Overdose(Chanbaek)

Bölüm 20

            Ailenle aynı evde yaşamanın en kötü yanı pat diye odaya dalmaları olabilir. Annem genelde kapıyı çalsa da çalmadığı zamanlarda çoktu. Mesela moda dergisinde gördüğü kıyafeti bana göstermek gibi onun için önemli mevzularda kapıyı çalmayı unuturdu. Önceden pek sorun olmamış hatta fark etmemiştim bile. Üç ay önce Chanyeol ile seks ilişkisinden ileri bir ilişki içine girmiş ve birbirimizi görmek için kaçamaklarımıza başlamıştık. Bu kaçamakları da gece herkes uyuduktan sonra 3 gibi gerçekleştirebiliyorduk. Annemin odama dalamayacağı zamanlarda.

Tatilden döndükten sonra okulun yokluğuyla Chanyeol ile zaman geçirmemiz zor olmaya başlamıştı. Aslında dışarı çıkabilirdik ama ne Chanyeol ne de ben bunu teklif olarak sunmuyorduk. İlişkimizin ne derecede olmasını istediğinden emin olamadığımdan bende soramıyordum. Chanyeol ile şuanki ilişkimize başlamadan önce onunla daha rahat konuşuyordum resmen. Ondan delicesine hoşlanıyor ve onu kaçırmak istemiyordum. Bitsin istemiyordum. Şu üç ayda yaşadıklarımızın bitmesini, yine eskisi gibi olmak istemiyordum.

Pizzamı yerken onu izlediğimden habersiz Chanyeol'a bakıyordum. Salonda netflixdeki yeni dizi Ratched'ı izlemek istemişti. Tabi evde olduğumuz için dibine oturmamış uzağına normal bir arkadaş gibi oturmuştum. Tabi bu onu gizlice izlememi engellememişti. Chanyeol sizden hoşlandığında sizi eğlendiren ve sıcak biri oluyordu. Sizi sevmediğindeyse size günaydın bile demezdi. Belki de bu yüzdün bitmesinden bu kadar korkuyordum. O soğuk Chanyeol'u istemiyordum. Yeniden iki yabancı olup birbirimize hayaletmişiz gibi davranmamızı istemiyordum. Bu duygunun ne kadar kötü olduğunu annesinin yanına gitmeden kısa bir süre önce tatmıştım.

"Keşke beni yalnızken de böyle izlesen o zaman seni rahatça kucağıma alabilirdim" Chanyeol fısıltı haline bir anda gözlerime dönerek söyledi.

Dediğine gülümseyip televizyona doğru döndüm. Şuan bende kucağında olmaktan zevk alırdım.

"Dizi hoşuna gitmedi mi?"

"Biraz psikolojik sorunlarım var mı diye düşündürtmedi değil" Chanyeol'a dönüp sorusuna cevap verdim. İlgiyle yüzüme bakıyordu.

"Benim için deli olman dışında sanmıyorum"

"Kendini bu kadar beğenme Chanyeol" esprisine aynı şekilde cevap verdim.

"Neden sende benim sana olduğum gibi bana deli olmuyor musun? Kalbimi mi kırmak istiyorsun Byun Baekhyun?" yüzündeki sırıtış yerini sahte bir üzüntüye bırakmıştı.

"O zaman ikimizde baya delirmişiz"

"Seninle yalnız olmak istiyorum."

"Annem evdeyken zor" ikimizin de gözlerinde tutku vardı. Üç ayda geçse birbirimize doyamamış her geçen gün daha çok birbirimizi arzular olmuştuk.

Chanyeol yüzümde dudaklarıma odaklanıp bir süre baktıktan sonra telefonuyla ilgilenmeye başladı. Bende diziye döndüm. Belki de bizim de dizideki kız gibi cinsel doyumsuzluğumuz vardır. Ama benim bu doyumsuzluğumun sadece Chanyeol'a olması bunu psikolojik bir sorun değil aşk yapıyordu. Gerçi aşk da delilikten başka bir şey değildi. Sadece deli olan insanların hoşuna giderdi.

"Sinemaya gitmeye ne dersin?" Chanyeol'un ani sorusuyla ona dönmüş ve yüzümden şaşkınlığım net bir şekilde ortadaydı.

Açıkçası Chanyeol'un benimle dışarı çıkmak istediğini düşünmüyordum. Bunca ay çıkmamıştık ve benimle görülmekten korktuğunu düşünüyordum. Yakalanmamız durumunda Chanyeol'un nasıl tepki vereceğini tahmin edebiliyor ama o tahminimden delicesine korkuyordum. Chanyeol ile okulda birbirimize eskiden olduğu gibi uzak davranıyorduk. Kimsenin aniden nasıl yakınlaştığımızı sorgulamasını istemiyordum. Tahminim gerçekleşip benden uzaklaşmasını istemiyordum.