Same Love {L.S}

~8~

Ik zat hier nu al een uur en Louis was al een halfuur op de deur aan het bonken. "Harry kom eruit alsjeblieft. Er is toch niks gebeurt!" Ik deed de deur van het slot en Louis zuchtte opgelucht. "Louis er is wel iets gebeurd! Ik werd opgewonden van een jongen! Een jongen Louis! Ik ben geen homo! Ik ben verdomme geen homo!" Ik begin te snikken en ga tegen de muur zitten. "Dat betekend toch helemaal niet dat je homo bent, Hazz!" Ik schudde mijn hoofd en probeerde de tranen te bedwingen. Hij kwam naast me zitten en trok me tegen zich aan.Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en de tranen lopen over mijn wangen. "Harry, kijk me aan." zegt Louis. Ik kijk omhoog en hij veegt met zijn duimen de tranen van mijn wangen. "Jij. Bent. Geen. Homo." zegt hij heel rustig "Het was een heel logische reactie, ik ben gewoon heel aantrekkelijk."Ik lach. "Zeg je niks tegen de rest? Ze zullen me uitlachen." Hij grinnikt. "Hazz, ik denk dat ze je eerder zouden uitlachen omdat je gilde als een meisje, om een spin." Ik glimlachte. "Zeg daar ook maar niks over dan." Ik stond op en viel bijna terug op de grond. Duizelig, weeral. "Harry, wat heb je toch?" vroeg Louis en ik haalde mijn schouders op. "Oververmoeid of zo." Hij keek me quasi-beledigd aan. "Slaap ik dan zo slecht?" ik schud lachend mijn hoofd. "Nee Lou, je bent een geweldig kussen." "Slaap nog maar even je hebt nog twee uur, ik maak je wel wakker." Zegt Louis en ik knik. Ik neem een aspirine tegen de hoofdpijn, ga in mijn bed liggen en val in slaap.