1.Bölüm

1.1K 39 4
                                    

Özgeden..

Şu an sınıfta oflamakla meşgulüm.Siz siz olun üniversitenin en güzel yıllarında ek ders almayın.Arkadaşlarımız ısrar etse bile siz inanmayın.Çünkü onlar sizi ölüme götürmek isterler.

Nilay yanımda basketbolcuların resmini çiziyor,Derya hem MATEMATİK dinliyor hem de saçlarıyla uğraşıyor.Bende, her yere sünger bobun hiç görmediğim dayısını çiziyorum.Sıkıntıdan ağlamak üzereyim. O kel hocatahtaya anlamadığım dilde bir şeyler yazıyor.

Nilay "beynim yandı yaa "

"aha et koktu. "

"Neyce konuşuyor bu adam?" diye sordum

"Neyse konuştuğunu bilemem ama bizim bildiğimiz bir lisan olmadığı kesin."

Derya "ben anladım kızlar"deyince ben ;

"Sen bizden değilsin git " dedim.

Nilay "Okumıycam ben o... olucam."deyince hunharca kahkaha atmaya başladık.

SONUÇ : SINIFTAN ATILDIK..

********

Yine yorucu bir günün sonunda evimizdeyiz.

Biz üçümüz liseden beri beraberiz.Üçümüz de İzmir'i kazandığımızda resmen kudurmuştuk.

Evimiz Karşıyaka'nın en güzel yerlerinden birinde bir apartman dairesi.Kayıt günü İzmir'i gezerken resmen bu eve tutulmuştuk.Evimiz 14 katlı bir apartmanın 8. katı.

Evimiz küçük ama şirin.Evin girişinden direk salona geçiliyor,koridorun sonunda tuvalet ve banyo var.Diğer yerlerde de bizim odalarımız var.

Evinizde genelllikle mavi-beyaz renkler hakim.Herşeyi kendimiz yaptık.Bu evi ilk aldığımızda yatak bile yoktu.Yerde yatıyorduk.Pakette satılan 1TL ilk hamurlardan alıp pişirip yiyorduk.O zamanlar hazırlıktaydık,zamanla herşeyimizi aldık.Ve bunu gururla söylüyorum .Aslında üçümüz de varlıklı ailelerin kızlarıyız ama ailemizi bu işte sadece evi tutmaları ve harçlık göndermeleri için aradık.Diğer herşey bize ait.

İlk zamanlar evdeki herşey bit pazarındandı ama şimdi fıstık gibi yaşıyoruz.

Çok iyi anlşıyoruz ama mükemmel olmadığımız zamanlar da oluyor.Herbirimizin farklı bir özelliği var.Ancak biz bir şekilde orta yolu buluyoruz ve yaşamaya çalışıyoruz.

Genelde kavga sebeplerimiz; yemek ,dağınıklık,televizyon,çamaşır,bulaşık. Evet baya fazla ama bir şekilde oluyor.

Derya "Özgeeee"

Gördünüz mü bir yazı bile yazdırmıyorlar.

-Efendimm

-"gel hadi yemek hazır."dedi böğürerek bizimki .

-"tamam anne "(!)

Derya bizim evin aşçısı.Kendisi depresyondayken yemek yapar.Bu şekilde kendini baya geliştirdi.

Salona girer girmez Nilay başladı hemen.

-"Hiç gelmeseydin tatlım biz yerdik."

Bende "höç gölmösöydön tatlım.Biliyoruz senin yiyeceğini."deyince Nilay'ın gözlerinden ışın çıksa eriteceği ilk kişinin ben olacağımı farkettim.

"öf hadi susun da yemeğinizi yiyin haftaya vizeler başlıyor." diyen Derya'ya karşı Nilay

"Ben gidiyorum valla bu kız uzaylı."deyip ayağa kalktı. Sona ani bir dönüş yaptı.

"Ha bu arada yeni bir bar açılmış oraya gidelim mi?"deyince Deryanın gözleri fal taşı gibi açıldı.

"Oluurrr" diye bağırdı. Evet daha demin vizelerden bahseden ama bar lafını duyunca deliren manyak benim arkadaşım.

Neyse çok eğleneceğiz gibi duruyor.

Okuduğunuz için çok teşekkür ederim -_- :)

İZMİR'İN KIZLARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin