Same Love {L.S}

~36~

Ik ben doodmoe als we het podium afkomen en smeek de jongens zowat om terug te gaan naar het hotel. Zayn stopt opeens en ik knal tegen hem op. “Harry, je ziet eruit alsof je elk moment in slaap kunt vallen.” Zegt hij en ik haal mijn schouders op. “Kan ik ook.” Hij zucht en gaat een beetje gebogen staan. “Spring erop!” beveelt hij en ik grinnik. Als het dan echt moet. Ik spring op zijn rug en klamp me aan hem vast als een koala. Louis kijkt even jaloers maar ik schud mijn hoofd en geef hem een knipoog. Er komt een grijns op zijn gezicht, ik leg mijn hoofd op Zayn’s schouder en sluit mijn ogen. Na een tijdje voel ik vaag dat ik wordt doorgegeven en op bed wordt gelegd. Ik zucht en val in een diepe slaap.

Als ik wakker wordt zie ik dat Louis druk bezig is met onze koffers in te pakken en ik maak een protesterend geluidje. Hij kijkt op en glimlacht als hij ziet dat ik wakker ben. “Waarom heb je me niet wakker gemaakt? Ik had kunnen helpen” zeg ik en hij wuift het weg. “Jij had rust nodig. En ik was veel te opgewonden om te slapen.” Ik rol met mijn ogen. “Denk je nog wel aan iets anders?” vraag ik en hij lacht. “Niet zo opgewonden! Opgewonden om naar Parijs te gaan.” Mijn wangen worden rood, wat hem nog harder doet lachen. “Maar kom jij nu maar uit bed, we vertrekken zo!” zegt hij en ik kreun. Ik sla het deken van me af en zie dat ik alleen mijn boxer aan heb. “Hoe….” Vraag ik en ik kijk naar Louis. Hij begint te grijnzen, “Ik kon je toch niet in je kleren laten slapen, dan waren die helemaal verkreukt.” Was zijn excuus. Ik knik begrijpend. “En je kon het natuurlijk niet langer uithouden zonder mijn fantastische six-pack.” Zeg ik. Hij schiet in de lach, “ Dikke nek aan het krijgen?” vraagt hij. “Ik? Nooit!” zeg ik quasi-gekwetst en ik kijk hem ongelovig aan. Hij schud zijn hoofd en zucht, “Kleed je aan dan gaan we naar de bus.” Mijn gezicht klaart op als ik aan de bus denk. Een gigantische rode tourbus. Het enige minpunt zijn de bedden, ze zijn misschien iets te klein. Zeker om met twee in te liggen… “Eindelijk terug naar Parijs.” Zucht ik en Louis knikt instemmend. Ik kleed me aan en we sleuren de koffers naar de lift. “Maar we moeten ons nu wel inhouden, Lou.” Zeg ik en hij kijkt naar de grond. “Kunnen we het niet gewoon zeggen?” vraagt hij en ik schud mijn hoofd. “Wat gaan we zeggen? Hej, ik en Harry kussen elkaar en meer maar we weten niet zeker of we homo zijn?” zeg ik sarcastisch. “Ik weet het zeker. Ik ben bi.” Gaat hij er tegen in en ik zucht. “Geef het even tijd.” Hij knikt begrijpend en hij drukt zijn lippen op de mijne. “Ik kan het dan beter doen nu het nog kan.” Beantwoord hij mijn vragende blik. Ik grinnik en druk mijn lippen op de zijne.