Nilaydan...
Hepimiz Doruğun arabasıyla yüzme yarşımın olduğu spor salonuna gidiyoruz.Üniversite hazırlıkta asistanı olarak çalıştığım spor akademisinin başkanının teşvikiyle yüzmeye yönelmiştim.Bu şekilde kendimi baya geliştirdim ve ikinci madalyamı üçleyeceğim inşallah.Kızlar da sağolsunlar beni hiçbir yarışmada yalnız bırakmadılar.
Her zaman dereceye girdiğim bu yarışlara bir türlü de alışamadım.Her zamanki gibi yine ellerim titremeye başladı.
"Nilay sakin ol kuzum bunu da sen alacaksın."
"Derya öyle diyorsun da vizelere çalışmaktan antrenmanları baya astım."
"Merak etme tatlım senin temelin sağlam."
"Kızlar çok sağolun her zaman benim yanımda oldunuz.Siz Allah'ın bana vermediği kız kardeşlerimsiniz."
"Aaa duygulandırma bizi .Hadi sakinleşmeye çalış."
*****
Salona geldiğimde hemen mayomu giyip hocamın yanına gittim ve ısınmaya başladım.Kızlar da havuzun kenarında haydi Nilay diye bağırıyorlar.Valla bunlar manyak.Sanki futbol maçına geldiler.
"Haydi Nilay haydi Nilay haydiii tam zamanı tam zamanı şimdiiii." Canım arkadaşım.Özgem bak ne güzel kızsın neden götünü yırtarcasına böğürüyorsun anlatsana biraz.
Anonsla birlikte son 5 dakika kaldığını öğrendim ve yerimi aldım.Yan tarafımdaki rakiplere bakmak için başımı çevirdiğimde vücudumdaki tüm kanın çekildiğini hissettim.Gerçekten o muydu?Ne kadar da değişmiş.Değişmeyen tek şey derin ve yoğun bakışları...
Hala kalbimin deli gibi attığını hissediyorum.Üniversitenin ilk yıllarında bana aşkı sevdiren kalbimin kapılarını babam dışında açtığım tek erkek oydu.Ondan ayrıldıktan sonra kalbimi aşka kapatıp herkese feminist gibi görünüyordum.Biliyorum kızlar yemiyorlar sadece üzerime gelmemek için yemiş gibi göründüklerinin farkındayım.Bu sadece tekrar yaralanmamak ve yıpranmamak için taktığım zırhımdı.
Onu hep hissediyordum içimde.İlk öpücüğünü,nasıl sevgili olduğumuzu ,yumurtaya alerjisi olduğunu,en sevdiği rengin mavi olduğunu,benim gibi koyu galatasaraylı olduğunu kısaca onunla ilgili herşeyi hatırlıyordum.Acaba o da hatırlıyor muydu?Unutmuş muydu beni?Belki bir kız arakadşı vardır?Benim gibi sap kalacak değil ya..
Ben bunları düşünürken onun sesiyle irkildim.
"Nilay .. Sensin değil mi?"
"Savaş.. Evet benim."
"Ne kadar değişmişsin ?"dedi ve gözlerini üzerimde gezdirdi.Hemen ekledi.
"İyi anlamda yani.Hemen çatma kaşlarını.Eskiden de böyleydin."
"Demek rakibim sensin."dedim.
"Evet benim."
"Buraya seninle beraber başvurmuştuk."
"Hatırlıyorum.Bakalım geçen zamanda yüzmen de senin kadar değişmiş mi?"
"İyi şanslar."
"Sanada."
Yarış başlamıştı.İnanılmaz hırslıydım.Savaşı geçip birinci olmak istiyordum.Kulaçlarımı atarken her sağa döndüğümde Savaş'ı görüyordum.Uzun bir süre boyunca yüzdük.Finale az kalmıştı.En önde diğer rakibim Ömer ,ikinci ben ,benim rakamda da Savaş vardı.Yarış bittiğinde de sıralama değişmemişti.Yarış bittikten sonra Savaş yanıma geldi ve
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İZMİR'İN KIZLARI
HumorKapak bu kadar siyah ama onlar o kadar renkli ve eğlenceliler ki.. 3 deli kız ve 3 deli oğlan ile İzmir'in ne kadar eğlenceli olduğunu bilmek istiyorsanız doğru yerdesiniz..
