លោកប្តីកំហូច (The End)

លោកប្តីកំហូច ភាគទី17

   ពេលយប់ងងឹតបុរសទាំង2នាក់ក៍បានទៅលេងកំសាន្តនៅឯងក្លឹប
ដើម្បីរំសាយអារម្មណ៍ទុក្ខរបស់គេ សម្លៀកបំពាក់Swag នឹងកម្ពស់
ខ្ពស់អមជាមួយនឹងអាវក្រៅដែរមានពណ៌ខ្មៅលាយសរ ដើរសំដៅ
ទៅក្លឹបធ្វើឲក្រមុំៗនៅទីនោះងាកមើលគ្រប់គ្នាដោយសារតែ
ភាពសង្ហាររបស់ពួកគេ។
«ឯងមកទីនេះធ្វើអ្វី ក្រែងឯងមិនចូលចិត្តក្លឹបទេអី»ថេ
«ពីមុនយើងមិនចូលចិត្តមែនតែ ឥឡូវយើងចូលចិត្ត»ជីន
«ដោតយសារតែមនុស្សម្នាក់កែរប្រែឯងក្លាយជាPlayboyអស់ហើយ»ថេ
«នែ៎! អាល្អិតសំអុយនរណាថាដោយសារនាងម្នាក់នោះយើងក្លាយជាPlayboy យើងមកដើម្បីបំបាត់ទុក្ខសោះ»ជីន
«អឺ...អឺ បំបាត់ទុក្ខក៍បំបាត់ទៅតែឯងមិនត្រូវផឹកស្រាហើយយំ
ល្ហេមល្ហាមដូចថ្ងៃមុនទេប្រាប់ឲហើយ»ថេ
«បាទ....ទទួលបញ្ជារលោកប្រុស»ជីន
#2ម៉ោងក្រោយ
គេផឹកស្រាមួយកែវហើយមួយកែវទៀតធ្វើឲអ្នកក្រឡុកស្រានៅទី
នោះលែងក្រឡុកឲ
«អាល្អិត...ឆ្គួតឯងក្រឡុកស្រាឲយើងមួយកែវទៀតមក ឲលឿន»
ជីននិយាយហើយស្រែកលឺៗ
«សុំទោសទានខាងខ្ញុំមិនអាចក្រឡុកឲទៀតបានទេ លោកស្រវឹង
ហើយអញ្ជើញទៅផ្ទះសិនទៅ»
«ទេ....យើងមិនទៅ...ឯងចង់ធ្វើស្អីយើងឯងមានដឹងទេថាយើងជាអ្នកណាទេ យើងជាកូនលោក...»ថេយ៉ុងក៍ស្ទុះទៅបិទមាត់របស់ជីនហាមមិនឲនិយាយព្រោះប៉ះពាល់ដល់កេរ្តិ៍ឈ្មោះនឹងមុខមាត់ប៉ា
របស់គេ
«អាឆ្គួត...ឯងបិទមាត់យើងរកស្អីហ្ហា៎...យ៉ាងម៉េចឯងចង់យ៉ាងម៉េចជាមួយយើង»ជីន
«នែ៎...អាល្អិតឯងនេះ ឯងកុំនិយាយពីប៉ារបស់ឯងប្រយ័ត្នប៉ះពាល់
មុខមាត់គាត់»ថេ
«ប៉ះពាល់......ប៉ះពាល់ហេ៎ យ៉ាងម៉េចប៉ះពាល់ក៍ប៉ះទៅឈ្មោះរបស់
គាត់មិនមែនឈ្មោះរបស់យើងទេ»ជីននិយាយខ្លាំងៗធ្វើឲគេមើលមុខគ្រប់ៗគ្នា
«ឯង..គេមើលមុខឯងច្រើនណាស់បានហើយទៅផ្ទះ»ថេ
«នរណា....នរណាមើលមុខយើងមិនដែរឃើញមនុស្សទេអីបាន
មកមើលមុខគេ»ជីន
«អ្នកទាំងអស់គ្នាសុំទោសជំនួសមិត្តរបស់ខ្ញុំផងវាអារម្មណ៍អត់ល្អ
អញ្ចឹងហើយកុំប្រកាន់អីណា....អញ្ជើញសប្បាយបន្តទៀតចុះណា»ថេ
ថេយ៉ុងក៍គ្រាជីនចេញពីទីនោះទៅ ហើយក៍បានទូរស័ព្ទទៅម៉ាក់
របស់គេដើម្បីយកមនុស្សមកជួយយកទៅផ្ទះ។
#ពេលមកដល់ផ្ទះ
«អគុណ..អគុណក្មួយខ្លាំងណាស់ដែរជួយជូនមកផ្ទះវិញ»ឆេហាន
«បាទអត់អីគេលោកពូ...ប៉ុន្តែសភាពរបស់គេមិនសូវគេស្រួលខ្លួន
ប៉ុន្មាននោះទេក្លាយពីមនុស្សដែរមិនសូវចូលចិត្តស្រាបែរមកជា
ផឹកស្រាស្រវឹង»ថេ
«ហឹម... ពូក៍ដឹងដែរថាគេពិបាកចិត្តខ្លាំងព្រោះមនុស្សគេនេះណា
ឲតែធ្វើឲនរណាម្នាក់ពិបាកដោយសារតែខ្លួនគេ គឺសភាពរបស់
អញ្ចឹងហើយ»ឆេហាន
តុក តុក តុក
«ចូលមកចុះ»ឆេហាន
«លោកពូ ជីន ជីន គេកើតអ្វីបានជាបែបនេះ»យូណា
«គេស្រវឹង»ឆេហាន
«នរណា  នរណា បបួលគេទៅផឹក»យូណា
«គ្មាននរណាគេបបួលនោះទេ វាមកបបួលយើងវិញទេ»ថេនិយាយហើយសម្លក់យូណា ព្រោះគេស្អប់យូណា
«លើកមុខលើកក្រោយ បើគេបបួលកុំទៅជាមួយគេលឺហើយនៅ»យូណានិយាយខ្លាំងៗ
«នែ៎..នាងយ៉ាងម៉េចនាងវាមកបបួលយើងទេយើងមិនបានបបួលទេហើយក៍យើងបានហាមវាហើយ វាថាទៅតែថ្ងៃនឹងមួយថ្ងៃទៀត
ទេ បានយើងនៀកជូនទៅ»ថេ
«បានហើយកុំឈ្លោះគ្នាយូណាទៅគេងទៅ»ឆេហាន
«ទេខ្ញុំមិនទៅទេខ្ញុំនៅមើលជីន»យូណា
«យូណា.....ទៅបន្ទប់ឲឆាប់លឺយើងបញ្ជារទេ»ឆេហាន
            យូណាក៍ដើរទៅបន្ទប់ទាំងទឹកមុខខឹង
«ក្មួយសម្រាកនៅទីនេះហើយ ព្រោះយប់ជ្រៅហើយ»ហ្សូអុី
«បាទ...អញ្ចឹងលោកពូនឹងអ្នកមីងទៅសម្រាកចុះចាំខ្ញុំមើលគេឲ»ថេ
            ប៉ាម៉ាក់របស់ជីនក៍ត្រឡប់ទៅបន្ទប់វិញ
«ហឹម...ឯងនេះយ៉ាប់មែនហើយ»ថេ
       សម្លេងសារក៍លោតឡើង ទីង......
«នរណាផ្ញើរសារមកយើង»ថេក៍អាន <សួស្តីថេយ៉ុងសុខ
សប្បាយដែររឺទេ?> អែ៎នរណាធម្មតាសាររបស់យើងមានតែ
នាងច្មក់រីតាទេហើយនេះនរណា?
ថេយ៉ុងក៍បានតបសារនោះ <បាទសុខប្បាយទេ! ហើយអ្នកជា
នរណាដែរទៅ?>
(ខ្ញុំជីយ៉ុននោះអី) ហា៎កជីយ៉ុន។ ថេក៍បានតេទៅជីយ៉ុន
«អាឡូ! ជីយ៉ុននាងមិនអីទេមែនទេ»
«ចា៎! ខ្ញុំមិនអីនោះទេចុះ......»
«ចុះជីនមែនទេ ជីយ៉ុនហា៎ខ្ញុំប្រាប់នាងចុះលោកប្តីកំហូចរបស់នាង
នេះណាចូលក្លឹបផឹកស្រារាល់ថៃ្ង ថ្ងៃនេះវីសតែមានរឿងទៀតផង»
«ហឹម....ហើយគេយ៉ាងម៉េចហើយ»
«មានយ៉ាងម៉េចដេកបាត់ហើយខ្ញុំត្រូវមកដេកកំដរវារាល់យប់ ខ្ញុំថា
នាងឆាប់មកផ្ទះមកល្អជាងណា»
«ខ្ញុំក៍ចង់ទៅវិញដែរតែម៉ាក់មិនឲមក ហើយរឿងដែរយើងនិយាយជាមួយគ្នាហាមប្រាប់នរណាគេជាដាច់ខាត»
«បាទ...ដឹងហើយខ្ញុំមិនប្រាប់ទេអញ្ចឹងខ្ញុំទៅងូតទឹកគេងសិនងងុយហើយ បាយបាយ» ពួកគេក៍បិទទូរស័ព្ទរៀងខ្លួន
«ហឹម....ហេតុអីបានជាគេធ្វើបែបដើម្បីអ្វី»ជីយ៉ុននិយាយរួចដកដង្ហើមធំ។