Senin için ne kadar kötüydü.
Oy ve yorum plz
Keyifli Okumalar ♡
Ertesi gün iyi olduğum için taburcu olmama doktorum izin vermiş ve stresi üzüntüyü yasakladığının altını tekrar tekrar çizmişti.
Şu anda ise Jungkook kıyafetlerimi giymem için bana yardım etmek istiyordu. Ama ben onun yardımını istiyor muyum diye sormuyordu. Elinden almaya çalıştığım elbisemi yine kendine çekince yeniden ofladım.
"Yahu istemiyorum yardımını. Kendim giyinebilirim ben!" Çığlık atmama son iki falan kalmıştı. Beni 5 dakika rahat bırakmıyor her hareket ettiğimde ben yardım edeyim diyordu ama bıkmıştım.
"Jess ri annemler ve abimler eve geçtiler. Ve sana yardım edecek tek kişi benim. Bırakta giyinmene yardım edeyim hem serumu yeni çıkarttılar kolunu oynatmaman lazım senin."
Sanki kendi kolu hiç serumdan morarıp şişmemişti!
Hızla elbiseyi çekercesine alıp elimle kapıyı işaret ettim. "Çık dışarı Jungkook ve beni daha da strese sokma. Ben hallederim diyorum! Ayrıca hastanede yanlız değiliz değil mi? Hemşireyi neden saymıyorsun?"
Benimle ilgilenen hemşire erkekti ve elbette adamdan yardım istemezdim giyinmem için ama bunu Jungkook'un bilmesine gerek yoktu. Kudursundu.
Bakışları ilk ateş saçsada derin nefesler alıp sakin kalmaya çalıştı. "Güzelim, hemşiren erkek ve ben buna izin vermem ki sende rahatsız olursun bence. O yüzden hadi daha fazla zaman kaybetmeden hastane kıyafetlerini çıkarıp elbiseni giydirelim. Daha eve geçicez. Hem annem yapabildiği bütün türk yemeklerini yaptı senin için. Kadıncağız bekliyor." Elleriyle saçını karıştırdıktan sonra devam etti. "Ve konuşacaklarımız bitmedi."
Çekinerek kurduğu son cümle ile alayla güldüm.
"Ama benim seninle konuşacaklarım bitti. Şimdi ver şu elbiseyi ve çık yoksa hemşire yerine güvenliği çağıracağım ve bu seni zor durumda bırakır Jeon BTS üyesi(!) Jungkook." Bastırarak kurduğum cümleden sonra yüzünde yer edinen hüzün ile elbiseyi bıraktı ve yürüyüp giyineceğim için kilitlediği kapıyı açıp çıktı.
Tam ayağa kalkıp banyoya ilerlerken karnımdan gelen güçlü tekme ile şaşırdığım için yatağın kenarına tutundum hızlıca ve yatağın ucunda olan telefonum sarsıntının etkisi ile yere düştü.
Çıkan sese bakılırsa kesin telefonumun camı pert olmuştu. Yüzümü buruşturdum. Birde bununla uğraşacaktım.
Odanın kapısı pat diye açılınca korkuyla kalbimi tuttum. Kafamı çevirdiğimde Jungkook endişeli bir şekilde gözlerini fal taşı gibi açmış ve vücudumu kontrol ederek yanıma gelmişti hızlıca.
Ne olmuştu gene?
"Jess ri ses duydum. İyi misin? Neden tutunuyorsun yatağa? Ağrın mı var? Ah be güzelim dedim ben ama yardım edeyim dedim. Başın mı dön-"
"Ahh!" Bağırmamla Jungkook şaşkınca durdu.
"Art arda soru sorup durma yeter! Kaya tekme attı. Güçlü olunca yatağa tutundum hızlıca, telefonum da uçtaymış, düştü. İyiyim ben!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gᴜ̈ʏᴀ İꜱ̧ᴋᴏʟɪᴋ✔✔
FanfictionTAMAMLANDI✔✔ 《𝕁𝕖𝕠𝕟 𝕁𝕦𝕟𝕘𝕜𝕠𝕠𝕜 》 "Aşkın temeli güvendir, eğer güven yoksa o aşk başımıza yıkılır ve biz o yıkığın altında eziliriz." Argo ve küfür içerir. (Eğer beğenirsen beni takip etmeyi unutma lütfen!♡) ••• #bangtanboys 1🥲💜 #bts 1🥲💜...
