Cevapsız Sorular

5.Bölüm - Hayatın Zorlukları.

Tutkudan...
Merakla beklediğim teneffüs sonunda gelmişti ama benim aklımda bambaşka sorular vardı. Düşüncelerimin arasında kaybolup giderken tanımadığım bir sesin bana seslendiğini duydum.
"Pardon bakar mısın?"

Gözlerimi bana seslenen kıza doğru çevirdim. Şaşkınlıkla dudaklarımı araladım. Kız bana o kadar çok benziyordu ki ağzım açık kaldı. Aklıma Asena'nın bahsettiği kuzeni geldi. Bana çok benzediğini söylemişti bu doğruydu. Onda kendi gözlerimi gördüm çok güzel bir kızdı.

"Tabii bir sorun mu var?" diyerek kıza cevap verdim.
Kız içtenlikle gülümsedi.
"Şey ben kuzenim Asena'yı arıyordum da tanıyor musun onu?" dedi.

Tahminim doğru çıkmıştı. Başımı sallayıp "Evet tanıyorum biraz önce buradaydı, sevgilisi ve onun arkadaşı ile çıktılar." diyerek yanıt verdim.

"Tüh! Teneffüste yanına geleceğimi söylemiştim unuttu mu acaba?"

Belki de unutmuştu unutmasındaki sebepte benim söylediğim yanlış kelimeydi. Sınıfa İnci'nin girdiğini gördüm ve sıramdan kalktım.

"Tutku hani yanıma gelecektin ben bu teneffüsü nasıl bekledim haberin var mı senin?" dedi haklıydı olanlar yüzünden İnci bir anda aklımdan çıkıvermişti. İnci gözlerini Asena'nın kuzenine çevirdi. Bir süre gözleri ikimizin arasında gidip geldi.

"Vay canına Tutku! Ne kadar benziyorsunuz!"

"Bende çok şaşırdım bu duruma Pera ben memnun oldum." dedi ve gülümseyerek bana elini uzattı.

Pera gülümseyince yanağında gamzesi belirdi bu ona çok yakışıyordu.

"Tutku bende memnun oldum Pera." dedim ve Pera'nın elini sıktım.

İnci araya girerek;
"Bende İnci bu arada gamzelerini kıskandım Pera." dedi ve ikisi de el sıkıştı.

Dâhâ ilk günden bu kadar yeni arkadaş edineceğimi bilmiyordum yıllardır İnci dışında dostum olmadığından bu durum tuhaf geliyordu bana.

"Eee Tutkucum ilk dersin nasıl geçti?"
İnci'den günün ilk sorusu gelmişken Pera'nın bir an düşecek gibi olduğunu görünce soruyu yanıtsız bırakarak yanına koştum.

"Pera iyi misin!" telaşlanmıştım iyice.
İnci de yanımıza gelmişti.

"Ay revire falan mı götürsek? İyi görünmüyorsun." dedi İnci de telaşlanmıştı.

"İyiyim ben sakin olun." dedi Pera.

"Bana arada oluyor böyle alıştım ben artık siz de alışırsınız." Bu ne demekti şimdi? Neye alışacaktık biz?

"Emin misin Pera bence yine de bir gidelim içimiz rahat etsin."

Başımı kapıya çevirdiğimde Asena'nın sınıfa girdiğini gördüm. Bizi öyle görünce hemen yanımıza geldi.

"Pera iyi misin bir tanem yüzün bembeyaz olmuş."

Asena korkmaması için araya girdim.
"Asena sakin ol biraz başı döndü o kadar."

"Pera affet beni ilaçların bende kaldı tabii alamadın o yüzden böyle oldu özür dilerim canım hemen veriyorum şimdi ilacını." dedi ve çantasını açıp kurcalamaya başladı.

Şaşkınlıkla İnci ile bakıştık.
Ortada ciddi bir konu vardı ama biz hiçbir şey anlamıyorduk.
"Tutku gidelim artık." dedi İnci sanırım dinleme kotasını çoktan doldurmuştu.
Haksızda sayılmazdı anlamadığımız bir konuyu dâhâ fazla dinlemeye niyetimiz yoktu.

Asena ve Pera'ya dönüp,
"Sonra görüşürüz kızlar." dedim ve hemen İnci beni çekiştirmeye başladı.
Biz sınıftan çıkmadan Asena'nın bize seslendiğini duydum ama duymamış gibi yaparak İnci'nin beni çekiştirmesine izin verdim.
İnci sınıftan o kadar uzaklaşmamıza rağmen durmayıp beni çekiştirmeye devam edince sessizliğimi bozdum.