijn colleges. Ik heb zojuist twee blokken van twee uur op de houten collegebanken gezeten en ben nodig toe aan wat ontspanning. Samen met twee van mijn vrienden, Nadia en Lolita, loop ik het gebouw uit. Het is warmer dan ik dacht, dus heb de mouwen van mijn truitje opgestoopt.
'Hebben jullie zin om ergens wat koffie te drinken?' vraag ik ze en ik kijk ze vragend aan.
Het is eigenlijk traditie dat we na colleges ergens in een koffietent wat drinken gaan halen. Dat is ook hoe we elkaar hebben ontmoet: in een koffietent. Ik grinnik als ik eraan terugdenk.
'Klinkt als een plan,' zegt Nadia vrolijk en ze maakt een gekke huppel.
Haar rode lokken zwieren heen en weer op haar rug. Ze heeft een slank, tenger lichaam met rode haren en bruine, bambibruine ogen. Haar wangen en wipneus zijn bedekt met sproeten, die ze zelf haat, maar iedereen geweldig vindt.
'Je hebt ons nog niets kunnen vertellen over je nieuwe huis,' grijnst Lolita nieuwsgierig.
Lolita is zo ongeveer het tegenovergestelde. Ze heeft haar eigen, typerende stijl, wat inhoudt dat ze paars met zwarte haren heeft, donkere make-up en meerdere piercings door haar neus, oren en wenkbrauw. Haar kleding is ook meestal donker, met hier en daar een kleurige tint erin. Ondanks haar ietswat intimiderende uitstraling is ze echt een engel.
Ik rol mijn ogen en bijt lachend op mijn lip. Ik heb ergens tussen de colleges door laten vallen dat ik tijdelijk ergens anders woon en heb misschien kort iets gezegd over een afstandelijk maar woestaantrekkelijke jongeman. Misschien had ik dat beter niet kunnen doen, want ik weet dat ze nu elk detail willen horen.
Een paar straten verder lopen een koffietent genaamd Darcy's in, verreweg onze lievelingsplek. Negen van de tien keer gaan we hierheen als we koffie nodig hebben. Deels omdat het lekker maar goedkoop is en deels omdat de sfeer hier zo goed is. Het is levendig, maar niet de druk, zodat je nog wel een normaal gesprek kan voeren.
We ploffen neer in de hoek, op de groene, leren zitstoelen waar we altijd zitten. Nog voor onze koffie er is, kijken ze me nieuwsgierig aan, wachtend op een uitleg.
'Nou,' begin ik grijnzend. 'Mijn vader heeft wat problemen met een buitenlandse fusie, dus moet een tijdje het land uit. Hij vond het veiliger als ik tijdelijk bij een van zijn zakenpartners zou verblijven, aangezien de problemen uitliepen tot een serieus conflict. Dus samen met Darius en Katania ga ik daarheen, blijkt die zakenpartner echt een soort god te zijn!'
Nadia kijkt me met open mond aan en Lolita hapt overdreven naar adem. 'Hoe ziet hij eruit?' vragen ze in koor.
Ik tuit mijn lippen en probeer zijn gestalte voor de geest te halen, wat tot mijn ergenis absoluut niet moeilijk is.
'Hij heeft een lang en gespierd lichaam en bruine, warrige haren. En die ogen, jemig, die zijn amberkleurig. Strakke kaaklijn en volle, hemelse lippen,' beschrijf ik hem. Ik kan het niet laten om er daarna nog wat aan toe te voegen. 'Jammer dat het een arrogante klootzak is'.
