Rich in Love (Editing)

Chapter10- Chance

Hindi ako umuwi ng mansion. At tawag ng tawag sina Ranz ang Sunhoo. Alam ko na nag-aalala ang dalawa pero gusto ko munang mapag-isa. Gusto ko munang mag-isip isip dahil sa inasta ni Sunhoo lately. Inaamin ko na natamaan ako sa sinabi ni Sunhoo. Slowly and slowly i think i was caught by him. I mean, naa attract ako sa kanya without any reasons.

"Sure ka na matutulog ka dito? Gusto mo magkatabi tayo? O sa isang room ka?" Tanong ni Classy. Walang kaalam alam si Classy tungkol kanina pero alam ni Classy na kaibigan ko si Ranz.

"Sige magkatabi tayo." Nakangiting sabi ko. Binaling ko ang phone ko dahil nag vibrate ulit yon. "Luluto muna ako ng pagkain natin." Paalam ni Classy. Tumango ako at tiningnan ulit ang phone ko.

It was message from Sunhoo. "Please umuwi ka na kung ayaw mong uuwi din ako ng Korea."

"Wala akong kasabay na magdinner."

"Hindi ako kakain kapag wala ka."

"I already ask Ranz to help me find you but still no signs."

"Should i call you friend Classy?"

Nakakabaliw na talaga. Hindi ko alam kung ano ba ang trip ni Sunhoo. Natatakot ako na baka mahulog ako sa kanya sa madaling panahon eh diko pa siya kilala ng lubos.

Tatayo sana ako ng biglang may magdoor bell. Lumabas si Classy sa kusina. "Class!! Ako na." Pero huli na ang lahat ng mabuksan na niya ang door.

"Sunhoo?"

0_o

Pumasok si Sunhoo na may dalang coat. Nagkatitigan kami ng ilang minuto pero ako na lang din ang unang umiwas. Nanghihina ako sa bawat titig ni  Sunhoo. "Bakit nandito ka?" Tanong ni Classy. Siguro nagtanong siya kay Ranz kung saan si Classy.

"I'm here to pick up my fiancee." Kalma na sagot niya. Inaamin ko na kinilig ako sa sinabi niya pero iniwas ko na wag ipahalata.

"Ayyieh!! Pero bakit? Dito daw tutulog si Xanti." Classy.

"No. she'll be going home with me. Let's go Xanti i was looking for you for all day long. I can search the whole earth to find you." Hinila na niya ako at narinig ko pa si Classy sa loob na sigaw ng sigaw.

"Bitawan mo nga ako!" Sigaw ko sa kanya pero di niya ako pinakinggan. Dumaan kami sa fire exit. Hindi naman mahigpit ang pagkakahawak niya sakin pero hindi ako makawala sa kanya.

Saka niya lang ako binitawan ng nasa harap na kami ng kotse niya. Inis ako na humarap sa kanya. "Now what!!!" Sigaw ko. Punong puno na ako i want to ask him. Gusto kong tanungin siya kung ano ba talaga ako sa kanya. Almost a month na kaming engaged and i'm crazy with this! I was so affected by his presence! Sa kanyang pinapakita!

"May bahay kang inuuwian, Xanti. Gabi na at delikado ang panahon ngayon." Sagot niya.

Napabulalas ako dahil sa inis. "Napagkasunduan na natin to Sunhoo! Wag mo akong pakialaman at hindi rin kita papakialaman!" Sigaw ko.

Tinitigan niya lang ako. Nakipagtitigan ako ng ilang segundo at wala parin siyang sagot sa sinabi ko. "I think back out na ako dito." Tumalikod ako.

"Back out? Ni hindi pa tayo nag wowork dahil umiiwas ka sakin." Huminto ako sa paglalakad sa sinabi niya.

"I'm trying my best to give everything to you. Because in the first place, both of us were first time to enter this kind of relationshit. But how can i prove my worth if you keep on pushing me? I know that you're doubting me pero malinis ang hanagad ko Xanti. Utak mo lang ang madumi." Hindi ko man nakikita ang reaction niya, alam ko na galit siya at seryoso siya. Isa lang ang ayaw ko na makita sa kanya, kung ano ang emosyon sa kanyang mga mata.

"Though you keep on pushing me away and telling me to don't mind  you, you don't know how hard to pull myself with your decisions. Because Xanti! You are the first woman that i engaged with!"

I close my eyes and sighed. "Kung gusto mo lang naman pala patunayan ang sarili mo, edi gawin mo sa iba hindi sa akin. Pagpapatunay lang naman ang gusto mo. So parang pakitang tao ka narin. Be true to yourself and don't use me-"

"Damn! Yan ang hirap sa inyong mga babai! Napakakitid ang uta--"

"It's true!! Sunhoo!! How can i entrust myself to you if i don't know who you are? Binibigla mo ako which you make me confused!" Sigaw ko sa kanya. I tried to control my anger but i failed.

"You don't know me and i don't know you also! That's why lumalapit ako pero iniiwasan mo ako. Ano bang dahilan ha?" Kumalma siya at lumapit sakin. "'Tell me. Are you afraid that i might hurt you? Do you think i'm that harmful?"

Hindi ko na napigilang umiyak. Alam naman niya pala eh! "Yes!! y-yes... I'm afraid that i might hurt because of you and because i didn't receive any love. I may be rich but not rich in love! And... And. Lapitan ka ng mga babae!" I'm telling the truth. Madamot akong tao. Ngayon lang dahil kay Sunhoo. Gusto ko siyang ipagdamot pero wala akong karapatan.

Ngumiti siya at mas lalo siyang pumogi. Nainis na naman ako dahil ngayon pa lang, inaamin ko na. Bumibigay na nag loob ko sa kanya kahit lagi ko siyang iniiwasan, walang oaras na laging siya ang naiisip ko. Simula nong nakilala ko siya don na nag-umpisa. Ginugulo na niya ang isip ko.

"God, Xanti. Lapitan ng babae? I was just being friendly kasi wala pa akong halos kaalam alam dito. With that, if you want me to do not respond with them, then tell me. And i won't hurt you. I'm harmless that's why i want to prove everything to you hindi sa kanila. Let's work together para mas tumibay ang inumpisahan nila dad at mr. Novida." He held my hand. Aalm ko na napakaaga pa para pagkatiwalaan si Sunhoo pero ayaw ko din namang patagalin ang chance na sinasabi niya.

"A-i don't know what to answer." Yyeah. Hindi ko naman pwedeng sabihing gusto ko na siya. Pano ko sasabihin? E kung hindi niya ako gusto, edi hurt na din yon? Pero sabi niya, he won't hurt me. Siguro hindi niya sasaktan ang feelings ko kapag aamin ako sa kanyan na gusto ko na siya.

Aish! Not now!!! Just not now!!