Same Love {L.S}

~13~

Hij kijkt me geschokt aan. "Hazz, ik zou toch nooit van je kunnen walgen! Waarom denk je dat?" Ik haal opgelucht adem. "Wel, ik had een droom en..." hij zucht " Harry, je hebt 40 graden koorts! Dan moet je toch zeker je dromen niet geloven!" Ik glimlach en verdrink weer in zijn ogen. Opeens krijg ik een flashback van gisteren. Oh ja, gisteren. Ik word rood en kijk weg van zijn gezicht. " Je bent schattig als je bloost." Fluistert Louis in mijn oor. Ik word zo mogelijk nog roder. Ik snap het niet, dit is gewoon een van onze Larry momentjes, waarom raakt het me nu wel? Ik sta op en wankel een beetje, er zit dan ook niks in mijn maag. "Wat ga je doen?" vraagt Louis meteen. "Ik ga naar het toilet, Lou." Meteen staat hij op en ik kijk hem een beetje vreemd aan. "Lou, ik kan nog net wel alleen plassen." Hij wordt rood en ik grinnik. "Nee, ik ga mee. Wat nu als je flauwvalt, je hoofd stoot tegen de plasbak, een grote hoofdwond krijgt en doodbloed?" zegt hij. "Wauw optimistisch zeg." Mompel ik terwijl ik een bordje zoek met toilet op. Ik wandel de herentoilet binnen en Louis volgt me op de hielen. Ik loop naar de plasbak en Louis komt naast me staan. " Lou, misschien een beetje privacy?" Hij zucht en draait zich om. Wanneer mijn blaas leeg is en mijn handen gewassen zijn, mama heeft me goed opgevoed, lopen we de toiletten weer uit en zien we drie bezorgde jongens staan in de wachtzaal. Ze kijken opgelucht als ze ons zien aankomen. "waar waren jullie?" vraagt Liam. "Naar het toilet. Ik mocht niet alleen van Louis." Zayn trekt zijn wenkbrauwen omhoog en Niall zijn lach schatert door de wachtkamer waardoor meerdere mensen hem boos aankijken. En Liam schud alleen met zijn hoofd. "Kom jongens, we hebben een dokter gevonden." Zegt Zayn en ze sleuren me mee naar een klein kamertje waar we ons allemaal inproppen.