Same Love {L.S}

~18~

"Nee, Harry dat ben je niet!" roept Louis en ik schrik. "Jij bent geen homo, ik ben geen homo. Ik heb een vriendin Harry." Ja natuurlijk! Je hebt een geweldige vriendin Louis. De tranen lopen inmiddels over mijn wangen. "Ik weet het gewoon even niet Louis!" roep ik snikkend en ik zie zijn blik verzachten. "Niet huilen, Hazz. Ik bedoelde het niet zo. Je verast me gewoon." Ik knik en hij trekt me in een knuffel. Hij wiegt me heen en weer. "Jij bent geen homo, Harry. Dit is gewoon een fase, geloof me. En kijk naar mij, je zou voor minder verliefd worden." Er staat alweer een grijns op zijn gezicht. Ik geef hem een stomp. "Niet grappig Tomlinson." Mompel ik en ik hoor hem lachen. "Laten we inpakken en gaan slapen, het wordt morgen een drukke dag. En dit blijft tussen ons, goed?" Ik knik, sta op en begin met pakken. Al snel hebben we alles in onze koffer gepropt en kunnen we gaan slapen. En nu lig ik hier, hopend dat deze dag nooit gebeurd was. Louis heeft gelijk, ik ben helemaal niet verliefd op hem. Dit is gewoon een fase. Ik kom hier wel door, vind een meisje en word gelukkig. Net als Louis. We worden gelukkig, alle twee. Alleen niet samen. Ik wou het liefst van al gewoon in slaap vallen, en nooit meer wakker worden.