Bir Yaz Öyküsü

(28)-Olimpiyatlar2-

Arkadaşlar artık şöyle bir karar aldım. 2 kitap yazıyorum ve 2'sini beraber yürütmek zor. Sadece bu bölüme 12 vote, diğer kitabımın (Gezgin) da genelde toplam 20 vote'u olana kadar yb gelmeyecek. Saygılarla... Ha, bu arada diğer kitabım fantastik kurgu ile yazılmış bir tür. Gerçekten içime sinerek yazdım okumanızı tavsiye ederim ^_^ Okuyabileceğiniz güzel kitaplar:

Merylirem : Karamsar

DoaAkpulat: Son Dilek (Last Wish)

ForDelena: Hope

Asla ama asla Kuzeylere yenilemezdik. Onun havalarda dolaşan burnunu yere sürtmek istiyordum. Hırslandığımda ben ben değilimdir ve şu anda insanlık ile hayvanlık arasındaki ince çizgiyi aşmaktayım. Spor müsabakalarında takımım arkadaşım sayesinde kaybetse ona atarlanırım, acımam. Hırslıydım, hırslıyım, hırslı olacağım!

Murat ve ben birbirimize şaşkınca bakıyorduk. Bu yarışmayı kesinlikle kazanamayacaktık çünkü yarındı! Çalışmadan gidecektik mecburen. Murat ilk konuştu:

- Bence şansımızı deneyelim. Kaybedersek çalışmadan geldik deriz kazanırsak biz sizi çalışmadan bile yeniyoruz deriz, dedi morali bozukça. Haklıydı, hem de çok. Ona onay verdim ve Melis Ablaya döndüm. Elinde dondurması, bizi takmıyor. Ve yine telefonuna bakarak gülümsüyor... Çaktırmadan hafif hafif mesajları okuyabileceğim mesafeye geldim. Murat da benim ne yapacağımı anlamıştı, hafif hafif sırıtıyordu. Mesaj "Berk" diye birindendi:

- Bizimkiler sana yenge demek istiyormuş, olur mu?

- Olmaz, diyemezler.

- Ben çıkma teklifi etmiştim aslında ama anlamadın galiba.

- Hayır anladım kıt beyin, sadece bana yenge demelerini istemiyorum.

- Yani bana hayır mı dedin?

- Tam olarak değil :)

- O zaman benimle çıkar mısın Melis?

- Evet fakat yengenin y'si bile o arkadaşlarının ağzından çıkarsa...

- Tamam, o iş bende Melis. Sadece Can, öyle yaz demişti. Hoşuna gider diye düşünmüştüm.

- Evet dedim ya daha ne uzatıyorsun :)

- Peki sana aşkım diyebilir miyim :)

- Tabiki de olmaz Berkcim, etrafımda bir sürü küçük dolaşıyor. Görürlerse sen de görürsün. Ayrıca bana öyle şeyler denmesi hoşuma gitmiyor. Hem annemle babam ismimi boşu boşuna koymamış. Bana hitap etmek için onu kullanabilirsin, yazmış Melis Abla. O küçüklerden kastı biz miyiz?! Sinirlendim ve hiddetle ayağımı yere vurdum, Melis Abla da benim onun arkasında olduğumu gördü ve alalacele telefonunu kapatmaya çalıştı:

- Vay, Melis Abla... Bilmiyorduk ama artık herkes öğrenecek. Ayrıca 2-3 yaş boru değil nereden küçükmüşüz?

- Bu işler sizin hiç bildiğiniz gibi değil, ayrıca boru, dedi kekeleyerek.

- Aslında ağzımı kapatabilirim... Ama bunun bir karşılığı olmalı değil mi?

- E-elbette ne istersen.

- Zamanı gelince, eğer ki bir yapma...

- Off tamam Duygu kapat şu konuyu. Bence sen yarına yenileceğin için sinirlerin bozuk ve bu yüzden de bana sataşıyorsun. Altı üstü basit bir eğlence. Tüm blokların kaynaşması için yapılan bir etkinlik, dedi. Ne zaman bu amaçla bir etkinlik yapılsa dostluktan daha çok kin ve nefret duyguları besleniyordu. Mesela bizim okulda yapılan voleybol maçları... Artık neredeyse tüm şubeler bizim sınıfa gıcık çünkü birinci olduk. Birinci olmak zor, bir sürü beddua ve küfür yiyorsun.