15.Bölüm: Ölüm Kan Kustura Kustura Gelir

1.6K 70 60
                                    


                         Zehirli bir büyünün rahminde doğdum
                Sığınaktan kovulmuştum, kırık ve vurulmuştum 
              Ama üzerinde yükseldim, yükseldim ve gördüm ki;
          Zayıflığın dallarından yapılmış bir ağaçta asılıymışım
             Dallar, yalancıların ve hırsızların iskeletlerindendi..
                               Yükseldim, yükseldim ve gördüm..
                                   Tanrı için dua et, kalbini aç
                            Yaptığın şeyler için karanlıktan korkma
                                Gözlerini kapat, kötülük içinde 
                                           Avcının bir gecesi
                                   Birgün intikam alacağım
                                  Hatırlamak için bir gece...
                                Bir gün tamamen sona erecek

                     30 Seconds to Mars - Night Of The Hunter 


Garip geliyordu. 

Dilan ' la yan yana oturmamız, asla kavga etmememiz ve benim ona yardım etmem bana çok garip geliyordu. Onun bana asla karşı çıkmaması ve sessizce oturması da asla ondan beklediğim bir hareket değildi.

Biz iki düşman kadın, aynı yaradan vurulmuştuk. 

Geçmişte yaşadığım şeyler ve o zaman bana yardım edecek bir insana nasıl ihtiyacım olduğu gözümün önünden gitmiyordu. Bir kadın olarak, aramızda ne geçerse geçsin, şiddet gören başka bir kadına yardım etmemek en azından benim fıtratıma tersti.   

Derin bir nefes aldım ve hâlâ sessizce oturmakta olan Dilan ' a döndüm. Mert evden çıkmıştı ve bende        Dilan ' ın yüzünü temizlemiştim. O ise hâlâ bir ölü gibi durmakta diretiyordu. 

Onu yargılayamazdım çünkü aynı şeyleri bende yaşamıştım.  

" Aptal! " dedi Dilan kendi kafasına vurmaya başlarken. 

" Dilan ne yapıyorsun? " 

" Aptalsın sen! Sana söylediler ama sen yine de geldin!" Dedi başına daha hızlı vururken.  

Ellerini tuttum. " Dilan yapma! " 

Sesimle birlikte bana döndü ve ağlamaya başladı. 

" Sen söyledin bana! O herif beni dövdü dedin, ben inanmadım. Suç senin sandım! Ah, salak kafam! " 

" Dilan yeter! Son pişmanlık fayda etmez artık! Yarın sabah ilk işin annelere haber vermek olsun, gelsin seni alsınlar. "

Derin bir nefes aldı Dilan, belkide tek tesellisi ailesinin ona sahip çıkmasıydı.  

" Sen ne olacaksın peki? " dedi birdenbire. 

Şaşırmıştım, beni Mert ' e dövdürmeye çalışan o değilmiş gibi. 

" Ne olacak bana? " 

" Mert ya sana tekrar şiddet uygularsa? "

" Sanki bunun için uğramamışsınn gibi konuşma benle." 

Özgür Kuş ( Güçlü Kadınlar Serisi - I )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin