Bölüm 17

415 27 6
                                    


               Merhaba arkadaşlarrrrr...

Bir süredir yeni bölüm paylaşamadık kusura bakmayın ☹. Bölümleri yeniden her hafta olacak şekilde paylaşmaya devam edeceğiz. Bu bölümü geçiş bölümü gibi düşünebilirsiniz. İyi okumalar dileriz 😘.

Chanyeol'u çadırda yalnız bırakıp sessizce dışarı çıktım. Gerçeği söylemek gerekirse aklım onda kalmıştı. Onunla kalmak ve bana içindeki şeyleri söylemesine izin vermek istiyordum. Aramızdakilere verdiğimiz şansı her saniyesiyle değerlendirmek istiyordum. Kararımdan pişman olana kadar kollarında olmak istiyordum. Düşüncelerim çarptığım sert omuzla bölündü.

"Ah kusura bakma Baek" Jimin omzuma çarpıp yürümeye devam etti. Bense yerimde gözlerim fal taşı gibi açılmış kalmıştım.

"Baek mi?" Jimin hafif yüksek sesiyle yeniden konuşup bana doğru döndü. Başkalarını da uyandırabileceği düşüncesiyle hemen elimle ağzını kapattım ve çadırıma doğru çekiştirmeye başladım.

Jimini itekleyerek çadıra soktum. İkimizde şimdi karşı karşıya dizlerimiz üstünde oturuyorduk. Elimi yavaşça Jimin'in ağzından çekip tepkisini izlemeye başladım.

"Ne yapıyordun orada?"

"Sen ne yapıyorduysan onu" Jimin cevabımla gözleriyle bütün vücudumu süzüp inanmaz bakışlarla bana döndü.

"Ben sıçmaya gidiyordum."

"Bende"

"Yalan söylüyorsun! Bir saat önce uyumaya gittin sen ama halen aynı kıyafetlerinlesin." Aniden ağzını şok olmuş şekilde kapattı. "Yoksa sen ve Jackson"

"Ne? Hayır saçmalama"

"Neden gömleğinin önü açık bu soğukta o zaman?"

"Tamam anlatacağım. Ama sakince dinle ve sesiz kal lütfen" Jimin genelde heyecanlandığında olduğundan çok daha yüksek sesle konuşurdu. Kafasını hızla hevesli bir çocuk gibi salladı. Jimin okul hayatı dışında fazlasıyla hayat dolu ve komikti.

"Chanyeol'un yanındaydım"

"Eee bu saatte ne işiniz vardı"

"İşte bir şeyler" gözlerimi anlamasını ister gibi gözlerine diktim. Şimdiye kadar kimseye Chanyeol ile aramdakilerden bahsetmemiştim. Aramızdakileri sanki kelimelere dökmek o kadar zor geliyordu ki, yaşamak bu kadar kolayken.

"Baek ben gözlerinden okuyamam tamam mı! Öyle bir yeteneğim olsa şuan burada seninle olmazdım"

"Lan sevişiyoruz işte anlasana gece gece başkasının çadırında ne yapılır başka"

Jimin ani cevabımla aynı yüz ifadesiyle bir süre kalmış sonra ifadesiz bir şekle dönüşmüştü. O bir tepki verene kadar anlatmaya devam etmek istemiyordum. Jimin en yakın arkadaşlarımdan biri olsa da bu duruma vereceği tepkiden emin olamıyordum. Çok da yanlış bir şey yaptığımızı düşünmüyordum. Chanyeol her şeyin sonunda benim üvey kardeşimdi.

"Şimdi doğru anladıysam sen gece bu saatte üvey kardeşin olan Chanyeol'un çadırındaydın ve üvey kardeşin olan Chanyeol ile seviştin?"

"Üvey kardeşin deyip durmaz mısın! Ve evet tam olarak böyle"

"He pardon durumu tam doğru anlamış mıyım diye kontrol ettim de. Belki okulda başka Chanyeol vardır falan diye"

"Beklemiyordun değil mi?

Overdose(Chanbaek)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin