Bukas Hindi Na Ikaw

Chapter 29

UMUGONG ang malakas na hiyawan noong mapunta sa direksyon ni Marco ang bola.

"As you can all see, the DVH is so thirsty to bring home the bacon!" the tension arouses as the announcer hyped the game, being played very well by DVH. "Franco spikes the volleyball! This.could.be.it!" the announcer stood from his seat the moment Marco spiked the ball. He looked so tensed, yet excitement is very visible on his face.

Sinubukang habulin noong middle blocker mula sa kabilang panig ang bola matapos 'iyong ma-spike ni Marco, ngunit masyadong malakas at mabilis ang impact noon kaya dumulas lang ang bola sa kamay nito na siyang naging dahilan upang ipanalo ng DVH ang game 2.

"Franco is too indestructible to be defeated as DVH Lady Wild Boars takes the match in four sets!" declared by the announcer.

Nagsi tayuan ang lahat ng tao mula sa bleachers, maging kami ni Murphy. Napuno ng malalakas na sigawan ang buong gym. Panalo sila Marco!

Iwinagayway ng DVH ang blue flag nila at itinaas ang mga balloon sticks na hawak. And I, myself, did the same thing, kahit pa taga EIS ako at hindi parte ng grupo nila, because why not?! It's my bestfriend Marco who just won the game!

Kita ko ang pinaghalong saya at pagka bigla sa hitsura ni Marco at ng mga teammates niya mula sa court. Mukhang hindi talaga sila makapaniwala na sila ang nanalo at ang susunod nilang sabak ay sa game three na.

"Go blue Lady, Lady Wild Boars go go go!" nakiki sigaw pa si Murphy sa mga cheerleader ng DVH at halos maputol na ang litid sa kakatili.

Halos mabingi kami sa lakas ng sigawan at pag chi-cheer ng mga students sa DVH.

Three consecutive years nang panalo ang EIS sa volleyball, pero malakas ang kutob ko na maaagaw ng DVH ang trono ngayong taon.

Kita kong nag apir ang dalawang grupo at nag bow sa isa't isa, tanda ng sportsmanship. Bumaba na kami ni Murphy ng bleachers noong matapos ang acknowledgments.

Hinintay na lamang muna namin na matapos si Marco sa kaabalahan niya dahil marami-rami pa ang nag papa-picture sa'kaniya at sa mga kagrupo niya, ngunit noong mapansin niya kami ni Murphy ay agad niya kaming kinawayan. She finds her way out of the crowed and run towards our direction with a wide and genuine smile on her lips.

Ngiting tagumpay ang gaga.

"Congrats!" magkapanabay na bati namin ni Murphy noong dinambahan kami ni Marco ng yakap.

Halos mapatalon siya sa pinaghalong saya at excitement.

"Thank you mga mare! Jusko, kinakabahan ako sa game 3!" aniya at napahawak pa sa magkabilang pisngi.

"Di halatang kinakabahan ka ah?" biro ni Murphy.

Kinalauna'y dumating rin si Dos at ang boyfriend ni Marco para batiin ito.

After we chitchat a bit, we went straight to the nearest restaurant to celebrate Marco's success. We're all excited and happy as we genuinely celebrated her triumph.

We were sharing laughter and throwing jokes on one another as we continue eating and savoring the moment.

But as much as I wanted to stay, ay nag paalam na rin ako agad sa'kanila dahil kailangan ko pang puntahan si Emman sa gym.