Same Love {L.S}

~42~

En toen was het stil. Heel stil. Ik kijk opzij en zie Louis met dezelfde bange blik in zijn ogen. Ik haal bibberend adem en verplaats mijn blik terug naar Zayn en Niall, die me aankijken alsof ik net gezegd heb dat ik de Kerstman vermoord heb. “Whut?” is het enige wat Zayn kan uitbrengen.”We zijn een koppel Zayn.” Hoor ik Louis zeggen terwijl ik het gezicht van Zayn in de gaten hou. Hij fronst zijn wenkbrauwen en ik kijk nu Niall aan die ons aankijkt met een denkrimpel op zijn gezicht. “Dus jullie zijn verliefd?” vraagt Niall en ik knik. Hij grijnst en komt naar ons toe gehuppeld als een klein kind. “Komen er dan nu kleine Hazza’s en Loulou’s?” vraagt hij terwijl hij ons met glinsterende ogen aankijkt. Achter ons schiet Liam in de lach en ik kijk Niall verdwaasd aan. Meent hij dat nou? “Dat kan toch niet Niall.” Antwoord Louis terwijl hij zijn lach probeert in te houden.”Owh.” zegt Niall teleurgesteld en hij haalt zijn schouders op. “Dan niet. Twee Louis hadden we toch niet aangekund.” Grijnst hij en hij kan nog net een klap van Louis ontwijken. “Dus jij hebt er geen problemen mee?” vraag ik twijfelend waarna Niall krachtig zijn hoofd schudt. “ Geen enkel probleem.” Nu kijken we allemaal Zayn afwachtend aan. “Hoelang weten jullie het al?” vraagt hij . “Een paar dagen.” Mompel ik. “Waarom zei je niks?” vraagt hij aan mij met een gekwetste ondertoon. “We zijn broers we zeggen alles tegen elkaar!” Hij is gekwetst en niet een klein beetje. “Het is niet makkelijk Zayn. Wat als je ons nu zou haten?” fluister ik. Zijn gezichtsuitdrukking verandert meteen in verbazing. “Haten? Waarom zou ik jullie in godsnaam haten?” Hij kijkt ons verward aan en ik haal mijn schouders op. “Maar je geloof..” Hij onderbreekt me onmiddellijk. “Jullie gaan boven mijn geloof. Jullie gaan boven alles Harry. Knoop dat goed in je oren. En ik zou jullie nooit maar dan ook nooit kunnen haten.” Ik voel iets nat uit mijn ooghoek vallen en gooi me zowat in Zayn’s armen. “Het is allemaal zo verwarrend.” Snik ik terwijl Zayn hij zijn hand sussend over mijn rug laat gaan. “Dat weten we Harry, dat weten we.” Kalmeert hij me. “Maar jullie blijven gewoon die twee rare jongens van voordien. Homo of niet. Begrepen?” Hij kijkt me afwachtend aan en ik knik. “Begrepen.” Hij knikt goedkeurend. “Zou ik nu misschien mijn Harry terug mogen?” vraagt Louis en ik ontsnap uit Zayn’s wurgende omhelzing. “Jouw Harry? Meneertje wordt een beetje hebberig?” grinnik ik en hij trekt een pruillipje waarna ik zucht. “Ok, dan ben ik wel jouw Harry.” Grinnik ik en ik geef hem een knuffel. “Oh mijn god dit is zo raar.” Mompelt Zayn en ik grinnik. “Zullen we het nog raarder maken?” vraagt Louis met een glinstering in zijn ogen. Ik grijns, “Oh dat zullen we.” Hij drukt zijn lippen op de mijne en ik hoor de jongens achter ons kreunen. “JONGENS! Hou jullie in! We accepteren het maar je moet elkaar daarom niet aflebberen in ons bijzijn.” Hoor ik Liam klagen. “Auw! Waarom was dat nu nodig” roept hij. “Jij moet niet zeuren wij moeten ook er ook altijd op kijken als jij en Danielle speeksel uitwisselen. En daarbij laat ze ze zijn schattig.” Antwoord Niall.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nieuw hoofdstukjeeeee hopelijk vinden jullie t leuk

X

Unicorn