Amiyâne

Amiyane -28

~

Kalbimin içindeki umudumun resmiydi Ali. Ne kadar kızarsam kızayım bir gülüşüne her şeyi değişirdim. Fark ediyorum ki onun içinde ben öyleydim. Elime tutuşturduğu ıhlamuru içmem için gözlerimin içine bakıyordu. İyi olmamı istediğini görüyordum gözlerinde ve bu his anlatılamayacak kadar güzeldi. Sessizce onun yüzüne bakarken çayımdan bir yudum aldım. Bana kızgındı ama beni bu halde bulmayı beklemiyordu. Soğukta saatlerce bekleyince iliklerime kadar üşümüştüm.

"Bugün Gökhan uğradı." dediğinde dikkatimi
toplayıp merakla devam etmesini bekledim. "Bizi yemeğe davet ediyor." dediğinde kaşlarımı çattım. Evlendiğinden beridir evine gitmemiştim. Evi temizlemek için düğün öncesi annem beni götürmüştü sadece o zaman görmüştüm.

"Neden?"

"Gökhan seni seviyor gibi davranıyor." dedi ve düşünür gibi dudağını sarkıttı. "Miras falan mı var bizim bilmediğimiz." Gözlerimi devirdim.

"Saçmalama Ali." diyere çaydan bir yudum daha aldım.

"Neden böyle davranıyor?" dediğinde dikleştim.

"Zamanında en çok şiddete maruz kaldığım kişi Görkem abim ve Gökhan abimdi..." diyerek o günler gözümün önüne geldi bir an duraksadım.

7 Ay Önce-

Titreyen tüm vücudumun kasılmasını durduramıyordum. Kasıklarımdaki acı tüm vücuduma yayılırken elimi zorla zile dokundurdum. Anında açılan kapının etkisiyle elimdeki zorlukla yerden topladığım kitaplarımı düşürdüm. Onları kaybedersem almayacaklarını biliyordum. Annemin gözleri beni bulduğunda çığlığı tüm sokakta yankılanmaya başladı.

"Kumru?" diyerek bana doğru bir adım atıp durdu. O anda arkadan Gökberk abim belirdi ve anında kolumdan çekerek beni içeriye aldı. Vücudumu esir alan uyuşmanın etkisiyle yere düştüğümde Görkem Abimin sesini işittim.

"Bu hal ne lan!" diyerek bana baktığın ağzımdan bir hıçkırık koptu ve gözlerimden yaşlar usulca yanağımı bulmaya başladı. Dağılmış saçlarımı boynumdan iter itmez ağzından bir küfür işittim. "S*ktir" diyerek savurduğu saçlarımı kavradı. "Kimle yattın?" diyerek kavradığı saçlarımdan tutarak beni duvara vurdu. Acıyla inlerken cevap verecek dahi halim kalmamıştı.

"Bu morluklar ne?" diyerek karnıma Gökberk abimden gelen bir tekmeyle iyice duvara dayandım. İkinci bir tekmeyle ağzıma gelen acı tatla öksürmeye başladım. Dudaklarım arasından çıkan sıvıyı silecekken tekrar vurmasıyla silemeden beyaz halının üzerine ağzımdan çıkan kanlar kapladı.

"Durun oğlum." diye araya giren annemin ardından babamın sesini duydum.

"Ne oluyor?" diyerek yanımıza geldiğinde Gökberk Abim konuştu.

"Birinin koynundan gelmiş." diyerek tekrar tekme attığınde acıyla inleyip bağırdım.

"Hayır!" dediğimde bu sefer tekmeyi Görkem abim attı.

"Sus kırmayayım ağzını." dediğinde derin derin nefes alarak ağzımdan akan kanı silmeye çalışıyordum. 

"Bir yapmadığın bu kaldı!" diyerek saçımdan tutarak beni yerimden kaldırdı babam. "Bir onla bunla yatmadığın kaldı!" diyerek haykırdığında kafamı olumsuzca salladım.

"Hayır baba!" dediğimde saçlarımdan çekerek beni odama sürüklemeye başladı.

"Kime verdin söyle!" diyerek odamın içeriye beni iteledi. Kainat'ın önüne düşünce acı içinde ondan medet umarak onun ayaklarına sarıldım.