*Bölüm şarkısı bu bölüme çok iyi uydu,okurken dinlemenizi tavsiye ederim.Keyifli okumalarrr!*
Ece arabaya bindiğinde Cem bir terslik olduğunu anlamıştı.Ağladı ağlayacak gibi duruyordu.Kızın yüzünden saçlarını yüzünden çekip kendisine bakmasını sağladı.Gözlerinin altı hafif kızarmıştı.Ece ağlamıştı,birtanecik kız kardeşini üzmüşlerdi.Sinirli sinirli konuştu.
-Çitlembik,bir daha o adamla görüşmeyeceksin.Yeter artık,seni bu kadar üzmesine izin veremem!
-Ama abi...
-Ece,lütfen.Kendini düşün biraz.Biliyorum seviyorsun ama sevda can yakmaz,tam tersi sevda onarır.
Ece kafasını sallayıp öylece düşündü.Artık yaşadığı mahalleye dönemezdi,her şeyi satıp yoluna bakacaktı.Başka birine şans verecek,bir yuva kuracaktı.Elbette unuturdu bu sevdayı,onu sevmeyen bir adamın peşinde olamazdı artık.Her şeyi akışına bırakmaya karar verdi.Bu kalp ağrısı ile bir müddet yaşayacak,sonunda elbet dinecekti.
Gül'ün evine geldiklerinde Cem abisine baktı,heyecanlıydı.Neyse ki aralarında en azından biri mutluydu.Arabadan inip Cem abisinin park etmesini bekledi.Arabayı park edince beraber apartmana girdiler.Cem kendisine döndü.
-Çitlembik,çiçek falan mı alsaydım senden acaba?
-Abi ne zamandır dükkana uğramıyorum.Solmuştur onlar.Sende hatırlatıp durma,kalbim acıyor onları bıraktığım için.
-Tamam çitlembik.Dükkan açılınca sendeyim.
-Tamamdır abim emrin olur dedi gülerek.
Kapıyı çaldıkları an Gül koşarak kapıyı açtı.
-Kızım neredesin sen ya,öldüm meraktan!
-Boşver,bir şeyler oldu işte.
-Hadi gel içeri,serinledi hava.
Cem kızın onu içeriye davet etmesini bekliyordu.
-Cem dikilip durmasana öyle,bir de davet bekliyorsun!
Gül'ün yanağından bir makas aldı.
-Beklemeyeyim dimi gülüm?
-Cem bir daha aynı hareketi yaparsan bırak eve almayı,seni sokağa bile sokmam.
Cem iki elini de havaya kaldırdı.
-Aman gülüm kıyma bana.Tamam yapmıyorum bir daha.
Cem ve Gül gülüşüp içeri geçerken Ece ceketini asmış,ikilinin konuşmasını seyrediyordu.Çok yakışmışlardı,ona uğramayan mutluluk inşallah onlara uğrardı.Mutfağa geçip çaydanlığa su koydu.
-Çay koyuyorum,içersiniz dimi?
-İçilmez mi be çitlembik,içilir tabi.
Gül bu lafın üzerine kimsenin bilmediği o soruyu sordu.
-Siz bu kıza niye çitlembik diyorsunuz?
Cem omuz silkti.
-Bilmiyorum ki,küçüklüğümüzden beri çitlembik aşağı çitlembik yukarı.Hep böyleydi.
Ece mutfaktan çıkıp salona geldiğinde gülerek Cem abisine karşılık verdi.
-Ben biliyorum neden olduğunu,Cihangir anlatmıştı bana.
-Aman Ece,anlatıp üzüleceğine anlatma daha iyi.
-Yok yok üzülmem.Küçükken yaptığım bir yaramazlık.4 yaşlarındayken milletin kafasına çitlembik atıyormuşum.Hani şu kırmızı,içi yumuşak bir meyve vardı.Bazen toplayıp yerdik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gül Güzeli (Tamamlandı)
Romantizm"Mahallede herkes onu Cio diye bilirdi.Küçük büyük herkesin Cio abisi.Ama ben...benim sevdamdı bu adam.Çocukluğum gençliğim her şeydi.Sonra bir gün geldi,bu güzel adam birini sevdi.Ben ise kendi sevdamla yandım durdum.Böyle adamlar güzel severdi,kır...
