Chapter 5: Im Really his Girlfriend

478 26 1
                                    

Kath's POV

"Dito nalang ako.." Sabi ko kay Dwyne pagkatapat ng kotse niya sa bahay namin. Nag nod siya sa akin kaya bumaba na ako ng kotse niya.

"Bye, thanks!" Sabi ko. Pagkababa ko with matching flying kiss, pang asar lang hehe. Tingnan ko ang oras sa relo ko and shocks! It's already 10 na pala! Lagot ako kay kuya. Ito kasing si Dwyne may pa kidnap kidnap pang nalalaman! yari ako!

Dahan dahan kong binuksan ang gate namin para di makalikha ng tunog. Ganun din sa main door, hinubad ko ang sapatos ko tsaka dahan-dahang naglakad papasok ng bahay. Sana tulog na si kuya. 

Konti nalang makadadating na ako ng hagdan. Hold on Kat, don't make a noise...

five more steps...

At...

"Where have you been Katrina?" Opps this is bad! Galit na talaga si kuya, he even call me na with my real name. Ang madalas na tawag sakin ni kuya ay Princess eh. Is this my end? Dahan dahan akong humarap kay kuya at ngumiti.

"Oh, kuya! Bakit gising ka pa?" I asked kahit obvious naman na hinihintay niya ako. He's wearing his pajama na while driking kape at nakasandal sa pintuan ng kusina namin.

"Don't ignore my question, Kat. Where have you been at this hour?" Anong sasabihin ko? Isip Kat! You need to think! Sasabihin ko ba na nakidnap ako? No. Bad Idea yun, baka lalong magalit si kuya.

"U-uhm, galing ako sa ano kuya, kila---kila Jane kuya." Oh syet buti nalang may Jane akong maidadahilan. Napahinga ako ng maluwag. Sana maniwala si kuya.

"why at this hour? 10 o'clock Kat? hindi ka manlang umuwi muna to change your uniform? " Hindi ako nakasagot agad, nakatungo lang ako na parang batang pinapagalitan. Tama naman kasi si kuya. Ito naman kasing si Dwyne parang tanga may pa kidnap-kidnap pa!

"Anong ginawa mo kila Jane ng ganitong oras?" Tanong niya ulit. 

"Nothing, nagkwentuhan lang kame and oh! nakawala kuya yung dog siya kaya tinulungan ko siyang hanapin kaya ano.. inabot na kame ng ganitong oras hehe." Tumalikod ako kay kuya at napatampal ako sa noo ko. I am really doomed! Ano bang mga pinagsasasabi ko. Mahirap paikutin sa salita 'to si kuya kaya malamang ay hindi 'to maniniwala.

"What?" 

"Ahh kuya inaantok na kasi ako tsaka pagod ako eh. Sige kuya tulog na ako ha! Good night, Love you mwah!" Sabi ko tsaka ako nagmadaling umakyat ng hagdan bago pa naman makasagot si kuya. 

"Katrina, we're not done yet!" Sigaw ni kuya. Hindi na ako lumingon pa at dumiretso na ako sa kwarto ko at nahiga sa kama, hindi ko na naisip magpalit ng damit bago matulog, dala na rin siguro ng pagod.

**Kinabukasan**

"Hi kuya. 'Di nga pala ako sasabay sayo, bet ko maglakad ngayon para ma-exercise katawan ko hehe, bye!" Hindi ko na siya hinintay pang sumagot si kuya Dre na nagsusuot ng sapatos. Mahirap na, baka mapag-usapan nanaman namin yung about kagabe. 

Habang naglalakad ako papunta sa paradahan ng tricycle dito sa village namin ay may tumigil na kotse sa tapat ko. Oh crap! not again! Don't tell me kikidnapin nanaman ako? But I was wrong. It was "Scyld" Nagliwanag ang mukha ko ng makita ko ang gwapong mukha ng driver ng tumigil na ford sa tagiliran ko. It was Scyld (Pronounce as shild) 

"Scyld" Tawag ko ulit. Kaya pala namumukhaan ko ang sasakyan, sa kanya pala. 

"Uy Kat! Why are you walking? Hindi mo ba kasabay si kuya Dre?" Obvious naman eh, kung hindi ko lang crush 'to, binara ko na siya pero dahil si Scyld 'to, nevermind na. 

Ang BoyFriend kong Siga ♥♥Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon