ថេយ៉ុងក៍បាននាំជីនមកផ្ទះវិញតាមសំណើរអ្នកស្រីZoe
«មីងអគុណក្មួយហើយដែរបានជូនកូនមីងមកផ្ទះ បើក្មួយទំនេរ
មីងសុំរំខានក្មួយជួយនៅមើលគេផងណា»Zoe
«បាទ!! បានអ្នកមីងខ្ញុំនៅមើលថែគេឲ»Tae
«ចា៎! អគុណច្រើនណាក្មួយមីងទៅធ្វើម្ហូបសិនហើយ»Zoe
៙សម្លេងទូរស័ព្ទបានបន្លើយឡើង
«អាឡូ!! ផ្ទះគ្រួសារគីមនិយាយ»
«ជំរាបសួរអ្នកស្រីZoeខ្ញុំTamiម៉ាក់របស់Jiyeon»Tami
«អរ.. អ្នកស្រីទេ... ហើយឥឡូវនេះអ្នកស្រីនៅទីណាចុះជីយ៉ុនវិញ?»Zoe
«ខ្ញុំនាំកូនស្រីខ្ញុំមកនៅកន្លែងសុវត្តិភាពអ្នកស្រីកុំបារម្តចាប់តែអ្នក
ចង់ធ្វើបាបកូនស្រីខ្ញុំទៅ»Tami
«ចា៎ខ្ញុំដឹងហើយខ្ញុំនឹងប្រញាប់ចាប់ជនពាលនោះ»Zoe
«អូខេ!! ខ្ញុំឈប់តេទៅទៀតហើយ»Tami
«ឈប់.....ឈប់..សិនកុំទាន់» ទូរស័ព្ទក៍បានបិទ
«ហឹម!!!យើងត្រូវតែចាប់អ្នកធ្វើរឿងនេះទាល់តែបាន»
————————————————-
ភ្នែកតូចៗក៍បានបើកឡើងជាមួយនឹងទឹកមុខស្រងូតស្រងាត់
«ជីន..ឯងដឹងខ្លួនហើយឯងកើតអីរឺអត់?»Tae
«យើងមិនកើតស្អីនោះទេ»Jinនិយាយទាំងសម្លេងស្រាលៗ
«អញ្ចឹងឯងទៅងូតទឹកចេញទៅស្អុយស្រាណាស់»Tae
«នេះយើងផឹកស្រា?»ជីនធ្វើមុខឆ្ងល់
«អឺ!! ឯងផឹកស្រា..ឯងផឹកដូចងូតទឹកអញ្ចឹងហើយមិនតែប៉ុណ្ណោះ
ឯងនេះយំ..យំរហូត...យំស្រែករកជីយ៉ុន...ជីយ៉ុននាងនៅឯណា
ត្រឡប់មកផ្ទះវិញមកខ្ញុំចង់ឃើញមុខនាង»Tae
«ស្អី..!!!! យំស្រែករកនាងច្មក់នោះទៀត ហឺយចំមែនហើយ»Jin
«ទៅ....ទៅ ងូតទឹកសិនទៅស្អុយណាស់»Tae
————————————————
ផ្ទៃមេឃពណ៌ខ្មៅលាយជាមួយខ្យល់ក៍ធ្វើឲភ្លៀងជាមួយនឹងអាកាសធាតុត្រជាក់។ នារីម្នាក់ដែរកំពុងអង្គុយនៅមុខបង្អួចកញ្ចក់
សម្លឹងមើលទៅលើមេឃដែរកំពុងភ្លៀង
<ហេតុអ្វីខ្ញុំនឹកគេម្នាក់នោះខ្លាំងម្ល៉េះ>នាងនិយាយក្នុងចិត្ត
«ជីយ៉ុន...ជីយ៉ុន..កូន..»Tami
«អរ...អ្នកម៉ាក់»Jiyeon
«នេះកាហ្វេ....ម៉ាក់ដឹងថាកូនចូលចិត្តញុាំកាហ្វេពេលមេឃ
ភ្លៀងទើបម៉ាក់ឆុងឲ»Tami
«អគុណច្រើនម៉ាក់»Jiyeon
«ម៉ាក់មើលទៅកូនដូចគ្មានព្រលឹងក្នុងខ្លួនសោះជីយ៉ុន»Tami
«ទេ...អត់ទេម៉ាក់ដោយសារភ្លៀងខ្លាំងស្តាប់មិនសូវបាន»Jiyeon
«ល្អហើយដែរកូនមិននឹកម្នាក់នោះ»Tami
«ម៉ាក់កូនសុំសួររឿងមួយ»Jiyeon
«សួរមកចុះកូន»Tami
«កាលម៉ាក់នឹងប៉ាស្រលាញ់គ្នាហើយពេលបែកគ្នាមួយរយះម៉ាក់
មានអារម្មណ៍យ៉ាងម៉េច»Jiyeon
«កាលម៉ាក់នឹងប៉ានៅជាសង្សារគ្នាពេលនោះប៉ាកូនត្រូវលោកតា
កូនឲទៅរសនៅប៊ូសាន5ខែ ម៉ាក់ក៍មានអារម្មណ៍មិនល្អនឹកនាពីប៉ា
របស់កូនគេងយំរាល់យប់ បាយក៍មិនចង់ញុាំនិយាយរួមទៅកូន
មិនស្រួលក្នុងខ្លួនទេ»Tami
«អរ......»
«ហើយ..នេះសួរម៉ាក់ធ្វើអ្វី»Tami
«អត់អីទេម៉ាក់កូនគ្រាន់តែសួរទេ»Jiyeon
<តិចយើងស្រលាញ់អាបុិនោះទៅអត់ទេ..អត់ទេ....មិន
ពិតទេយើងមិនត្រូវនឹកគេទេ...ជីយ៉ុនឯងយ៉ាងម៉េចបានក្នុងខ្លួនរសេសរសោះយ៉ាងនេះ> ជីយ៉ុននិយាយក្នុងចិត្តរួចទះមុខខ្លួនឯង។
YOU ARE READING
លោកប្តីកំហូច (The End)
Lãng mạnពួកគេក៍បានរៀបការដោយមិនបានស្រឡាញ់គ្នា ទាំងមានភាពស្អប់គ្នាទៅវិញទៅមក