Gᴜ̈ʏᴀ İꜱ̧ᴋᴏʟɪᴋ✔✔

Desde El Corazón *25*

Kalbimden

Oy ve yorum plz

Keyifli Okumalar ♡

2 ay sonra

"Jungkook.." 

Fısıldayarak ne ara yanımda uyuya kaldığını anlamadığım kocamı sarsarken o mızmızlanıp götünü dönerek uyumaya devam etti. 1.5 ay önce geldiğimiz yerleşip 6 aylığına kontrat imzaladığımız İstanbul'daki evimizde saat gece yarısı 3'tü.  Ve yanımda yatmasına hala izin vermediğim kocam uyumuş olmamdan faydalanıp yanıma kurulmuştu.

Peki ben buna izin verir miydim?

Yooo?

Hala dürtmeme rağmen cevap vermeyince, "Eh, bunu sen istedin beyefendi." diye mırıldanıp komidinin üzerinde şarzda olan telefonu alıp Youtube'da yeni doğan çocuk ağlayışı yazdım. Karşıma çıkan videolar ile şeytani bir gülümseme ile yanımda uyuyan kişiye baktım ve random bir şekilde herhangi bir videoya bastım. Sesi yükselttikten sonra kulağına telefonu iyice yaklaştırdım. Daha bunlar hiç bir şeydi.

İlk yüzünü buruşturması ile uyanmaya başladığını anlamamla bağırdım, "Kaya doğdu Jungkook! Yardım et!"

"NE?!"

Ve o an herşey sarpa sardı.

Jungkook sıçrayarak uyandı ve dengesini sağlayamadığı için kenardaki komidine tabiri caizse kafa atarak yere düştü ama bu onu durdurmadı. Hala devam eden video yüzünden duyduğu bebek sesiyle çığlık atmaya başladı. "Aman Tanrım! AMAN TANRIM! Buna daha hazır değildim. Ne yapacağım şimdi!?" Etrafta üstünden çıkarttığı tişörtü ararken asla yatağa bakamıyor ve kahkaha atarak onu izleyen beni fark etmemiş bir halde hastane çantasına topakllayarak ilerlemeye çalışıyordu. Sanırım kafası ile birlikte düşerken ayağınıda çarpmıştı.

Gülmekten artık yarıldığım sırada Jungkook sağ elini gözlerine siper ederek yanıma gelip, sol koluyla beni kaldırmaya çalıştı. Hayır yani doğum olsaydı gerçekten, beni şimdi hastaneye götürmesinin ne gibi bir faydası olucaktı bana?

Hiç.

Onu durdurup elini yüzünden indirmeye çalışarak konuştum. "Jungkook sakin ol. Şaka yaptım. Hâlâ hamileyim."  Söylediğim cümleleri ilk algılayamadı ve, "Ne saçmalıyorsun Jess ri, oğlumuzun sesini duydum ne şakası?" dedi.

Kıkırdayarak elimdeki telefonu gözüne soktum. Bebek ağlama videosu yazısını görünce bir süre donukça videoyu izledi. Kal gelmişti sanırım. Videoyu durdurup telefonu komidine koyarak onu sarsacakken derin bir nefes vererek kendini aniden yere bıraktı.

Bayılmış mıydı?

"Sana inanamıyorum Jess ri!" Bir anda bağırması ile sıçradım. "Öldüm öldüm dirildim burada! Ne diye gecenin köründe bunları yapıyorsun sen? Aklım çıktı ya!"

Bayılmamıştı...pekala.

Yataktan doğrulup kafamı ona doğru eğip gözlerimi kıstım. Ortam loş ışıkla zor gözüksede yüzünü seçebiliyordum. "Sen onu benden izinsiz yanımda uyumadan önce düşünecektin Tavşan dişli. Dua et gerçekten doğurmadım. Hak ettin." 

Kafasını geriye atıp ofladıktan sonra homurdandı. "Seni özlediğim için fırsattan istifade ettim sadece. 2 aydır yanına yaklaştırmıyorsun ki! Bir defa öpüştük orada yakınlaşmalar bitti resmen. Aynı evde yaşıyoruz sadece. Ha birde arada sırada oğlumla konuşuyorum." İsyanıyla birlikte göz devirip ayaklarımı yere değdirdim yatakta yuvarlanıp.