Multimedya;Mahalleyi anlatmaya çalıştım ama görselle daha iyi olacağına karar verdim.Tabi siz kafanızda başka türlü de düşünebilirsiniz ama bu resmi görünce direk aha burası dedim.Karar sizin:)
Cihangir,mahallenin nam-ı değer Cio abisi bugün tekrar mahallesine dönüyordu.Ne kadar da özlemişti mahallesini...O mahalle ona mezar olsa da o tekrar dönmek zorunda kalmıştı.Nasıl dönmesindi ki?Onu bu mahalle büyütmüştü.Küçük bir bebekken kaybettiği anne babasının yerini mahallesi almıştı.Herkes el birliği ile sahip çıkmıştı Cihangir'e.Çocukluğu,ergenliği,yetişkinliği burada geçmişti.İlk defa bu mahallede öğrenmişti sevmeyi,sevilmeyi,acıyı,hayalkırıklığını...Şimdi ise her şeyi arkasında bırakarak gittiği mahallesine geri dönüyordu.
Elinde küçük bir çanta,cebinde hatırı sayılı miktar para vardı.Bu parayı düğünü için biriktirdiği para ile birleştirip kendine küçük bir kafe devir almıştı.Mahalleye bir daha gelmeyi düşünmüyordu ama babası gibi gördüğü adamın kafeyi devretmek istediğini duyunca araya bir aracı koyup paranın bir kısmını verip sessiz sedasız kafeyi devralmıştı.Yabancıya gitsin istememişti o güzelim kafe.Mutluydu,yeni yetişip gelirken hep yaptığı işti nasıl olsa diye düşünüyordu.Tek fark eskiden garson iken şimdi sahibi olmuş olmasıydı.
Mahalleye gece geç saatlerde geldiği için bu saatte mahallede pek insan kalmazdı.İstanbul'un güzel,kıyıda kalmış bir mahallesinde yaşıyordu.Annesi kendisini doğururken vefat ettiği için,babası da kendisini karısının ölümünün sebebi görüp terk ettiği için daha bebekken yuvasız kalmıştı ama bu mahalle ona hemen kol kanat gerip yuva olmuştu.O bunları düşünürken arkasında duyduğu ses düşüncelerini bıçak gibi kesmişti.
-Kimsin sen?
Bu kız sesi ona çok tanıdık geliyordu fakat çıkaramamıştı.Beline değen sivri şeyle irkildi.Biri bıçağı dayamıştı,bir kız daha doğrusu.
-Sana bir soru sordum.Kimsin sen?Eğer onun adamlarından biriysen dinime imanıma bu sefer bıçaklarım seni,anladın mı beni!
Cihangir hızlıca arkasını dönüp bıçağa kızın elinden seri hareketlerle aldı.Kız bıçağı çok sağlam tutmadığı için hemen alabilmişti.Ece bu adamın kim olduğunu öğrenmek için başını kaldırdığında küçük çaplı bir şok geçirmişti.
-Cihangir abi?
Cihangir de ondan farksız değildi.O da çok şaşkındı.Mahallenin çitlembiği büyümüşte bıçak çekiyordu.Neydi bunun sebebi,ne yaşıyorlardı bu kadar?
-Çitlembik?Ne yapıyorsun gecenin bu saatinde?Hem de bıçakla!
-Cihangir abi,bak hala saygımdan abi diyorum sana.Eğer bir daha çitlembik dersen cidden vuracağım seni.Yeter ya!Çitlembik aşağı,çitlembik yukarı!Sen çıkardın zaten bu ismi,kurtulamıyorum senin yüzünden!
Cihangir elini kızın omzuna attı.Saçlarını okşarken konuşmaya başladı.
-Sinirlenme güzelim,söylerim ben herkese demezler bir daha öyle.Hem sen Cio abini özlemedin mi,gelişimi böyle mi kutlayacağız?
Ece yüzüne sinsi bir gülüş yerleştirdi.
-Bakkal açık hala.Alalım mı Ahmet amca'dan leblebi tozu?
-Sorduğun kabahat çitlembik,gidelim hadi.
-Çitlembik dedin yine!
-Pardon Ece hanım,buyurun önden.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gül Güzeli (Tamamlandı)
Romance"Mahallede herkes onu Cio diye bilirdi.Küçük büyük herkesin Cio abisi.Ama ben...benim sevdamdı bu adam.Çocukluğum gençliğim her şeydi.Sonra bir gün geldi,bu güzel adam birini sevdi.Ben ise kendi sevdamla yandım durdum.Böyle adamlar güzel severdi,kır...