Σωστε με.

218 15 11
                                    

Αλεξ pov:

Ειμαι στην αποθηκουλα με τους μαλακες της συμμοριας... Και τον Αρη...
Ειλικρινά ωρες ωρες νιωθω τοσο... Ασχημα... Τοσο.... Αδυναμος... Νιωθω λες και σκοταδι κατακλυζει την ψυχή μου.... Δεν... Δεν βρισκω λογω να ζω πλεον....

Γιατι να ζω;;; υπάρχει λογος;;; γιατι γεννηθηκα εξαρχης αν ειναι να πεθανω.... Αν ειναι να πεθαινω καθε μερα... Λιγο-λιγο....αργα...και βασανιστικά....

Νιωθω σαπίλα.... Νιωθω κακος....
Καποιες στιγμες πραγματηκα θελω να φωνάξω ΣΩΣΤΕ ΜΕ  αλλα.... Αλλα δεν γινετε...

Ειμαι μαλακας... Εγω εμπλεξα και τον Αρη σε ολο αυτο... Και γιατί;; Γιατι ο πουστης ο πατέρας μου θελει να εξοντώσει τον πατερα της Μελ και του Αρη...

Ειναι καλο που δεν ξερουν τιποτα... Δεν Μπορώ απλα να πω στον Αρη πως ξερω για τον πατερα του.....

Μπορει να μην μου φαινετε αλλα... Ποναω... Εσωτερικα... Ψυχικα... Οι πληγες στην ψυχή μου πονουν περισσοτερο απο οτι αυτες στο προσωπο και στο σωμα μου....

Γ(ιαννης) : Ρε Αλεξ!!! Που ταξιδεύεις παλι;;;

Αλ: Παρατα με και εσυ ρε....
Ψιθύρισα ωστε να μην μ ακούσει

Γ:Καταλαβα... Σπαστε!!! Αλεξ μεσα μαζι μου τωρα... Τέλος της μαζωξης!!!!

Ολοι αρχισαν να φευγουν αλλα ο Αρης οχι....

Γ: Αρη εισαι κουφος αγορι μου;;; εξαφανισου!!!

Ο Αρης με κοιταξε μια τελευταια φορα με... Λυπηση... Ποσο το μισω οταν με κοιτουν ετσι!!!!

Πηγα μέσα στο γραφειο του... Τι γραφειο δηλαδη...; ενα γραφειο ειναι με μια καρεκλα ενα τραπεζακι με όπλα και διπλα ενας καναπες....

Εκατσα στον καναπε....

Γ: Σου πα να κατσεις;;;

Αλ: Εγω σου πα να πας να γαμηθεις αλλα δεν πας....
Μουρμούρισα και σηκωθηκα ορθιος....

Γ: Λοιπον... Εμαθα οτι σκωτοσες ενα απο τα τσιρακια του παπαρα του Αχχιλεα ισχύει!!!?

Μου ειπε σοβαρα...
Ωπα ρε αντρα βαρυ κι ασηκωτε προσεχε μην σκισεις κανα καλτσον!!!

Αλ:Ναι....
Του ειπα απλα...

Γ:Σας ειπα ή δεν σας ειπα να μην ακουμπήσετε κανεναν τους?!!!!!

Ειπε υψωνοντας τόνο της φωνη του

Αλ: Που θες να ξερω δεν δινω ιδιαιτερη βαση στις μαλακειες σου...

Γ: Πως μου μιλας ετσι μπασταρδο;;

Ειπε φωναζοντας και σηκωθηκε και ηρθε θυμωμενα προς το μερος μου αλλα εγω δεν εκανα ουτε ενα βημα πισω.... Απλα σταυρωσα τα χερια μου.....

In Trouble AgainWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu