ជីយ៉ុននាងស្ទុះរត់ទៅផ្ទះបាយដើម្បីធ្វើជាលេសទៅញុាំអាហារ
ប៉ុន្តែពេលដែរនាងទៅផ្ទះបាយភ្លើងក្លាយជាពណ៌ពង់មាន់ស្រទុំ
បញ្ជាក់ថាអ្នកផ្ទះចូលគេងអស់ហើយ ហើយម៉ោងធ្វើការរបស់អ្នក
បម្រើក៍ត្រូវបានសម្រាក់ដែរ នាងចុះមកដល់ខាងក្រោមហើយគេច
ឆុងមីញុាំ តែមិនទាន់បានញុាំផងជីនក៍ដើរចូលមក។
«ម៉េចមិនហៅមេផ្ទះ»
ជីយ៉ុនងើបមុខមើលម្ចាស់សម្លេងដែលឈរឱបដៃនៅចំពោះមុខ
«អូនក្រែងចិត្ត»
«ចាំបាច់អីអូនក្រែងចិត្ត បើពីមុនអូនប្រើអ្នកណាមិនក្រែងចិត្តគេ
ផង» នាងមិនបានមាត់ហើយក៍លើលសរសៃរមីលើក ប៉ុន្តែមិនទាន់
បានដាក់ចូលមាត់ផង ក៍ត្រូវជីនរំខាន់ដណ្តើមយកចានមី។
«ស្អីគេ» នាងសួរដោយការងឿងឆ្ងល់ តែមិនទាន់បានចម្លើយពី
ជីនផងក៍ត្រូវគេស្រវាចាប់កដៃ ទាញឲងើបឈរ ចាប់បីឡើងទៅ
លើផ្ទះវិញ នាងព្យាយាមរើបម្រះពីគេតែគ្មានបានការ។
«បងចង់ធ្វើស្អី»
«...»
«លែងអូន អូនដើរខ្លួនឯងបាន»
«...» គេក៍បានដើរទៅដល់បន្ទប់ហើយទាញទ្វាពណ៌ត្នោតបើក
ចូលទៅក្នុងបន្ទប់ ហើយក៍ដាក់នាងទៅលើពូក។
«បង...បងចង់ធ្វើស្អី»
នាងសួរព្រមទាំងខិតចេញ ពេលគេចូលមករកដោយទឹកមុខមាំ
សង្ហាមានស្នាមញញឹម និងមិនព្រមឲចម្លើយគិតតែពីដេញនាង
ឲទល់ច្រក ដោយបុកខ្នងនឹងក្បាលគ្រែ។
«បងចង់បានកូន»
«ចុះកាលពីលើកមុនមានកូនមិនកើតទេតើមែនទេ»
«ពេលនោះបងគិតថាមិនទាន់ចង់មានទើបបងការពារ»
«បង...កុំធ្វើអីខ្ញុំសុំ»
ជីនខាំថ្គាមណែនឡើងប៉ោងថ្ពាល់។
នាងឃាត់គេតែមិនបានសម្រេច ក៍ត្រូវគ្រប់គ្រងបបូរមាត់
ថើបជញ្ជក់ដោយមិនប្រណី ញែកបបូរមាត់របស់នាងចេញពីគ្នា
បន្ទាប់មកជ្រែកអណ្តាតចូលមកប្រលែងនិងអណ្តាតរបស់នាង។
នាងប្រឹងរើបម្រះ ហើយលើកដៃវៃជីនតែក៍ត្រូវបិទច្រកនិងត្រូវ
គេសង្កត់ចង់សំប៉ែតខ្លួនហើយ ជីនក៍ឈ្មុលមុខនឹងប្រឡោះក។
«បងលែងអូនទៅ» នាងបែរមុខចេញបើកឱកាសឲគេស្រង់យក
ក្លិនបានយ៉ាងស្រួល ជីនខាំប្រឡោះកឡើងមានស្នាមជាំ។
«បង ឈប់...ឈប់បានហើយ»
សម្លេងរបស់នាងស្រាលស្ញើក ពេលត្រូវបបូរមាត់ក្តៅខាំស្លឹក
ត្រចៀក លូកដៃចូលមកក្នុងអាវ ឆ្កឹះតម្ពក់អាវក្នុងចេញ អូសបាត
ដៃក្រាស់មកខាងមុខ ក្រសោបដើមទ្រូង ឲនាងរមួលខ្លួន ព្រោះ
រាងកាយត្រូវបានដុតឲក្តៅមិនអាចទប់បាន។
«បង..អូនប្រាប់ឲឈប់»
«កុំមាត់ល្អជាងទោះអូនស្រែកក៍គ្មានប្រយោជន៍ដែរ»
មាត់របស់គេជ្រែកចូលបបូរមាត់ទន់ល្មើយ ខណៈដែរម្រាមដៃរឹង
ក្រវាសទៅលើដើមទ្រូង ធ្វើឲនាងកន្ត្រាក់ម្តងហើយម្តងទៀត
នាងក៍ព្រមចុះចាញ់ តបស្នងគេដោយការពេញចិត្ត ធ្វើឲជីនក្តៅ
កាន់តែខ្លាំងឡើង។
គេដកបបូរមាត់ចេញអូសទៅប្រឡោះជីបចរថើបថ្នមៗ គ្រប់គ្រង់
ដើមទ្រង់ច្បិចចង់ផ្លែឈឺរីពណ៌សុីជម្ពូរ ឲនាងរមួលខ្លួនព្រោះស្រៀវស្ទើរដាច់ខ្យល់
ជីនលុកលុយរាងកាយនាងកាន់តែខ្លាំង ភាពទប់ល្មើយម្ខាងត្រូវ
ក្តោបដោយបាតដៃធំ ម្តងតិចម្តងខ្លាំងតាមអារម្មណ៍ដែរកើតឡើង
ចំណែកម្ខាងទៀតគ្រប់គ្រងដោយប្រអប់មាត់។
ភាពស្រៀវស្រើបរបស់នាងកើតមានកាន់តែខ្លាំង ជីនដកបបូរ
មាត់ចេញពីដើមទ្រូងពណ៌ស្រស់អូសបបូរមាត់កាត់ពោះរាបស្មើ
ស្នាមក្រហមលេចច្បាស់។ ខោអាវរបស់គេត្រូវបានដោះចេញនៅតែខ្លួនប្រាណននលគកដោយថ្វីដៃរបស់គេក្នុងពេលមួយប៉ប្រិចភ្នែក បបូរមាត់អូសរហូតទៅក្រោមកាន់តែទាបទៅៗ រហូតដល់បបូរមាត់ស្អាតសង្កត់លើផ្នែកដែលទន់ជ្រាយបំផុតនៃរាងកាយស្រ្តី។
«បង..ជីន...កុំ...កុំអី»
នាងនិយាយដោយសម្លេងញ័រ តែគេគ្មានក្តីមេត្តាគេមិនធ្វើតាមអ្វី
ដែរនាងសុំឡើយ ថែមទាំងគ្រវាសអណ្តាតក្តៅលើនោះទៀត ឲ
នាងតូចរមួលខ្លួនព្រោះអារម្មណ៍រញ្ជួយ ដៃដែលត្រូវពន្លែងក៍ខ្ញាំ
សក់ខ្មៅរលោងទាញឲគេប៉ះពាល់ខ្លួននាងដោយភាពសិ្នទ្ធស្នាល។
«អឹ...អឹ»សម្លេងនាងញ័ររញ្ជួយ នាងស្រែកអស់សម្លេងកន្ត្រាក់ពេលដល់គោលដៅភាពមហិមាជ្រៀតជ្រែករាងកាយនិងបើកភ្នែក
មើលសង្ហារបស់ជីនហើយស្រវាឱបដៃគេយ៉ាងណែនជីនគេ
បន្ថែមចង្វាក់កាន់តែលឿន។ នាងប្រឹងខ្ជឹបមាត់ដើម្បីទប់សម្លេង
ថ្ងួចថ្ងូរតែមិនបានសម្រេចព្រោះភាពរឹងវាយលុកសាហាវពេក។
«អ្ហា៎យ...អឹ...អឹ»
ភាពស្រៀវស្រើបរត់សឹបសព្វសាច់ រហូតដល់ពួកគេដឹកដៃគ្នាទៅ
ដល់គោលដៅ។
ជីនទម្លាក់ខ្លួនដេកលើពូកបន្ទាប់ពីចប់រឿងដែរក្តៅគគុហើយទាញ
នាងមកជិតឱបជាប់ទ្រូងហើយលង់លក់ទាំងពីរ។
YOU ARE READING
លោកប្តីកំហូច (The End)
Romanceពួកគេក៍បានរៀបការដោយមិនបានស្រឡាញ់គ្នា ទាំងមានភាពស្អប់គ្នាទៅវិញទៅមក
