Gᴜ̈ʏᴀ İꜱ̧ᴋᴏʟɪᴋ✔✔

Me Niego *8*

"RED EDİYORUM"

Oy ve yorum plz

Keyifli Okumalar ♡

Herkes gibi onun da gözleri hızlıca bana dönmüştü.

"Bu ne demek jess ri?" Ben onu cevapsız bırakınca hızla hakime döndü. "Benim bundan haberim yoktu! Hamile olduğunu bilmiyordum-" 

Hakim lafını kesip, "Burdaki kağıdı imzalamışsın evlâdım nasıl haberin yok? Yoksa bunu sen imzalamadın mı?" dedi şaşkınlıka.

Jungkook duraksadı.

"Evet,ben imzaladım ama...okumamıştım ne yazdığını" Sonlara doğru sesi mırılıltıya dönmüştü.

Hakîm biraz düşünür hale gelmişti ve yavaşça gözlerini bana dikti. "Jess ri bu ne demek? Oğlu olacağını bilmiyor mu? Bunu ona neden söylemedin? Yasal değil bu biliyorsun değil mi?" Hakimi sabırla dinledikten sonra konuşmak için ayağa kalktım.

"Hakîm bey biliyorsunuz ki biz normalde 4 ay önceden bu mahkemede olmalıydık ama ben kabullenmediğim ve bizi kurtarmak için çabaladığım zamanda Jungkook benimle konuşmayı hep red etti. Zaten bir süre sonra hamile olduğumu öğrendim. Tam 4 ay boyunca çabaladım onunla konuşup sorunu halletmeyi ve bu haberi vermeyi. Ama o istemedi. Bende keyfi bilir dedim. Daha sonra gene de çabalayıp son konuşmamızda söylemeyi düşündüm. Dilekçeyi hazırladım ve ayrılık kağıtlarıyla gittim." Biraz duraksamıştım. O günler mideme ince bir sızı yayıyordu.

"Ve sadece ayrılık adı altında olan konuşma isteğimi öyle kabul etti ve konuştuk. Önüne kağıtları koydum.Ama okumaya bile tenezzül etmedi." Alayla karışık hüzünle bir gülümseme kondurdum dudaklarıma. "Benden bu kadar dedim ve şimdi burdayız." Hakîm anlayışla başını salladı.

Jungkook'sa....şey o hala şok gözleriyle bir  yüzüme bir de geniş ceketimle iyice örttüğüm karnıma bakıyordu.

Gözünde anlam veremediğim iki duygu vardı; Sevinç ve pişmanlık.

Ama fayda etmezdi.

Oğlumu bu işe karıştırmayacaktım. Biz ayrılacaktık ve Kaya biraz daha büyüdüğünde babasını görmeye getirecektim ama daha ilerisinde ne olur bilemezdim. Kaya belkide babasıyla kalmak isteyecekti veya Kore'de yaşamamızı. Lakin biz şu an da ayrılacaktık.

Yorulduğum için yavaşça yerime oturdum. Çıkışta kontrole gitmeliydim.

"Ama ülkene döneceğini söylüyorsun kızım. Oğlunuzu görmesi en büyük hakkı Jungkook'un ve sen bu hakkı elden alacağını söylüyorsun şimdi ne yapmalıyım?" Hakime döndüm. Bizi çocukları gibi benimsemişti bu yüzden saygıyı elden bırakmaya niyetim yoktu.

"Kaya yani oğlum Türkiye'de doğacak doğru ama ben zaten o biraz daha büyüdüğünde her yaz Kore'ye ziyarete geleceğim. Gerekirse bununla alakalı belge imzalayıp kendime kefil tutarım. Ben bu kadar da vicdansız değilim hakim bey. Ama Jeon Jungkook zaten bir idol olduğu için herhalükarda oğlumun velayeti bende kalacaktı."

Haklıydım.

Gözüm tekrar Jungkook'a  kaydı.

Şoktan çıkmıştı sanırım çünkü ayağa kalkıp bana doğru yürümeye başlamıştı ve aramızda sadece oturduğum sandalyenin önündeki masa vardı. Bana doğru eğildi. "Neden? Bir mesaj bile atabilirdin bunu benden neden sakladın Jess? Biz ayrılsakta bunu bilmeye hakkım vardı."

Sesindeki tını yorulmuş gibi çıkıyordu. Sanki kandırılmış gibiydi. Ayrıca sesinde bir duygu daha yakalamıştım.

Kırgınlık.