Same Love {L.S}

~54~

Mijn hand wordt stilletjes aan tot moes geknepen naar maten we dichter bij het opstijgen kwamen. Kalmerend strijk ik met mijn duim over de rug van zijn hand. Als het vliegtuig in beweging komt en we richting de opstijgstrook rijden knijpt hij zijn andere hand krampachtig in de armleuning. "Rustig Lou, alles komt goed. We hebben dit al zo vaak gedaan." Hij knikt langzaam en zijn grip vermindert een beetje maar als het vliegtuig sneller begint te rijden en de wielen van de grond kwamen kneep hij mijn hand opnieuw fijn. Hij zucht opgelucht als we eindelijk in de lucht zitten en hij laat een beetje beschaamd mijn hand los. Een tijdje is het stil tussen ons. "Lou, hoe gaan we het nu doen?" hij haalt zijn schouders op. "Ik heb geen idee, het blijft gênant." Ik knik begrijpend. Ik kijk even rond me of we een beetje privacy hebben en zie dat iedereen slaapt. "We gedragen ons nu gewoon zoals we daarvoor deden. Dus zoals we deden toen we samen waren, alleen zonder de kussen." Stel ik een beetje twijfelend voor. Hij grinnikt even kort. "En de rest." Ik voel mijn wangen onmiddellijk rood worden. "En de rest." Beaam ik dan. " Dus ik moet nu gewoon gaan doen alsof ik nog steeds stapelverliefd ben op Eleanor?" vraagt hij. "Ik denk het." Hij zucht even en legt vermoeid zijn hoofd op mijn schouder. "En ik moet doen alsof ik verliefd ben op iemand die ik nog nooit fatsoenlijk heb gesproken." Ik voel zijn hoofd bewegen op mijn schouder dus ik denk dat hij knikt. "Jeah geweldig." Mompel ik sarcastisch. Hij grinnikt even en ik leg mijn hoofd boven op het zijne. De hoofdpijn brandt weer achter mijn ogen en zucht even. "Hoofdpijn?" fluistert hij. Ik knik zachtjes en hij trekt me met mijn hoofd op zijn schoot. "Slaap even." Ik sluit mijn ogen en voel zijn vingers zachtjes door mijn krullen gaan. "Ik zal wachten Harry." Mompelt hij nog maar ik heb het fut niet meer om te reageren en val in slaap."Harry, wakker worden." Fluistert iemand in mijn oor en ik kreun vermoeid. Ik wil me omdraaien maar voel te laat dat het oppervlak waarop ik lig niet breed genoeg is. En daar lig ik op de grond. Geweldig. Als ik mijn ogen open zie ik het hoofd van Louis boven mij hangen. "Gaat het?" vraagt hij bezorgd. "Ja geweldig! De grond hier is heel zacht." Mopper ik sarcastisch. Niall's heerlijke lach klinkt door het vliegtuig. "Kom we gaan landen." Hij steekt zijn hand uit en ik neem hem dankbaar aan. Een paar minuten later staan we veilig op de grond. Ik wrijf even over mijn hand die nogal breus voelt en Louis kijkt me even schuldbewust aan. Ik haak vrolijk bij hem in en samen lopen we naar de bagageband. "Wat is er tussen hen gebeurd?" fluistert Zayn net iets te luid aan Niall. "Dunno." Grinnikend kijk ik naar de hyperactieve Louis die nogal enthousiast naar de bagageband loopt. "Kijk! Kijk! Onze koffer!" hij kruipt bijna op de bagageband en ik ga hem snel helpen voor er ongelukken gebeuren. Ik voel mijn gsm trillen en kijk op het schermpje waar een onbekend nummer op staat.Als je terug bent van je tour kunnen we misschien eens afspreken?Xx TaylorIk sla het nummer op en stuur een simpele bevestiging terug. Paul leidt ons richting de uitgang en we worden al snel overweldigd door massa's Belgische fans. En natuurlijk het geweldige Belgische weer. *hoor je het sarcasme?*

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nog minder dan 10 hoofdstukjesss

X

Superhuman (cuz i can't be a superman)