Özgür Kuş ( Güçlü Kadınlar Serisi - I )

9.Bölüm: Bazı Yüzleşmeler Ve Hırslanan Yürekler

   

Neydi hak?! Kimindi!?

Paranın uşağı olmuştu hak. Adalet ise yoktu. Zenginliğin bir sınırı konmadan adalet nasıl olsundu? Miras kalkmadan nasıl yeni doğanlar eşit olsundu? Mirasları korumak için konulmuş kurallara maruz yaşarken adaletin hayalini kurmak bir labirentin içinde dürüstlük aramak gibi değil miydi?

Gör Beni - Akilah Azra Kohen

Gerçekten iyiki hayattaydım. 

İyiki o gece ölmemiştim ya da kendimi öldürmek gibi bir aptallık yapmamıştım. 

Hayat çok garipti. En kötü gecelerimden biri bana hırs ve öfke vermiş, ben o öfke ve hırsla karşımdakileri tek tek yok etmeye başlamıştım. Selin ' den başlamak kolaydı çünkü dizilerinin üzerine çöküp yalvarması birkaç dakikadan fazlasını almamıştı.   

Şimdi Selin ellerinin ucunda bir kalem tutuyordu ve o kalem aslında tüm ailesini delik deşik edeceğim kılıçtı. 

Gülümseyerek o kılıcı elinden aldım ve belgeyle birlikte Asiye ' ye uzattım. 

" Asiye sen bunları hallet. En yakın zamanda şirketime de gitmek istiyorum. " 

Sonra tekrar Selin ' e döndüm, gerçek manada yıkılmış görünüyordu. Ailesini, heleki ona çok değer veren ve onu şımartan babasını satmak onu yıkmıştı. 

Biz insanlar aslında hayvanlar gibiydik. Ölmemek ve hayatta kalmak için her şeyi yapardık. 

" Sen de odana git fazla ayak altında dolanma. Senin için verdikleri ceza belli olunca ne yapacağımıza bakarız." 

Başını salladı ve hızlıca odadan çıktı. O çıktığı anda Asiye ile birbirimize baktık ve gülümseyerek sarıldık. 

" Başardık Berçem! "

" Daha hiçbir şey yapmadık Asiye. Bu daha başlangıç. " 

Benden ayrıldığında elindeki dosyalara baktı. Heyecandan yerinde duramıyordu resmen. 

" Ben hemen bunları götüreyim işleme alsınlar. " 

Ben daha konuşamadan koşarak çıktı odadan. Ona bakmak, heyecanını ve duygularını izlemek benim için çok keyifliydi. 

Üzerime sırtı ipli midi boy askılı dar bir elbise geçirdim. Aşağı inecek ve neler oluyor kendi gözlerimle görecektim. Odadan çıkıp hızlıca aşağı indim. Ağalar avlu da oturmuş yüksek sesle konuşuyorlardı. 

Botan Ağa ' nın başı yerdeydi. Tam da istediğim gibi. 

İçeride ki salonda da kadınlar vardı. Genç kızlar ve evin hizmetlileri çay servisi yapıyor Beritan Hanım başına bir yazma bağlamış ağıtlar yakıyordu. Diğer kadınlar ona ayıp bir şey yapmış gibi bakıyor, göz göze gelmemek için başlarını çeviriyorlardı. 

" Bir kızı koca diye kaçtı, öbürü evlenmeden birinin yatağına süs oldu. Nasıl yetiştirmişse kızlarını?! " 

Kenarda fısıldayan kadına gülümseyerek baktım. İşte istediğim oluyordu, o çok güvendikleri soyadları sönüyordu. 

Bakışlarımı tekrar Beritan Hanım ' a çevirdiğimde yanında oturan ve ona destek olmaya çalışan annemi fark ettim. Annem mi?  

Onunla göz göze geldiğimizde bana baktı ve size yemin ederim ki gözlerinde pişmanlık gördüm.