Just Your Liability (Accounting Series #2)

Chapter 2

"Pucha ang tagal! Anong oras na oh! Hindi pa ba magsisimula ang parade?" naiirita kong tanong sa kaklase namin.

Na-ba-badtrip na ako, ah! Nakipag-unahan pa ako sa paggamit ng CR kanina kay Ate Nez dahil medyo na-late ako ng gising. Malawak ang kwarto pero kami pa lamang ang rumerenta roon at sana nga ay huwag muna kaming madagdagan dahil ang hassle no'n.

"Hintay pa tayo kaunti," one of my classmates muttered, which made my eyes roll heavensward.

Busangot na busangot na ang mukha ko dahil sa sobrang pagkainip. Opening kasi ng intramurals ngayon at before 7 am ang call time para sa parade pero mag a-alas nueve na ay nandito pa rin kami. Nag-aabang. Nakatayo sa ilalim ng tirik na tirik na araw.

Hindi rin naman kami aware kung ano na ang nagaganap dahil nasa pinakadulong bahagi kami ng pila. Dito rin lamang naman sa loob ng campus gaganapin ang parade kaya hindi ko ma-gets kung bakit ang tagal. Anak ng tinapa, oh!

Pinunasan ko ang butil-butil na pawis na namumuo sa noo ko habang panay pa rin ang pagkibot ng labi. "May pa-call time call time pa kasi hindi naman pala nasusunod," I uttered under my breath.

"Sinabi mo pa! Pumunta ako rito ng fresh tapos hindi pa nagsisimula ang parade haggard na 'ko," pagrereklamo rin ni Joana kaya naman matunog akong ngumisi.

"Ay bhie kahit mag ayos ka, haggard ka pa rin."

Nanlaki ang butas ng kaniyang ilong at nakasimangot ang mukhang hinampas ako sa braso.

"Ang bastos talaga ng bunganga mo, Rosas!" aniya dahilan para humagalpak ako ng tawa.

Hindi rin naman nagtagal ay nagsimula na ang parade. Kasama namin ni Joana ang iba pa naming ka-blockmates pero naghiwa-hiwalay na rin agad kami matapos magsign ng attendance sa secretary namin. Actually, wala naman akong pakialam sa intrams. Simula't sapul ay hindi ako naging interesado sa ganiyang bagay. Dalawang rason lamang naman kung bakit ako napilitang dumalo rito. Una ay para sa attendance at pangalawa naman ay para maghanap ng pogi.

Dumiretso ang mga estudyante sa Activity Center ngunit dahil siksikan na sa loob ay hindi na kami pumasok pa ni Joana. Tumambay na lamang kami sa ilalim ng puno na malapit lamang din sa AC.

Kaming dalawa lamang ang magkasama dahil si Thanika ay naroon at nakikihalubilo sa mga bago niyang kaklase at kaibigan. HRM ang kursong kinuha niya. Habang sina Miguel, Allen at Damian naman ay kasama ang mga kapwa nila sa Criminology. Samantalang si Josh ay kasama ang mga kaklase niyang mga Civil Engineering.

Ngumuso ako habang sinusundan ng tingin iyong magandang babae na dumaan sa harapan namin ni Jo. Nakasuot ito ng kulay orange na sports attire at mayroong light make-up sa mukha.

Ang ganda niya, ah! Muse siguro 'to!

"Girlfriend 'yan ni Miguel," Joana wrinkled her nose without leaving her gaze at the woman also.

My lips parted while nodding my head, a bit startled with that small information.

At nang makabawi nga ay muli akong tumawa. "Ang ganda niyan, ah? Pinatulan si Miguel?" I asked.

She roared with laughter. "Grabe ka sa kaibigan natin! Gwapo naman si Migs ah?"

"Saang parte? Bakit hindi ako na-inform?" pagbibiro ko pa at tanging isang malakas na hampas sa braso na naman ang natanggap ko sa kaniya.

Siyempre gwapo naman iyong mga kaibigan kong 'yon lalo na si Miguel pero hindi ko na sasabihin pa dahil tiyak na mas lalo lamang lalaki ang mga ulo ng mga 'yon. Buti sana kung ulo sa baba ang lumaki pero kung ulo sa taas, huwag na lang.

To be honest, I've never felt out of place when I'm with them. Kahit ilang buwan pa lamang naman kaming magkakakilala ay nagkaroon na sila ng malaking bahagi sa puso ko. Ni isang beses ay hindi nila ipinaramdam na ako baguhan pa lamang ako sa samahan nila.